บททั้งหมดของ สุดหัวใจนายตัวร้าย: บทที่ 41 - บทที่ 48

แบล็ค...."อื้ออออ ฮืออออ ฮือออออ พี่แบล็ค เราเลิกกันเถอะ""ห๊ะ!!!ว่าไงนะ" ยิหวาบอกเลิกผมก่อนจะลืมตาขึ้นมามองผมทั้งน้ำตา ตอนนี้ผมมึนและงงไปหมดแล้ว"ฮือออ เราเลิกกัน ฮือออ หวาจะกลับแล้วหวาไม่อยู่ที่นี่แล้ว ฮือออออ" ยิหวาสะบัดผ้าห่มออกแล้วทำท่าจะลุกจากเตียงผมรีบคว้าตัวเธอมากอดไว้แน่น"เดี๋ยวก่อนหวาใจเย็นๆ""ไม่ใจเย็น ฮือออ คนนิสัยไม่ดี คนเลว ฮือออ หวาเกลียดพี่ ฮือออ""อะไรพี่ งงไปหมดแล้ว""พี่มีคนอื่น ฮืออออ พี่มาหลอกหวาทำไมเห็นหวาโง่ใช่ไหม ฮือออ""มีคนอื่นอะไรไม่มี ตอนนี้พี่มีแค่หวาคนเดียวผู้หญิงคนอื่นพี่เลิกไปหมดแล้ว""โกหก ฮือออ ฮืออออ""โกหกอะไรครับพี่ไม่ได้โกหกจะให้พี่สาบานก็ได้""แล้วผู้หญิงที่ชื่อจ๋าเป็นใคร ฮือออออ""จ๋า??" เกี่ยวไรกับจ๋าวะผมงง หรือเธอแอบได้ยินผมคุยกับจ๋าเพื่อนของผม"ใช่จ๋า ฮือออหวาได้ยินพี่แอบออกไปคุยโทรศัพท์ตั้งสองครั้ง ฮือออออ""เข้าใจผิดแล้ว จ๋าเป็นเพื่อนพี่""ไม่เชื่อถ้าเป็นเพื่อนทำไมต้องแอบไปคุยข้างนอกตอนหวาอาบน้ำไหนจะตอนที่หวาหลับพี่ก็แอบออกไปคุยกับเธอสองครั้งลับหลังหวา ฮืออออ""หวาฟังนะ พี่ไม่ได้แอบออกไปคุยพี่กับจ๋าเราเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ ไม่มีอะไรเกินเล

แบล็ค....ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ผมกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องรักของคนใต้ร่าง แม้ว่าผมจะพยายามไม่ทำรุนแรงแต่ก็ห้ามใจไม่ไหวยิหวาทำผมคลั่งควบคุมสติตัวเองไม่อยู่"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ พี่แบล็ค ฮืออพี่แบล็คขาาาา หวาเสียวมาก ฮือออออ" "อ่าาา พี่ก็เสียวเหมือนกัน หวาจ๋า อ่าาาาา""อ๊าาา พี่แบล็คขา พี่แบล็ค ฮืออออหวาจะไม่ไหวหวาจะเสร็จ""เสร็จเลยครับ เสร็จเลย"ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ พอหวาบอกจะเสร็จผมก็เร่งความเร็วเพื่อให้เธอไปถึงฝั่งฝัน ส่วนผมยังอีกยาวไกล"กรี๊ดดดดดดด" ยิหวาร้องออกมาร่างกายเธอกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยความต้องการ ผมไม่รอช้าถอดท่อนเอ็นออกมาแล้วก้มลงไปดื่มกินน้ำหวานแสนอร่อยแผล่บ แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ"ฮือออ พี่แบล็คอย่าเลียแบบนั้นหวาเสียวอีกแล้ว ฮือออ หวาต้องการพี่แบล็ค ฮือออพี่แบล็คขาาา" แค่เธอบอกต้องการผมก็รีบขยับร่างกายขึ้นมาแล้วจับท่อนเอ็นสอดใม่เข้าไปอีกรอบ"ซี๊ดดด อ่าา แน่นชิบ" น้องสาวของยิหวาแน่นมากจนท่อนเอ็นของผมปวดไปหมด จากนั้นผมก็จับขาเธอให้อ้ากว้างแล้วกระแทกท่อนเอ็นแบบเข้าสุดออกสุด ผมทำรุนแรงแค่ไหนยิหวาก็รับได้ และไม่ว่าผมจะจับเธอพลิกแพลงตะแคงท่าไหนเธอก็รับได้หมดผมกับเธอเราคงเกิดมาเพื่

