Semua Bab That Billionaire Is The Father of My Twins: Bab 101 - Bab 110

Zack's POVAll my my questions were already answered pero puno pa rin ng isipin ang utak ko. Our child is alive.But other than that my heart fell into a thousand pieces. Ayaw sa akin ng mag-ina ko. I understand them. Dahil alam ko ang mga nagawa ko but they don't know the reason. Masyado akong nagmadaling masabi sana sakanila ang rason but I ended up hurting them again. I cried that night. My heart was full of regret and pain. Kung inayos ko lang sana dati baka hindi ganito. Kung hindi lang sana ako naging duwag hindi mangyayari 'to. I accepted my punishment pero hindi pa rin pala tapos. My own child despise me. I'm a monster. Nagsisisi ako ng todo kung bakit ang t*anga-t*nga ko. Bakit hinayaan ko pang maging ganito. Kung naging matapang lang sana ako noon... maybe our family will be happy. Why did I ended up like this? I just wanted to have my own family too pero nasira lahat nang iyon dahil sa iisang rason. I can't protect nor fight for her back then because I was scared.

Eileen's POVThre days before I leave Nueva Ecija wala akong ginawa kundi ibuhas lahat ng oras ko sa anak ko. Alam ko rin na medyo matatagalan ako sa Manila sa pag-aasikaso sa business ko roon. It was a big project for our company kaya dapat pagtuonan ng pansin. I also contacted Leon and Clea that I'll got to the city at para madaling maayos ang gamit ko pagdating doon. Wala akong mabook na hotel kaya roon na lang ako sa dating condo ko. It wasn't a bad choice, though. Wala namang mangyayari. Yes, maaalala ko lahat ng paghihirap ko roon sa lugar na 'yon pero tapos na 'yon. I should be proud dahil nalampasan ko lahat ng yon. It's time to think on the positive side, hindi magandang puro sa negative side na lang ako babase. How can I move on from the past kung puro negative thoughts lang ang iisipin ko. Sinabi ko kila Leon at Clea na malapit na ako dahil sasabayan daw nila ako papuntang condo. Tutulong sa pag-aayos ng mga gamit na dala ko. "Babe! Ayos ka lang ba rito? Ayaw mo sa con

Zack's POV "Sir, you have a meeting this afternoon at M. Company" napatigil ako sa paglalakad at lumingon sa secretary ko. "Mendoza company?" I asked again. "Yes sir" he answered. I felt my heart skipped a bit. But I remember that Eileen is not here. She's at Nieva Ecija kaya baka hindi ko rin sya makita. But my heart still hopes to see her. Kahit ngayon lang, it will be my chance to see her up close again. "Exact time?" saad ko at nagpatuloy sa paglalakad. "2:00 pm sir, and as for the schedule tomorrow you'll have a meeting with Mr. Lebrusco for the launch of new product of our company" tango na lang ang sinagot ko at dumeretso sa opisina ko. "Bring all the documents at once that I need to check and review" utos ko. "Pero sir, marami po 'yon baka hindi nyo matapos lahat ay may meeting pa po kayo" magalang na saad nito. I rolled up the sleeves of my ling sleeve polo. "Bring it all here" I said with finality. Wala itong nagawa kung hindi sundin ang utos ko. Pagkara

Eileen's POVI opened my eyes when my phone rang. I set an alarm 10 minutes before the meeting so I could prepare and refresh my makeup. Tumayo ako at nagpunta sa cr ng office ko magretouch. Naglagay lang ako ng kaunting blush on ulit at lipstick. Hindi naman kailangan na kapalan ko ang makeup ko, it won't look natural. When I finished retouching my makeup pumunta na agad ako sa office kung saan gaganapin ang meeting. It's just two floors ahead of mine. Sumakay ako ng elevator, hindi ko na kasama ang babae at baka nauna na roon at inaayos ang mga gamit sa loob. Nang makasakay ako sa elevator ay tumungin ako sa relo na nasa pulsuhan ko. 5 minutes before the meeting starts. My heart suddenly pound loudly and I don't know why. I hel my chest and took a deep breaths to calm myself. It won't stop pounding. Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan. Mabilis na tinandaam ko ulit ang mga sasabihin ko. Ayos naman lahat, nothing seems wrong pero hindi ko talaga maintindihan kung baki

Eileen's POVUnang linggo pa lang ng trabaho ko rito ay pagod na ako sa dami ng inaasikaso. Hindi kasi katulad ng dati, ngayon ay mas maraming inaasikaso kaya mas nabatak ako. Nakasanayan ko nang kumain na sa labas bago ako umuwi at pagkauwi ko naman kapag hindi ako gaanong pagod ay nagagawa ko pa ang night routine ko pero kapag pagod talaga ay magbibihis na lang ako at maghihilamos tsaka na hihilata sa kama. Sa buong isang linggo na 'yon ay ganoon ang nangyari. Medyo nasanay naman na ako, hindi naman ako nagrereklamo dahil ako rin naman ang may plano nito. Lagi ko pa rin namang nakakausap ang anak ko sa umaga at hapon kapag pauwi na ako. Ngayon naman ay nasa opisina nanaman ako. Reviewing all the files that I need. Nakatambak sa lamesa ko lahat ng yon. May kape rin ako sa gilid para magising ang diwa ko. Mabuti na lang at hindi ako nagmumukhang haggard. "Good afternoon ma'am, lunch muna po" saad ni Rose na may dala na agad na pagkain. Mabuti na lang at kasama ko si Rose. Kung