บททั้งหมดของ สุดหัวใจนายตัวร้าย: บทที่ 11 - บทที่ 20

แบล็ค...."พี่ใจร้าย ฮืออออ เพราะหวาไม่สวยช่ายม๊ายยยยย นมหวาไม่หย่ายยยช่ายม๊ายยยย พี่ชอบผู้หญิงนมหย่ายยยย อุ๊บ" ผมรีบปิดปากยัยนี่เพราะกลัวคนอื่นมาได้ยินแม้ว่าตอนนี้ทั้งชั้นจะมีแค่ผมโต๊ะเดียวก็เถอะ ส่วนพนักงานเสิร์ฟผมไล่ให้ลงไปข้างล่างตั้งแต่เอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟแล้วทำให้ตอนนี้ทั้งชั้นมีแค่ผมกับยัยตัวแสบนี่"พี่แบล็คคคคคคคค" "อะไรเรียกอยู่นั่น""ถ้าหวาสวยพี่จะชอบหวาม๊ายยยยยยยค๊าาาาาา เอื๊อกกกกก""ชาตินี้คงไม่ทันแล้วล่ะยัยบ้านนอกเพราะเธอเกิดมาก็ไม่สวยแล้วจะเอาไรมาสวย""หื้ออออ หวาจาไปเกาหลี ไปทำหน้าสวยๆ ไปทามนมหย่ายยยๆเลย" ขณะที่ยัยนี่พร่ำเพ้อไร้สาระไอ้เจ้าของร้านก็ขึ้นมาพอดี"เห้ยเกิดไรขึ้นอีกวะไอ้แบล็ค เห้ยหวาทำไมเป็นแบบนี้วะไอ้แบล็คมึงทำไรหวา" มันเอาสมองส่วนไหนคิดว่าผมจะทำอะไรยัยนี่วะ"กุจะไปทำไรยัยนี่ มึงคิดว่ากูจะหน้ามืดทำมิดีมิร้ายยัยนี่หรือไงวะ รอชาติหน้าตอนบ่ายๆเหอะ" "แล้วทำไมยิหวาถึงเมาแบบนี้ล่ะวะ" "กูให้ยัยนี่ดื่มแลกหนี้ก็เท่านั้นแต่ใครจะไปคิดว่ายัยนี่เมาแล้วจะเรื้อนได้ขนาดนี้ มึงมาก็ดีละพายัยนี่ไปหน่อยกูก็จะกลับละ""กูจะพากลับยังไง วันนี้กูเอามอไซค์มาแล้วอีกอย่างมดก็กลับ

ดวงยิหวา....ฉันกดออดหน้าห้องเขาสักพักเขาก็มาเปิดประตูให้ฉันแต่ทำไมสภาพเขาดูเหมือนคนป่วยเลยล่ะ หน้าเขาซีดมาก"พี่ เอ่อคุณไม่สบายเหรอ""อืมปวดหัวนิดหน่อย ไหนอ่ะข้าวต้มที่สั่ง""คือมันแพงแล้วก็ได้น้อยหวาก็เลยคิดว่าทำให้กินเองน่าจะประหยัดกว่า""แพง??มันถุงกี่ร้อยวะเงินไม่พอก็โทรมาบอกดิจะได้โอนให้ เห้ออ แต่ก็ช่างเหอะไหนๆเธอก็ไม่ได้ซื้อมาบ่นไปก็เท่านั้น" หวาขอโทษค่ะหวาแค่หวังดี" "คราวหลังไม่ต้อง" "ค่ะ" ฉันก้มหน้ารับกรรมทำดีไม่ได้ดี ทำบุญกับคนแบบเขาทำไม่ขึ้นจริงๆเล้ย เมื่อไหร่ฉันจะหหมดเวรหมดกรรมกับเขาซักทีนะ สงสัยต้องซื้อหวยซะละเผื่อจะถูกหวยรางวัลที่หนึ่งจะได้เอาเงินมาฟาดหน้าเขาให้จบๆ "นี่ยัยบ้านนอกเธอทำข้าวต้มให้กินได้นะไม่ใช่แอบใส่อะไรให้ฉันกินล่ะถ้าฉันเป็นอะไรไปฉันเอาเรื่องเธอแน่" ในความคิดเขาฉันเป็นคนดีไม่ได้เลยสินะ"หวาไม่ได้ชั่วขนาดนั้นหรอกนะคะแต่ถ้าคุณไม่ไว้ใจก็โทรสั่งเอาก็ได้นะคะที่ซื้อมาหวาเอากลับไปทำกินที่หอก็ได้" ฉันพูดจริงๆไม่ได้ประชดเพราะถ้าเขากลัวฉันขนาดนั้นก็ไม่ต้องให้ฉันทำให้กินก็ได้ ดีจะได้ไม่เสียเวลา"เออๆจะทำก็ทำเร็วๆล่ะฉันหิว" สุดท้ายเขาก็ยอมให้ฉันทำข้าวต้มให้ฉันกิน "งั

