All Chapters of ซ่อนรักนายหัว: Chapter 51 - Chapter 60

ด้านชาลิตที่กำลังนั่งโมโหอยู่ในห้องเพราะลลิสาไม่ยอมมาคุยกับเขา จนกระทั่งมีคนมาเคาะห้องเรียกเขา เขาจึงเดินไปเปิดประตู เพราะมันเป็นเสียงของโยธกาที่เอ่ยเรียกเขา“พี่ใหญ่คะ เปิดประตูให้โยหน่อยค่ะ พี่ใหญ่คะ” โยธกาพูดออกไป แล้วแกล้งทำสีหน้าห่วงชาลิต จนลลิสามองแล้วแอบหึงหวงเขาในใจอย่างบอกไม่ถูก “มีอะไรหรือเปล่าโย” ชาลิตตอบโยธกาไป แต่สายตากลับมองไปที่ลลิสาที่อยู่ด้านหลังของโยธกาด้วยสายตาเรียบนิ่ง“เห็นคุณน้ำผึ้งบอกว่าพี่ใหญ่ทะเลาะกับคุณลุงเมื่อกี้น่ะค่ะ โยก็เลยมาดู พี่ใหญ่อย่าโมโหไปเลยนะคะ คุณลุงแกคงจะแค่ล้อเล่นน่ะค่ะ” โยธกาพูดไป ก่อนจะจับมือของชาลิตขึ้นมา แล้วก็ยิ้มพร้อมกับเอามือถูหลังมือของเขา จนชาลิตมองแบบอึ้งๆ ไม่คิดว่าโยธกาจะมาทำแบบนี้กับเขา“ไอ้คุณใหญ่ ” ลลิสาพูดในใจแบบแค้นใจ ก็มองโยธกาและชาลิตแบบตกใจที่ทั้งสองจับมือกันอย่างนั้น แถมโยธกายังทำเกินงามไปอีก เธอจึงมองชาลิตแบบจดจ้อง พร้อมกับเอามือมาชี้หน้าเขา แล้วเอามาปาดที่คอของตัวเองแบบเตือนๆเขาอย่างอดไม่ได้“ตายแน่กู” ชาลิตคิดในใจแบบเสียวสันหลังวาบ เมื่อเจอสายตาพิฆาตของลลิสามองมา แถมยังทำมืออยากจะฆ่าเขาอีก ให้ตายเถอะ ทำไมมันมีแต่เรื่องวะ

สามวันผ่านไป ชาลิตและลลิสาก็ใช้ชีวิตตามปกติ โดยไม่ได้แสดงท่าทีให้ใครได้จับผิดพวกเขา ถึงแม้ว่าตลอดสามวันมานี้โยธกาจะทำตัวเข้าหาชาลิตแค่ไหนก็ตาม ชาลิตก็ยังคงแสดงท่าทีนิ่งๆไม่ได้ให้ความสนใจกับโยธกาแบบเมื่อก่อน แต่มันก็ทำให้ลลิสาแอบหวงๆเขาอยู่บ้าง ต่างจากชาลิตที่ต้องเป็นฝ่ายมานั่งหวงลลิสากับพ่อของเขาแทน เพราะตั้งแต่เขาส่งสาวๆพริตตี้ของพ่อกลับฝั่งไป พ่อของเขาก็เข้าหาลลิสาจนเขาละสายตาไปไหนไม่ได้ เพราะกลัวพ่อเขาจะจับลลิสารวบหัวรวบหางไปซะก่อน“น้ามล ช่วยเอาพ่อออกไปห่างๆเมียผมหน่อยได้ไหม ดูสิ พ่อผมตัวติดน้ำผึ้งมาหลายวันแล้วนะ” ชาลิตพูดบอกน้าสาวของตัวเองไปอย่างทนไม่ไหวแล้ว ที่ต้องมาคอยกันท่าพ่อของเขาในทุกๆวัน“น้าจะช่วยอะไรได้ล่ะ ก็เราไปเอาสาวๆของพ่อเรากลับฝั่งไปทำไมล่ะ เขาอุตส่าห์เอาสาวตามมาด้วยแล้ว เราก็ไปขัดเขาเองนิ” พิชามลพูดบอกหลานชายไป เพราะถ้าชาลิตไม่แกล้งพ่อของตัวเองอย่างนั้น ก็ไม่โดนอนุวัตรแกล้งกลับหรอก“จริงค่ะ พี่ใหญ่ก็รู้ว่าคุณน่ะขาดสาวๆได้ไม่นานหรอก ระวังเถอะค่ะสักวันคุณพ่อจะทนไม่ไหว จับน้ำผึ้งปล้ำทำเมียเข้าสักวัน” ปณิตาพูดออกไปบ้าง เพราะเธอต้องชงให้พี่ชายของเธอหวงลลิสากับพ่อของตั

