All Chapters of เล่ห์รักร้ายนายเพื่อนสนิท: Chapter 11 - Chapter 20

ภูวิน...."พี่ไม่รบกวนวินมากเกินไปใช่มั้ย" พี่เบลหันมาถามผมหลังจากขึ้นรถแล้วขับออกมาจากมหาลัย"ไม่เลยพี่" ผมตอบกลับ"ขอบคุณนะวินดีกับพี่ตลอดเลย^^" พี่เบลยิ้มเศร้า เธอเศร้าแบบนี้มาตั้งนานแล้วล่ะชีวิตคนเรามันจะเศร้าอะไรขนาดนั้นผมก็ไม่เข้าใจ"แล้วตอนนี้เราจะไปโรงพยาบาลเลยใช่มั้ย""อื้มม""ถ้าผมจะขอแวะซื้อของเล่นกับขนมไปฝากเจ้าตัวเล็กจะได้มั้ย""พี่เกรงใจ""พี่เลิกพูดคำว่าเกรงใจสักทีจะได้มั้ยผมแม่งฟังแล้วโคตรเบื่อเลย" ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเพราะพี่เบลจะเป็นคนที่ขี้เกรงใจมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว"พี่ขอโทษ""กับผมพี่ไม่ต้องเกรงใจเข้าใจไหมคิดซะว่าผมเป็นน้องชายพี่ก็แล้วกัน""อื้มมม"หลังจากนั้นผมก็แวะร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อขนมที่เด็กอายุขวบกว่ากินได้กับของเล่นเด็กผู้ชายที่คิดว่าแกน่าจะชอบจากนั้นผมก็ขับรถมาส่งพี่เบลที่โรงพยาบาลเพื่อมาเยี่ยมลูกชายของพี่เบล"หม่ามี้ ฮืออ อือออ" พอเปิดประตูเข้าไปเสียงเด็กน้อยก็ร้องไห้จ้าน้ำตานองเต็มสองแก้มเมื่อเจอหน้าผู้เป็นแม่"โอ๋ โอ๋ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง หม่ามี้กลับมาแล้วค่า" พี่เบลรีบเข้าไปกอดปลอบลูก"แกเพิ่งตื่นค่ะตื่นมาไม่เจอคุณแม่ก็ร้องไห้จ้าเลย""ขอบโทษที่รบกวนน

ภูวิน....."ถ้าไม่เช็ดก็ต้องกินยาเลือกเอาว่าไงจะเช็ดตัวหรือจะกินยาขมๆ" ผมขู่ปันปันด้วยน้ำเสียงจริงจัง"ไม่กินยาไม่เช็ดตัวอะไรทั้งนั้นล่ะทำไมวินต้องบังคับเค้าด้วย วินจะไปไหนก็ไปเลยไม่ต้องมายุ่งไปหาสาวๆของตัวเองโน่นเลยไป๊!!!!" ปันปันไล่ผมแต่ผมไม่สนใจ"ป่วยก็อย่าดื้อให้มากไม่งั้นจะโดน" ผมขู่อีกรอบแม้จะรู้ว่าคนตรงหน้าไม่ได้กลัว"โดนอะไรเค้าไม่กลัวหรอกนะจะบอกให้" เห็นไหมล่ะว่าผมขู่ยังไงยัยตัวแสบก็ไม่เคยกลัวผมเลิกสนใจคำพูดของคนป่วยแล้วเดินไปหยิบขวดยาแก้ไข้ที่แม่บ้านน่าจะเอามาวางไว้ให้บนโต๊ะพร้อมน้ำดื่มแล้วเดินกลับมาที่เตียงอีกรอบ"ลุกขึ้นนั่งดีๆ ปันปัน" ผมบอกคนดื้อที่นอนหันหลังให้"ทำไมต้องลุกเค้าไม่ลุกเค้าอยากนอน" ผมชักจะหมดความอดทนแต่พอเห็นว่าปันปันป่วยก็เลยต้องทำใจเย็น"ลุกมากินยาเร็วเข้าดึกแล้ว" ผมพูดด้วยน้ำเสียงปกติไม่ดุไม่ว่า"ก็บอกว่าไม่กินไงพูดไม่เข้าใจรึไง" ไม่ว่าผมจะพูดจาหว่านล้อมข่มขู่ยังไงปันปันไม่ยอมกินยาท่าเดียว เห้อออทำไมดื้อแบบนี้วะ ผมนั่งมองคนป่วยที่ตอนนี้เอาผ้าห่มคลุมตัวจนมิด ถ้าปันปันไม่ยอมกินยาผมกลัวว่าจะช็อคเพราะตัวปันปันร้อนมาก สุดท้ายผมก็เลยตัดสินใจหยิบยาเข้าปากหนึ่งเ

