ยิหวา...ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้ไปทำงานใช้หนี้พี่แบล็คอีกเลย ฉันยอมรับว่าโกรธเขาอยู่แต่อีกใจก็ดันคิดถึงเขา มันน่านักนะยิหวาเขาทำกับเธอดูถูกเธอขนาดนี้เธอยังโง่ไปคิดถึงเขาอยู่ได้ใจไม่รักดีเลยจริงๆ เห้ออออ แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันไม่เจอเขาเลยหรอกนะฉันเห็นเขามารับยัยจิ๊บที่คณะเมื่อหลายวันก่อน เหอะคงสานสัมพันธ์กันไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วสินะ ได้ยินยัยนี่พูดให้เพื่อนในคณะฟังอย่างภูมิใจว่าไปหาพี่แบล็คที่บ้านมาเพราะแม่ของเธอรู้จักกับแม่ของพี่แบล็ค ส่วนที่มหาลัยยัยจิ๊บก็ไปหาพี่แบล็คที่คณะทุกวันเช้าสายบ่ายเย็น ไม่รู้มาเรียนหรือมาหาผัวกันแน่ อย่าว่าฉันพูดแรงเลยนะฉันพูดตามความรู้สึก ส่วนพี่แบล็คเขาคงลืมไปแล้วว่าทำอะไรกับฉันไว้บ้างคำขอโทษของเขาในวันนั้นเขาก็คงพูดไปงั้นไม่ได้มีความหมายอะไร ฉันเลิกคิดถึงเขาแล้วตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือเพราะใกล้สอบปลายภาคแล้วแต่ก็มีมารผจญเข้ามาทัก"หวา" เป็นเสียงที่ฉันไม่อยากได้ยินมากที่สุดแต่ก็เลี่ยงไม่ได้เพราะเรียนคณะเดียวกันและต้องเจอหน้ากันอีกหลายปี"มีอะไร" "คืนนี้เราไปจัดงานวันเกิดที่ร้านที่เธอทำงานนะ""อื้มมม" อยากถามกลับไปว่ามาบอกเพื่อ??"ตอนแรกเรากะจะชวนเธอไปงานวัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-21
เข้าสู่ระบบ
