All Chapters of เสน่หาหญ้าอ่อน: Chapter 31 - Chapter 40

“พี่เอชต้องรักขิงคนเดียวนะคะ”“แน่นอน พี่รักขิงคนเดียวครับ”อีวานกดจมูกลงบนแก้ม สูดกลิ่นหอมอันคุ้นเคยอย่างหลงใหลก่อนจะกดปากลงริมฝีปากอิ่มอย่างอ้อยอิ่ง แทะเล็มอย่างใจเย็นจนธันยมัยเผยอริมฝีปากให้เขาเข้า ไปเพียงลิ้นสัมผัสจูบที่อ่อนหวานเมื่อครู่ก็บดเคล้าหนักหน่วงขึ้น ดังเปลวไฟร้อนที่กำลังจะเผาไหม้ หญิงสาวเบียดกายอ่อนนุ่มเข้ากับแผงอกแกร่ง รู้สึกถึงความร้อนระอุจากกายของอีวาน“พี่เอชตัวร้อนจัง”“ก็ขิงทำให้มันร้อน”อีวานลุกขึ้นจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็จัดการกับชุดนอนและชั้นในบางเบาของคนตัวเล็กด้วยความชำนาญ“เมียพี่สวยไปทั้งตัวเลย” มือใหญ่กอบกุมสองเต้ารวบมันไว้แล้วเกลือกกลิ้งใบหน้ากลางเต้างาม ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะรวมเม็ดทับทิมสีสวยเข้าปาก“อ๊ะ!” ความเปียกชื้นทำให้ร่างบางสะดุ้ง ชายหนุ่มดูดดึงปลายเต้างาม ลิ้นร้อนก็ตวัดไล้ด้วยจังหวะเร็วรัวทำเอาหญิงสาวดิ้นพล่าน วาบหวามไปกับทุกสัมผัส“หวานจัง” เสียงเขาแหบพร่า เต้าขนาดพอเหมาะทำให้อีวานดูดกินอย่างไม่รู้เบื่อ ก่อนจะลากเรียวคางที่ตอนนี้มีไรหนวดเขียวครึ้มไปตามผิวขาวเนียนจนถึงท้องน้อยแบนราบสัมผัสแปลกใหม่จากไรหนวดทำให้ธันยมัยขนล

“คุณลลินเข้ามาพบผมหน่อย” เสียงอีวานดังผ่านอินเตอร์คอม พอได้ยินเขาเรียกลลินก็รีบฉีดน้ำหอม ตบแป้งบนใบหน้า หยิบลิปสติกสีแดงสดขึ้นมาทารอบเรียวปากบาง เธอต้องสวยอยู่เสมอในสายตาเจ้านายหนุ่ม“หลินมาแล้วค่ะบอส” กลิ่นน้ำหอมโชยเข้ามาก่อนที่เจ้าตัวจะเดินเข้ามาถึง อีวานไม่ชอบกลิ่นนี้เลยสักนิด“คุณเคยบอกผมว่าบริษัทเรามีนักศึกษาฝึกงานใช่ไหม”“ค่ะ บอสมีอะไรหรือเปล่าคะ หรือนักศึกษาพวกนั้นมากวนใจบอส” สองแขนกดลงไปบนโต๊ะทำงานใบหน้ายืนไปข้างหน้า จงใจให้ชายหนุ่มเห็นเนินอกอวบอิ่ม“เปล่า ผมแค่อยากได้นักศึกษาฝึกงานมาช่วยงานสักคน” อีวานเงยหน้ามองเพียงนิดแล้วก้มลงไปสนใจกับเอกสารต่อ“บอสให้หลินช่วยก็ได้นะคะ” ลลินรีบเสนอตัว“งานมันไม่ยากอะไร ใช้นักศึกษาก็พอครับ คุณหลินช่วยงานอื่นที่มันสำคัญดีกว่านะครับ” อันที่จริงลลินก็ไม่ได้ช่วยงานอะไรอีวานมากเท่าไหร่เพราะงานทุกอย่างที่ผ่านมือเธอ เขาจะตรวจสอบอย่างถี่ถ้วนอีกครั้งแต่ที่ยังให้เธอทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยก็เพราะเกรงใจคุณองอาจ“อย่างนั้นเหรอคะ งั้นหลินจะไปบอกฝ่ายบุคคลให้เลือกมาช่วยงานบอสสักคนนะคะ”“ครับ ผมต้องการบ่ายนี้เลยนะครับ” อีวานออกคำสั่ง“ค่ะ หลินจะรีบจัดการให้ค่ะ