ดวงยิหวา....หลังจากวันนั้นที่พี่ไวท์แนะนำฉันก็ยังไม่ได้ทำอะไรกับตัวเองเพราะไหนจะเรียนเลิกเรียนก็รีบไปทำความสะอาดห้องพี่แบล็คจากนั้นก็มาทำงานที่ร้านพี่วอย ชีวิตฉันวนเวียนซ้ำๆอยู่แบบนี้ทุกวัน ถามว่าเหนื่อยมั้ยเหนื่อยมากค่ะแต่ก็ต้องทำ ฉันไม่อยากรบกวนพอ่กับแม่เมื่อวันก่อนแม่ก็โทรมาบ่นกับฉันว่าข้าวปีนี้ราคาไม่ค่อยดี ฉันสงสารพ่อกับแม่มากๆฉันอยากเรียนจบไวๆจะได้ทำงานพ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยถ้าอยากทำนาก็ทำแค่เอาไว้กินก็พอ ส่วนค่าใช้จ่ายในบ้านฉันจะหาเอง"มดดูไอ้แบล็คดิวันนี้พาสาวคนใหม่มาอีกแล้ว ไอ้นี่ควงสาวมาที่ร้านแต่ละคนไม่เคยซ้ำหน้าเลย""ทำไมอิจฉาเพื่อนเหรอวอย""เปล่าใครจะไปอิจฉามัน วอยมีมดอยู่แล้วทั้งคน""นึกว่าอิจฉาแบล็ค""วอยรักเดียวใจเดียวไม่สนใจใครหรอก""ให้มันจริงเถอะ มดเห็นนะเมื่อวานมีรุ่นน้องเข้ามาขอเบอร์แลกไลน์""แต่วอยก็ไม่ได้ให้นี่นา วอยบอกน้องเขาไปแล้วว่าพี่มีเมียแล้วเมียพี่ดุมาก""นี่วอยว่ามดดุเหมือนหมาเหรอ""โอ๊ย แค่บอกว่าดุไม่ได้บอกว่าดุเหมือนหมา อย่าหาเรื่องผัวสิจ๊ะเมียจ๋า""อย่าให้รู้นะว่าแอบแลกไลน์กันน่ะถ้าจับได้เลิกแน่""โอ๋ โอ๋ อย่าเลิกกับเค้าเลยน๊าเค้ารักตัวเองคนเดี

