บททั้งหมดของ ผมจะจีบคุณแล้วนะ: บทที่ 31 - บทที่ 40

วันนี้ไข่มุกเดินทางกลับมาที่หอพัก เพราะอีกสองวันก็จะเปิดเทอมใหม่แล้ว เขาก้าวลงจากรถประจำทางแล้วเดินเข้าหอพัก ผ่านหน้าออฟฟิศของหอก็ยิ้มทักทางคุณพี่เจ้าหน้าที่หอตามปกติ“กลับมาแล้วหรือจ๊ะน้องไข่มุก ครั้งนี้ไปหลายวันเลยนะ”“ครับพี่สาว ครั้งนี้กลับไปชาร์จแบตนะครับ เดี๋ยวพอเปิดเทอมแล้วกว่าจะได้กลับคงอีกนาน”“พี่ก็นึกว่าหนีหรือหลบหน้าใครหรือเปล่า”พี่สาวเจ้าหน้าที่หอพักยิ้มอย่างมีเลศนัย ไข่มุกตีมึนใส่“ผมจะหนี จะหลบหน้าใครละครับ ผมไม่เคยไปกู้เงินนอกระบบนะ จะได้คอยหลบหน้าหนีหนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”“จ้า ไม่มีเจ้าหนี้ แต่มีเจ้าของหัวใจ แล้วกำลังงอนเขาอยู่ อย่างอนนานนะ เดี๋ยวพี่เสียบแทนจะมาว่าพี่ใจร้ายไม่ได้นะ”“ผมไม่ได้งอนใครสักหน่อย”“จ้าไม่งอนก็ไม่งอนจ้า แต่มีคนเอาชานมมาง้อทุกวัน พี่นี้กินฟรี จนเบาหวานจะถามหาหรือเปล่าก็ไม่รู้”“...”“ไม่ต้องงง คุณรูปหล่อเขามาหาไข่มุกทุกวันเลยนะ เอาชานมมาฝากให้พี่ทุกวันด้วยเหมือนกัน พี่ก็บอกเขาแล้วนะ ว่ายังไม่ต้องมาหรอก เพราะไข่มุกกลับบ้านหลายวัน เขาบอกว่าไม่เป็นไร เขาผ่านทางนี้ทุกวันอยู่แล้ว ดูสิผู้ชายอะไรน่ารักชะมัด พ่อเทพบุตรของพี่”“ก็แกล้งทำเป็นน่ารักต่อหน้าคน

เช้าวันหยุดอีกวันก่อนการเปิดเรียน ไข่มุกอยากจะตื่นสายๆ แต่ก็ติดพฤติกรรมการนอนหลังจากกลับบ้านมา ตลอดสิบกว่าวันที่อยู่ที่บ้านต่างจังหวัดเขาจะถูกแม่และยายปลุกให้ตื่นตั้งแต่เช้า เพื่อไปทำบุญที่วัดในวันพระ และตื่นมาใส่บาตรในวันธรรมดา ทำให้วันนี้เขาก็ตื่นเวลาเดิม“จะรีบตื่นมาทำไมกันเนี่ยไข่มุก”ไข่มุกนอนกลิ้งไปมาบนเตียง แล้วคว้าโทรศัพท์มาดู ก็เห็นข้อความส่งมาจากแอปสีเขียว โดยคนส่งคนเดิมที่เขาเห็นแล้วก็ปล่อยทิ้งไว้โดยไม่กดเข้าไปอ่าน แต่ก็ได้อ่านข้อความจากหน้าจอจนครบทุกข้อความตึ๊ง..‘ตื่นหรือยังเด็กดื้อ’“ว่าใครเด็กกัน ก็อายุเท่ากันไม่ใช่เหรอ ชิ”ตึ๊ง..‘ถึงจะรุ่นเดียวกัน แต่มีบางคนทำตัวเด็กกว่า งอแง’“ทำมาเป็นรู้ว่าเราคิดอะไร”ตึ๊ง..‘ไม่คิดถึงชานมแล้วหรือ กินที่ไหนก็ไม่อร่อยเหมือนที่เราชงให้หรอกนะ เพราะเราใส่ใจ’“หลงตัวเองเป็นบ้า”ตึ๊ง..‘เราไม่ได้หลงตัวเองนะ แต่เราหลงเธอ’“อีตาบ้านี่ จะส่งอะไรมาเยอะแยะเนี่ย”ไข่มุกนั่งมองข้อความที่เด้งโชว์หน้าจอเป็นระยะ เหมือนคนส่งจงใจให้เขามีเวลาอ่านแต่ละข้อความได้ทัน โดยไม่ต้องเปิดเข้าไลน์มาดู ไข่มุกใช้ความคิดทบทวน ใช่ผมกำลังสับสน นี่ถ้าไม่มีเรื่องลูกเร