ชาลิตมองโยธกาแบบจดจ้อง และเขาก็ไม่เข้าใจกับสิ่งที่โยธกาทำด้วยว่าเธอทำไปเพราะอะไร ทั้งที่เขาและเธอก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันมานานแล้ว“พี่จะชอบใครมันก็เป็นเรื่องของพี่ แล้วน้ำผึ้งเขาจะชอบใครรักใครมัยก็เรื่องของเขา โยเป็นคนนอก ไม่ควรมายุ่งกับเรื่องของคนอื่น” ชาลิตพูดแล้วมองโยธกาไปแบบนิ่งๆ แบบไม่พอใจเธอ“แต่โยชอบยุ่งเรื่องของพี่ใหญ่นิคะ เอ๊ะ ที่ทำท่าไม่พอใจแบบนี้หรือว่าที่จริงไม่ได้แค่ชอบ แต่ไปถึงขั้นอื่นกันแล้วล่ะคะ” โยธกาแกล้งพูดออกไปแล้วมองหน้าของชาลิตแบบจับผิด“เขาจะแต่งงานกับของพ่อพี่ พี่รู้ว่าพี่ควรทำอะไร ไม่ควรทำอะไร โยอย่าเข้ามายุ่งเรื่องของพี่เลย ถ้าไม่อยากให้รองมันรู้ว่าโยทำอะไรไปบ้าง ถ้าอยากทะเลาะกับไอ้รองก็เชิญยุ่งเรื่องของพี่ได้เลย ก็รู้นิว่าพี่ไม่ใช่คนใจดี” ชาลิตพูดขู่ออกไปแบบนิ่งๆ เพราะเขาไม่ยอมให้เธอมายุ่งกับเมียเขาได้หรอก“ก็ได้ค่ะ ในเมื่อพี่ใหญ่ไม่อยากให้โยยุ่ง โยก็จะไม่ยุ่ง โยอยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป ถ้าคุณน้ำผึ้งเขาต้องเป็นเมียของคุณลุงจริงๆ” โยธกาพูดไปแล้วก็ยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินไปหาลูกสาวของเธอส่วนชาลิตก็มองโยธกาแบบหัวเสีย ก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนของเธอท

ด้านไข่นุ้ยที่ได้ฟังคำพูดตรงๆของชบาก็แอบจุกที่อกอย่างบอกไม่ถูก นี่ขนาดเขามีอะไรกับชบาแล้ว มันยังทำให้ชบารักเขาไม่ได้ นี่สินะที่เขาบอกว่าเซ็กส์ไม่ได้ทำให้ใครรักเราเราได้ เธอก็แค่อยากจะสนุกเท่านั้น เขาคงไม่ใช่สำหรับเธอจริงๆ เธอถึงได้ปฏิเสธเขาแบบนี้ ไข่นุ้ยคิดในใจไปแบบผิดหวัง“ขอบคุณที่บอกพี่ตรงๆนะชบา ถึงมันจะจุกไปหน่อย แต่พี่ก็เข้าใจ พี่จะลองตัดใจจากชบาให้ได้ ถึงมันจะนานก็เถอะ” ไข่นุ้ยเอ่ยพูดไป ก็ฝืนยิ้มให้ชบาไป ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วเขาก็จะไม่ฝืนอีกต่อไป“ดีแล้วจ้ะพี่ไข่นุ้ย ลองเปิดใจดูนะพี่ คนดีๆแบบพี่ต้องเจอคนที่ดีกว่าผู้หญิงแบบชบาแน่ๆจ้ะ งั้นชบาไปซ้อมเต้นก่อนนะจ้ะ ” ชบาพูดบอกไปแบบให้กำลังใจเขาอีกครั้ง ก่อนจะขอตัวออกมาเพราะเข้าใจว่าไข่นุ้ยคงจะอึดอัด“อืม” ไข่นุ้ยพยักหน้าตอบไปแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะยืนมองชบาด้วยสายตาละห้อยแบบเศร้าใจที่เขาต้องมาโดนหักอกแบบนี้ ก่อนจะเดินหลบไปหาที่พักใจจนกระทั่งดึกไข่นุ้ยก็นั่งดื่มจนเมามายอยู่ที่เรือหาปลาของพ่อแม่อย่างเสียใจ ที่ถูกชบาสะบั้นรักอย่างไร้เยื่อใย จนชบาที่ออกมาตามไข่นุ้ยให้กลับบ้านตามที่พ่อแม่ของไข่นุ้ยใช้มาตาม ก็เห็นสภาพของไข่นุ้ยแบนั้นแล้วก็อดสง

“อยากได้เงินไปใช้สักหน่อยไหมล่ะชบา” อนุวัตรถามออกไป แล้วก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ออกไป “อยากได้สิจ้ะ ว่าแต่นายใหญ่จะให้เงินชบาเหรอจ้ะ หรือว่ามีอะไรให้ชบาทำแลกเปลี่ยน” ชบาถามไปแล้วดึงมือออกจากมือของอนุวัตรให้เขาเสียดายเล่น “ฉลาดนิชบา แต่ฉันก็ฉลาดพอที่จะมองออกว่าเธอเองก็กำลังอ่อยฉันอยู่เหมือนกัน ถ้าเธอยอมนอนกับฉันบางทีฉันก็อาจจะให้เงินเธอไปใช้เล่นๆ อยากลองอะไรใหม่ๆกับฉันหน่อยไหมล่ะ” อนุวัตรพูดหว่านล้อมชบาออกไป เพราะเด็กสาวก็ดูอ่อยเขาขนาดนี้แล้วมันก็ไม่น่าจะยาก เธอก็น่าจะผ่านอะไรมาบ้างแล้วถึงใจกล้าอ่อยเขาได้ “ให้นอนกับนายใหญ่เหรอจ้ะชบายังไม่พร้อมหรอกจ้ะ ให้ทำอย่างอื่นแทนได้ไหมจ้ะนายใหญ่ เพราะเดี๋ยวชบาต้องไปเล่นน้ำกับคุณน้ำผึ้งแล้วก็คุณหนูแยมอีก ชบาไม่มีเวลาทำให้นายใหญ่มีความสุขได้หรอกจ้ะ” ชบาแกล้งปฏิเสธไปให้อนุวัตรอยากได้เธอมากขึ้น “งั้นอยากลองกินกล้วยของฉันหน่อยไหมล่ะ ฉันให้ห้าพัน แค่อมแล้วดูดให้แตกก็พอ” อนุวัตรพูดบอกไปแล้วหยิบเงินจากกระเป๋ากางเกงออกมาชูให้ชบาเห็น แล้วเขาก็ยิ้มออกไปแบบเจ้าเล่ห์ เพราะเด็กสาวจะต้องสนใจแน่ๆ “ถ้าให้ทำแค่นั้นก็ได้จ้ะ แต่ต้องรีบหน่อยนะจ้ะนายใหญ่ แล้วจะให้ชบาไปทำให้