ดวงยิหวา...."หลังนี้ค่ะบ้านของหวา" ฉันชี้ไปต้องบ้านไม้หลังเล็กๆ ที่ฉันอยู่มาตั้งแต่เกิด ที่ฉันไม่ได้กลับมาเลยสองปีเต็มๆ เพราะต้องทำงานหาเงินซึ่งพ่อกับแม่ก็เข้าใจ พี่แบล็คขับรถเข้าไปจอดตรงใต้ต้นมะขามต้นใหญ่ที่ปลูกอยู่หน้าบ้าน คือบ้านของฉันมันไม่ได้มีรั้วรอบขอบชิดซึ่งละแวกบ้านก็เป็นญาติพี่น้องกันทั้งนั้นทุกคนในหมู่บ้านอยู่กันอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัยช่วยเหลือกันมาตลอดมีอะไรก็แบ่งปันกัน บอกได้เลยว่าถ้ามาอยู่ที่นี่ถึงไม่มีเงินสักบาทก็อยู่ได้เพราะทุกบ้านมีที่นาเป็นของตัวเองมีข้าวกินตลอดทั้งปีไม่ต้องไปซื้อให้เปลืองเงิน ถ้าหมดหน้าทำนาก็มาปลูกพืชผักสวนครัวเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่เลี้ยงปลาเลี้ยงหมู ทำให้ไม่ต้องกลัวว่าจะอดพอลงจากรถพี่แบล็คก็ยืนมองดูบ้านของฉันเขายืนนิ่งไปพูดไม่จาเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่จนฉันกลัวว่าเขาจะรับไม่ได้หรือเปล่า"พี่แบล็คอยู่ได้ไหมคะ" คือเราจะอยู่กันที่นี่สามวันค่ะฉันกลัวว่าเขาจะอยู่ไม่ได้ถึงเขาจะพูดก่อนมาว่าอยู่ได้แต่เพราะเขายังไม่ได้มาเห็นสถานที่จริงเขาพูดได้"ถ้าพี่แบล็คอยู่ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะคะหวาเข้าใจพี่จะไปพักในโรงแรมในเมืองก็ได้นะคะ" ฉันพูดอย่างรู้สึกผิดเพราะคิดว่าเขาคงทำ

ดวงยิหวา...."พี่แบล็คนอนได้มั้ยคะ""ถ้านอนไม่ได้หวาจะมานอนเป็นเพื่อนพี่หรือเปล่าล่ะ หื้มมม""หวาก็อยากนอนนะคะแต่หวาเกรงใจพ่อกับแม่""พี่เข้าใจ แค่สามวันเองไว้กลับไปเราค่อยนอนกอดกันเนอะ^^""ขอบคุณนะคะที่เข้าใจ""เพราะพี่รักหวาไงครับ""หวาไม่คิดเลยว่าหวาจะได้มาเป็นแฟนกับพี่" ฉันซบไหล่เขาเขาก็ดึงฉันมากอดหลวมๆ"พี่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเพราะที่ผ่านมาพี่ไม่เคยคบใครเป็นแฟนเลย หวาคือคนแรกเลยนะรู้มั้ย""เป็นคนแรกแล้วจะเป็นคนสุดท้ายหรือเปล่าคะ""แน่นอนสิครับคนแรกและคนเดียวที่พี่จะยอมให้ทุกอย่าง""พี่เคยรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดที่คบกับหวามั้ยคะ""หมายความว่าไงพี่ไม่เข้าใจ""ก็แบบรู้สึกไม่น่ามีแฟนเลยอะไรแบบนี้ เพราะพี่ชอบอิสระไงพอมีหวาเข้ามาพี่ก็เหมือนจะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ออกไปเที่ยวไม่ออกไปกินเหล้าแบบที่เคยทำ หวากลัวว่าหวาจะทำให้พี่เสียความเป็นส่วนตัวรู้สึกว่าไม่น่ามีแฟนเลยอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ""พี่ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลย พี่กลับคิดว่าพี่น่าจะขอหวาเป็นแฟนให้เร็วกว่านี้เพราะหวาทำให้พี่เป็นคนที่ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน""จริงเหรอคะพี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆเหรอ""อื้มมม^^""หวานรักพี่ที่สุดเล