ความรู้สึกของไข่มุกตอนนี้รู้สึกสับสนไปหมด ถึงแม้คนข้างๆ ก็พยายามทำให้เขารู้สึกอบอุ่น และเชื่อมั่นในตัวเขา แต่สิ่งแวดล้อมในตอนนี้สิ มันใช่ที่ไหน ที่ที่เขายืนอยู่ตรงนี้ก็คือบ้านที่เขาอยู่กับลูกกับเมียเขา ลูกเขาก็ทั้งน่ารักน่าเอ็นดู ภรรยาเขาก็สวยและดูใจดีมากๆ แต่ผมก็ไม่เข้าใจภรรยาเขาอยู่ดีว่าทำไมถึงยอมให้สามีตัวเองมามีใครได้อีกคน แล้วคนคนนั้นก็เป็นผมที่เป็นผู้ชาย เธอยอมได้อย่างไรกัน‘หรือว่าที่เขาว่ากันว่า ผู้หญิงที่มีลูกแล้วความต้องการในเรื่องอย่างว่าจะลดลง เพราะฉะนั้นหลายคนจึงปล่อยสามีตัวเองไปหาเศษหาเลยนอกบ้านได้ เป็นเพราะแบบนี้หรือเปล่า และที่เขายอมผม ก็เพราะผมเป็นผู้ชาย ยังไงก็ไม่มีโอกาสท้อง นั่นหมายความจะไม่สามารถสร้างปัญหาหรือความยุ่งยากให้นางในอนาคตได้ แหมเห็นเรียบร้อยแบบนี้ก็ร้ายใช่เล่นนะ เดี๋ยวคอยดูเถอะถ้านายชานมติดใจผมขึ้นมาเมื่อไหร่ แล้วไม่ยอมไปกิจกรรมกับหล่อน หล่อนจะมาโวยวายทีหลังไม่ได้นะ’‘เอ๊ะ... นี่ผมกำลังคิดอะไรอยู่นี่ สงสัยดูละครน้ำเน่าหลังข่าวมากไปหน่อย ไข่มุก นะ ไข่มุก’ยังไม่ทันที่ผมจะได้คิดอะไรเลอะเลือนไปมากกว่านี้ เจ้าก้อนกลมศัตรูหัวใจที่แสนจะน่ารักของผมก็วิ่งดุ๊กดิ

