All Chapters of That Billionaire Is The Father of My Twins: Chapter 111 - Chapter 120

CONTINUATIONNang makarating kami sa kotse namin ay biglang nagring ang cellphone ko. I saw who the caller is and it's my son. Agad kong sinagot ito. Nakita ko naman ang pagsensyas sa akin ni Adrian na uuna na ito. Tumango ako at kumaway sa kanya. "Hello baby" sagot ko sa linya. "Bakit hindi ka pa tulog?" I asked. "Hello mama, I miss you po"malambing na saad nya. Sumandal muna ako sa kotse ko habang kausap sya. Pinikit ko ang mga mata ko. "I miss you too" sagot ko. "Mama, okay ka lang po ba r'yan? Kailan po ang uwi mo?" yumuko ako. "Okay lang ako, baka matagalan ako ng balik dahil maraming trabaho. Pero kapag natapos 'to agad akong uuwi" I said. "Sige po mama, pahinga ka na rin po" I smiled at his sweetness. "I love you mama" rinig kong saad nya, medyo antok na rin ang boses. "I love you too, pahinga ka na, hm? I know you're tired too" malambing na saad ko. "Miss na miss na kita" dagdag ko. "Ako rin po, ingat ka po lagi mama" saad nya. "Yes love" tsaka naputol ang linya.

CONTINUATIONAS I WALKED inside the Mendoza company I can't help but to feel nervous. I'm gonna see her again. We have another meeting today. I am fifteen minutes early today. "Good afternoon, sir" bati sa akin ng mga empleyado. Tango lang ang isinasagot ko sa kanila habang naglalakad papunta sa elevator. When I went inside the elevator my eyes threw through her direction. Sasakay din sya. I fixed myself, kung may lukot ba ang suot ko. I immediately looked at my reflection and fixed myself in an instant. Hinintay ko syang makasakay sa loob. Sya na ang nagpindot kung saang floor kami. We were just silent the whole time. "You're early" I said, sobrang tahimik kasi. "It's because I'm at my company" kunot noong saad nito. I bit my lower lip, fighting the urge to smile because of embarrassment and her cuteness. She looks cute when she's frustrated in some ways. "You're early, may kailangan ka ba?" sya naman ang nagsalita. She's just looking at her phone. "Nothing really" I said and

CONTINUATIONAkala ko tapos na sya. Nagsisimula pa lang pala. Buong araw nyang pinamukha sa akin na masaya na si Eileen sa iba. Buong araw na halos idikit nya pa sa mukha ko ang cellphone nya makita ko lang ang pictures na kuha nya. "Look, oh. Mukhang happy na sya sa iba, kawawa naman ang Zack na 'yan" pang-aasar pa nito. "Pero bagay sila 'no?! They share the same vibes and energy. Leon is a good guy. They both bring a shine and light in the dark. Pareho silang mabait. They are very compatible" nakangiting ani pa nito. Sinusupalpal lahat sa mukha ko ang katotohanan. They really look... good. At least I know she's happy with that guy. That's enough for me. Even though I still want to get a chance to be with her again, masyadong malayo kami sa isa't-isa. We are completely different from each other. She needs someone who can fight for her. Hindi na ako nakapagtrabaho nang maayos. Nalunod ako sa selos at inggit. Pumunta ako sa isang bar at doon uminom. Imbes na makalimot ay lalo pang

Eileen's POVPahirapan ko pa itong ipinasok sa loob ng sasakyan ko. "Hoy help yourself too! You're so heavy, what the fvck!" reklamo ko kahit na tulog na tulog'tong lalaking akay-akay ko. Nang maipasok ko ito sa sasakyan ay saka ako nakahinga ng maayos. Ganon lang ang ginawa ko pero hiningal ma ako.Nang makapasok ako sa sasakyan ko at inistart ang engine ng makina ko ay saka ko napatanto na hindi ko rin alam kung saan ko iuuwi ang lalaking 'to. Kinagat ko ang labi ko saka sinabunutan ang sarili. Inis na inis na ako! Masamang tingin ang ginawad ko sa lalaking nahihimbing sa tulog. "Where am I supposed to leave you?" inis na bulong ko. "Hoy, wake up! Saan ba kita iuuwi?!" inis na tanong ko rito. Gumalaw ito nang kaunti. "N-nanay's not in the h-house" sagot nito. I started driving towards our condo unit. Kung wala syang kasama sa bahay nya edi sa condo na lang nya. Ilang minuto lang ang lumipas ay nakarating na kami roon. Pinark ko lang saglit ang sadakyan saka sya ginising ul

CONTINUATION"Uy ano 'to?! Wow, coffee! Yayamanin ka na Mrs. Hart, ah" inis ko syang binalingan. "Stop calling me Mrs. Hart. I'm Mendoza" mariing saad ko. Natahimik naman ito saka palipat-lipat ang tingin sa aming dalawa. "Bagal mo p're" saad nito sabay tapik sa balikat ni Zack. "Don't touch me" saad ng lalaki. "Arte mo naman fafa Zack" Napabuntong-hininga na lang ako. Hangga't narito ang lalaking yan ay hindi matitigil ang ingay. Mabuti na lang at nahsidatingan na rin ang iba. Hindi na masyadong nagkulit si Adrian. Sumeryoso kasi agad ang mukha nito at prenteng nakaupo sa pwesto nya. Mabilis na nakumpleto kami. The meeting went smoothly. I was presenting my work when my phone began to rang. Hindi ko muna iyon pinansin dahil nasa trabaho ako. Ramdam ko ang paulit-ulit at walang tigil na pagva-vibrate nito sa bulsa ko. Nang hindi ako makatiis ay sinagot ko ito. "Excuse me for a minute" nahihiyang saad ko saka sinagot ang tawag. "Hello?" hindi ko na nakita ang caller. "Eilee