ทั้งแสงไฟที่ระยิบระยับและกลิ่นควันบุหรี่ทำให้ธันยมัยเวียนหัวจนแทบจะอาเจียนออกมา เธอไม่รู้ว่าผู้คนที่กำลังสนุกสนานกับเสียงเพลงอยู่นั้นทนอยู่กันได้ยังไงหญิงสาวอาสามาช่วยงานเสิร์ฟเพียงเพื่อจะจับตาดูว่าลลินมีแผนจะทำอะไรกับอีวานหรือเปล่า แต่ทุกอย่างก็ยังคงปกติ จนเวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงก็เห็นคุณวิบูลย์เดินออกมาจากห้องโดยมีลลินเดินตามออกมา ส่วนแฟนหนุ่มของเธอนั้นยังคงอยู่ในห้องวีไอพีบนชั้นสอง“ต้อง ขิงไปก่อนนะ ขอบใจมากแล้วขิงจะเอาชุดมาคืนนะ” ธันยมัยรีบบอกเพื่อนแล้ววิ่งขึ้นไปยังห้องวีไอพี“พี่เอช”“ขิง มาได้ยังไง”“ขิงเป็นห่วงเลยตามา พี่เอชเป็นอะไรคะ ดื่มเยอะไปหรือเปล่า” ใบหน้าและท่าทางของอีวานตอนนี้เหมือนกับคนดื่มหนัก“ไม่เลยขิง พี่ดื่มไปแก้วเดียว”“แต่พี่เหมือนคนเมามากเลยนะคะ”“ไม่รู้เหมือนกัน มันเหมือนคุมตัวเองไม่ค่อยอยู่ พี่ไม่รู้ว่าในเหล้ามีอะไรผสมอยู่บ้าง”“ดูท่าไม่ดีแล้วเรารีบไปกันก่อนไหมคะ เดี๋ยวคุณลลินเธอคงกลับมา” ธันยมัยเห็นกระเป๋าถือของเธอยังวางอยู่ที่เก้าอี้“อือ ขิงพยุงพี่หน่อยได้ไหม”“ค่ะ พี่เอชตัวหนักจัง” ธันยมัยประคองเขาแทบไม่ไหว“ขิงให้เราช่วยไหม” ต้องที่เห็นว่าเพื่อนรีบร้อนวิ่

อีวานตื่นนอนสายกว่าปกติเพราะเป็นวันเสาร์และเขาก็ไม่ได้เร่งรีบไปไหน อีกอย่างเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบจะตี 3 ชายหนุ่มลุกไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัว หลังจากนั้นก็นั่งจิบกาแฟและอ่านข้าวไปด้วยจนกระทั่งกาแฟหมดแก้วจึงเดินเข้าไปหาแฟนสาวที่ยังคงหลับอยู่บนเตียงกว้างสายตาคมจ้องมองใบหน้างามที่นอนหลับตาอยู่ข้างกาย ถ้าเมื่อคืนธัยนมัยไม่ตามไปที่ไนท์คลับ เขาไม่อยากจะนึกภาพต่อเลยว่า ตอนนี้คนที่นอนอยู่ข้างกายจะเป็นใคร ถ้าเรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นอีวานคงไม่อาจทนมองหน้าเธอได้อย่างแน่นอนตั้งแต่วันที่นอนกับเธอและรู้ว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนแรกของเด็กสาวคนนี้อีวานก็ไม่เคยคิดที่จะนอนกับผู้หญิงคนอื่นอีกเลย เขาคิดว่าเพราะไม่ได้นอนกับผู้หญิงมานานพอได้ใกล้ชิดกับเธอเลยหวั่นไหว แต่ตอนนี้เวลาก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วความรู้สึกมีต่อเธอก็ชัดเจนมากยิ่งขึ้น ยิ่งนานวันเขาก็ยิ่งรักเธอ รักมากหวงมากและนึกไม่ออกว่าถ้าต่อไปไม่มีเธอเคียงข้างชีวิตจะเป็นยังไง ใครจะว่าเขาเป็นโคแก่กินหญ้าอ่อนก็ไม่สนใจเลยสักนิด เพราะหน้าอ่อนคนนี้ทำให้เขามีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนนิ้วเรียวไล้ไปตามไรผมอย่างเบามือ เมื่อคืนเธอคงจะเหนื่อยมาก เพราะต้องรับศึ

ลลินมองหน้าอีวานอย่างไม่เข้า ในเมื่อเธอกำลังถือไพ่เหนือกว่า แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่เดือดร้อนอะไรเลยสักนิด“บอสไม่คิดเหรอคะ ว่าถ้าเรื่องนี้เพื่อนๆ ของเธอรู้จะเป็นยังไง ทุกคนคงคิดว่าเธอได้อภิสิทธิ์จากคุณถึงได้เข้าฝึกงานที่นี่ และยังได้มานั่งทำงานห้องเดียวกันอีก ยิ่งถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูอาจารย์ บอสคิดว่าจะเป็นยังไงคะ”“ไม่รู้สิครับ เพราะคนที่รับเด็กฝึกงานไม่ใช่ผม และคนที่เลือกเธอมาช่วยงานก็ไม่ใช่ผมอีกนั่นแหละ”“ไม่มีใครสนใจเหตุผลแค่นั้นหรอกนะคะ”“แล้วมีเหตุผลข้อไหนล่ะ ที่คนจะสนใจ เหตุผลที่ว่าคุณไปบอกคุณวิบูลย์ให้เปลี่ยนเวลานัดโดยอ้างคำพูดผม หรือเหตุผลที่ว่าคืนนั้นคุณเอายาใส่ในแก้วเครื่องดื่มของผม คุณลองเลือกมาสักข้อดีไหม”“บอสพูดเรื่องอะไรคะ” คนถามใบหน้าซีดเผือดไม่คิดว่าอีวานจะรู้เรื่องนี้ เพราะผ่านมาหลายวันแล้วเขาก็ยังไม่เคยพูดถึงมันเลย“จะดูหลักฐานไหมครับ คุณคงลืมไปว่าทุกห้องที่ไนท์คลับมีกล้องวงจรปิด และขวดยาที่คุณทิ้งก็ยังมียาและลายนิ้วมือของคุณติดอยู่ที่นั่นด้วย”“บอสไปเอาเรื่องนี้มาจากไหน”“เหมือนคุณจะไม่เชื่อนะครับ”อีวานพูดจบก็เปิดคลิปที่เขาได้จากไนท์คลับกับผลการตรวจลายนิ้วมือให้เธอดู