ดวงยิหวา...."หึ หึ หึ" พี่ไวท์หัวเราะในลำคอคงหัวเราะฉันแล่ะติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง เสียงแจ้งเตือนในมือถือของฉันฉันหยิบมาดูปรากฏว่าเงินเข้าบัญชีฉันสองหมื่น บาทถ้วน"ทำไมเงินเข้าตั้งสองหมื่นคะพี่โอนผิดป่ะเดี๋ยวหวาโอนคือให้""หมื่นห้าค่าจ้างอีกห้าพันเป็นทิปที่เรามาคอยบริการพี่""มันรวยไอ้เนี้ยรับไว้เหอะ""ขอบคุณนะคะ หวาจะส่งไปให้พ่อกับแม่ใช้ด้วย^^" พ่อกับแม่ต้องดีใจมากๆแน่ที่ฉันสามารถทำงานหาเงินได้ทั้งที่ยังเรียนไม่จบ "หวาขอโทรบอกแม่ก่อนนะคะ" ฉันบอกก่อนจะเดินมาโทรหาพ่อกับแม่ในที่ลับสายตาคน"แม่จ๋าหลับหรือยังเอ่ย""ยังลูกแม่กับพ่อเพิ่งถึงบ้าน""ทำไมถึงบ้านค่ำจัง""พ่อกับแม่ไปช่วยลุงดำข้างบ้านเราเกี่ยวข้าวน่ะ""แบบนี้ก็เหนื่อยแย่เลยสิจ๊ะ ทำของเราก็เหนื่อยพอแล้ว""ไม่เป็นไรพ่อกับแม่ยังไหวลูก ว่าแต่หวาโทรมามีอะไรหรือเปล่า เงินพอใช้มั้ยถ้าไม่พอพรุ่งนี้พ่อกับแม่จะไปธนาคารโอนให้นะลูก" ฉันกลั้นน้ำตาไม่ไหวเมื่อได้ยินแบบนั้นถึงแม่กับพ่อจะไม่ค่อยมีแต่ท่านก็ยังห่วงฉันจะโอนเงินมาให้ฉัน"พอจ๊ะหวาพอใช้ ที่หวาโทรมาหวาจะบอกว่าหวาโอนเงินเข้าบัญชีพ่อกับแม่ไปหนึ่งหมื่นบาทนะจ๊ะ""เอามาจากไหนลูกเงินตั้งเยอะ""หวาทำ

แบล็ค...."อื้อออออ หนาวววว มันหนาวววว" ผมหยุดชะงักมือทันทีเมื่อยิหวาเปล่งเสียงออกมาคือตอนนี้เธอยังไม่ได้สติเลยครับทั้งที่ผมทำตามที่แม่บอกทุกอย่างแล้ว ตอนนี้ผมกำลังเช็ดตัวให้เธออยู่ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าลำคอรวมไปถึงหน้าอกคู่โตที่กระเพื่อมไหวทุกครั้งที่ผ้าขนหนูในมือผมไปสัมผัสโดน เธอครางอยู่แบบนั้นแต่ไม่มีท่าทีจะฟื้นเลย"ยัยบ้านนอกฟื้นสักทีสิวะ" ผมเริ่มใจคอไม่ดีทำไมถึงยังไม่ฟื้นไหนแม่บอกทำแบบนี้แล้วอีกสักพักยัยนี่จะฟื้นไง นี่ผ่านมาจะสิบนาทีแล้ว"ฮือออ ฮืออออหนาวกอดหน่อย กอดหวาหน่อยฮือออ หวาหนาว" ยัยนี่ไม่พูดเปล่าหลับตามือควานสะเปะสะปะจนมาจับมือผมแล้วดึงมันไปกอดไว้แนบอกทำให้มือผมโดนหน้าอกยัยนี่เต็มๆ"กอดหน่อยค่า หวาหนาวใครก็ได้ พี่แบล็คหวาอยากให้พี่กอดหวาจัง ฮือออออ""พูดว่าไงนะพูดอีกทีดิ๊" ผมก้มลงไปถามยัยนี้ใกล้ๆเพราะคิดว่าตัวเองจะหูฝาด"พี่...พี่ไวท์""????"ไอ้ไวท์งั้นเหรอยัยนี้ชอบไอ้ไวท์เหรอวะ แม่งทำไมผมรู้สึกแปลกๆวะ"พี่ไวท์ทำไมน้องพี่ใจร้ายกับหวาจัง ฮือออออ เค้าเกลียดหวามากเลย ฮืออออ แต่หวานก็ยังชอบเค้าอยู่ดี ฮืออออ" ใจที่มันกำลังหน่วงเมื่อกี้ใจฟูขึ้นมาทันทีทันใด ผมเผลอยิ้มออกมาไม่ร