เช้าวันเปิดเทอมไข่มุกตื่นเช้ามาด้วยความอารมณ์ดี วันนี้เขาจะรีบไปเช็คอินที่ร้านชานมไข่มุกเป็นคนแรกแต่เช้า ก่อนเข้าคลาสเรียนตอนสิบโมงเช้า แค่คิดว่าจะได้เจอกับต้นน้ำไข่มุกก็ยิ้มแก้มปริ ทั้งที่เขาพึ่งเจอกันเมื่อวานและห่างกันไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงเลย ‘รีบอาบน้ำดีกว่า’ไข่มุกมายืนหมุนตัวหน้ากระจกสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้ง ก่อนที่จะคว้ากระเป๋าเป้ใบน้อยสะพายที่หลังแล้วเดินออกจากห้องไปมหาวิทยาลัย แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกจากห้อง โทรศัพท์เขาก็สั่นพร้อมโชว์หน้าจอเป็นเบอร์ของใบเฟิร์นเพื่อนรักเขานั่นเอง“ฮัลโหลว่าไงเฟิร์น”“นี่เธอออกจากห้องหรือยัง”“กำลังจะออกจ้า มีอะไรหรือเปล่า”“งั้นรอแป๊บ เดี๋ยวฉันไปรับ”“มารับทำไม เจอกันที่คณะเลยก็ได้”“เออน่า.. อย่าขัดใจแม่สิ แม่บอกจะไปรับก็รอหน่อยนะ”“งั้นก็ได้ .. เดี๋ยวเราไปรอที่ป้ายรถเมล์หน้าหอนะครับ คุณแม่”“เค.. อีกสิบนาทีเจอกัน”ไข่มุกเดินไปนั่งรอใบเฟิร์นที่หน้าหอพัก ไม่นานรถเก๋งที่คุ้นเคยก็มาจอดเทียบท่าหน้าป้ายรถเมล์ ไข่มุกเดินไปเปิดประตูด้านหลัง เพราะตรงตำแหน่งตุ๊กตาหน้ารถโดนหว่าหวาจับจองเสียแล้ว“นี่นึกอย่างไรถึงมารับเราหน่ะ”“ก็ไม่นึกไงหรอก แค

วันนี้เลิกเรียนผมกับเพื่อนสาวก็ไปหาอะไรกินกัน สำหรับต้นน้ำแฟนผมนะหรือ เขาแวะไปดูที่ร้านก่อนแล้วเขาจะแวะมารับผมอีกที ซึ่งปกติหลังเลิกเรียนถ้าวันไหนผมว่างผมก็จะไปขลุกกับเขาที่ร้าน ไปช่วยเขาเก็บร้าน ทำตัวเหมือนประหนึ่งเป็นเมียเจ้าของร้าน นี่ผมคิดอะไรไปเนี่ย ฮ่า ฮ่า ฮ่าแต่วันนี้ผมต้องแบ่งเวลาให้เพื่อนสาวบ้างไม่อย่างนั้นพวกนางจะงอนผม เพราะตั้งแต่ผมมีแฟน ผมก็จะตัวติดกับต้นน้ำตลอด“นี่ยัยคุณไข่ นั่งเหม่ออะไร” “ห่างผู้นิดหน่อย ถึงกับเหม่อเลยหรือไง ให้มันน้อยๆ หน่อย ตอนในคลาสเรียนก็นั่งกระหนุงกระหนิงตัวติดกัน นี่ไม่ถึงชั่วโมง ทำมาเหม่อลอย เดี๋ยวปั๊ดจะโดนฟาดสักผลัวะ”“โอ๊ย.. ที่ไม่เห็นเดี๋ยวเลยก็ฟาดมาแล้วนะ ยัยเฟิร์น” “ทำไม จะฟ้องผัวเหรอ”“เฟิร์นพูดน่าเกลียดอ่ะ”“นี่คุณไข่ ฉันก็อยากรู้ว่าเธอกับต้นน้ำอ่ะ แบบว่า ได้กันหรือยังอ่ะ”หว่าหวาถามแล้วจ้องมองหน้าไข่มุกทำตาวิ้ง ไข่มุกได้แต่ส่ายหน้า“อะไรกัน นายนั่นกามตายด้านหรือไง ไข่มุกของพวกเราน่ารักขนาดนี้ ที่ก็ต้องสองเดือนแล้วยังไม่ซ่ำกันอีก ทนได้ไงนะ”“เฟิร์นอ่ะ”“ก็จริงไหมละ ดูหุ่นแซบก็นึกว่าจะเด็ด ที่ไหนได้ทึ่ม มีของดีอยู่ใ