ภูวิน...."วินฉีดยาเป็นด้วยเหรอ" คนตรงหน้าถามด้วยใบหน้าสงสัยปนเอ็นดู ปันปันคงไม่เข้าใจความหมายที่ผมพูดสินะเอ๊ะหรือว่าเข้าใจแต่แกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ"แล้วเธออยากหายป่วยหรือเปล่าล่ะ" ผมถามอย่างหยั่งเชิง"ถ้าไม่ต้องกินยาแล้วหายป่วยก็...ลองดูก็ได้>นั่นไงผมว่าละปันปันต้องเข้าใจ"หึ แน่ใจนะว่าเข้าใจจริงๆ" ผมถามย้ำ"อื้มมม" ปันปันพยักหน้าแล้วหลบสายตาใบหน้าแดงซ่านมากกว่าเดิมผมไม่รู้ว่าปันปันจะเข้าใจความหมายของคำว่าฉีดยาของผมมากแค่ไหนแต่ตอนนี้ผมหยุดความต้องการไม่ได้แล้วตะบะความอดทนที่สั่งสมมาหลายสิบปีตอนนี้มันพังทลายลงไปแล้วเวลาต่อมา...ปันปัน...ตอนนี้ฉันเปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างของวินโดยที่ฉันก็ไม่รู้ว่าวินถอดเสื้อผ้าฉันออกตั้งแต่เมื่อไหร่ตอนไหนรู้ตัวอีกทีตัวฉันก็ไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลยสักชิ้นเดียวอาจจะเป็นตอนที่ฉันกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของวินที่มอบให้ มันเป็นสัมผัสความรู้สึกแปลกใหม่อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน"อื้อออ วิน"

ภูวิน...."อื้อออ วินเสียวมากมันเสียวจนทนไม่ไหวแล้วอ๊ะ อ๊ะ วินนน วินนน วินจ๋าาาเค้าไม่ไหวแล้ว ฮือออ ฮืออออ""ฉันก็จะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ซี๊ดดด อ่าาาาา"พูดจบผมก็กระแทกสะโพกแบบเข้าสุดออกสุดเพราะตอนนี้น้ำผมกำลังจะแตกและนี่เป็นครั้งแรกที่ผมจะปล่อยในปึ่ก!!!!! ปึ่ก!!!!! ปึ่ก!!!! ผมกระแทกเน้นๆ ไปสามทีจนกระทั่งปลดปล่อยความต้องการออกมา"อ้าาาาส์" ผมครางออกมาเมื่อถึงจุดสุดยอด น้ำเชื้ออุ่นร้อนของผมไหลทะลักเข้าไปในร่องรักคับแน่นของปันปัน ผมไม่คิดว่าตัวเองจะเสร็จไวขนาดนี้ ไม่ถึงชั่วโมงผมเสร็จไปหนึ่งน้ำแล้วแล้วก็แตกในด้วยเป็นอะไรที่สุดยอดมากมันทั้งฟินทั้งมีความสุขที่ได้เป็นคนแรกของปันปัน"กรี๊ดดดดดดด ฮือออออ" หลังจากผมเสร็จปันปันก็เสร็จตามผมมาติดๆหลังจากเสร็จไปหนึ่งยกผมก็ปล่อยให้ปันปันได้พักเหนื่อยก่อนจะเริ่มยกต่อไป ผมไม่รู้ว่าคืนนี้เราจะไปสุดกันที่ตรงไหนแต่บอกเลยว่าผมโคตรฟินแล้วก็มีความสุขที่ได้เป็นคนแรกของปันปัน"ปัน""หื้มมมม""หายเหนื่อยหรือยัง""อื้มมมม""อยากเอาอีก" ผมพูดเสียงกระเส่าพร้อมกับดูดไปที่คอปันปันเบาๆ"อื้อออ วินมันเสียว""ถ้าเสียวก็ต่อเลยได้มั้ยไม่ไหวแล้วนะครับคนดี" จากนั้นผมก็เ

ปันปัน...."วินออกไปรอข้างนอกได้มั้ยมายืนจ้องแบบนี้เค้าฉี่ไม่ออก" ฉันไล่วินเพราะวินเอาแต่ยืนจ้องฉันไม่เลิกแล้วตอนนี้ทั้งฉันทั้งวินก็ไม่ได้ใส่อะไรทำให้อะไรต่อมิอะไรของวินมันกระแทกตาฉันเข้าอย่างจัง ฉันลอบกลืนน้ำลายเมื่อมโนภาพว่าสิ่งตรงหน้าที่ทั้งใหญ่แล้วก็ยาวได้เข้าไปร่างกายของฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า น้องสาวของฉันไม่ฉีกก็ดีเท่าไหร่แล้ว"เห็นหมดทุกซอกทุกมุมแล้วมั้ยไม่ต้องอายหรอกน่า" พูดจบวินก็เดินตรงไปยังอ่างอาบน้ำแล้วเปิดน้ำใส่อ่างและด้วยสภาพเปลือยกาย"วินทำอะไร""ก็จะอาบน้ำไงหรือจะไม่อยากอาบ""อาบซี่ไม่อาบจะนอนยังไงตัวเหนียวไปหมดทั้งตัวแล้วเนี่ย>ฉี่เสร็จยัง" วินถามฉัน"อื้อเสร็จแล้ว" พอฉันบอกว่าฉี่เสร็จแล้ววินก็อุ้มฉันไปที่อ่างอาบน้ำแล้ววางฉันลงในอ่างที่มีฟองสบู่ลอยฟูฟ่องจากนั้นวินก็ก้าวขาตามลงมานั่งซ้อนหลังฉันทำให้ตอนนี้อะไรบางอย่างของมันกำลังดุนหลังฉันอยู่"อ่าาา อยากอีกแล้วว่ะปัน ขออีกยกได้ป่ะนะยกเดียวจริงๆ" วินกระซิบข้างหูแล้วก็ใช้ลิ้นเลียเบาๆ ที่ติ่งหูทำเอาฉันขนลุกซู่"อื้อออ ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง""ไม่อ่ะ""หื่นเก