All Chapters of MARRIED AFTER ONE SINFUL NIGHT (SSPG): Chapter 41 - Chapter 50

I woke up with a headache. My body felt heavy, and I was very weak. Ilang araw na rin akong ganito, laging pagod, mahina, at kahit anong kain ay parang nakaka-irita sa tiyan. I can’t understand what’s happening to my body. At ang pinakamasaklap pa ay palagi akong natatakot na pumunta sa ospital nang mag-isa. Ayaw kong nakakakita ng mga injection, lalo na ang amoy ng antiseptic, at lahat ng medikal na gamit.Umupo ako sa gilid ng kama, hinihilot ang ulo habang sinusubukang humanap ng sagot sa isip ko. My stomach felt sick at the thought of breakfast, so I quickly pushed it out of my mind. Ilang piraso lang ng prutas ang kinain ko kahapon. Nagugutom ako pero wala akong ganang kumain.Dahan-dahan akong bumangon at naglakad papunta sa banyo, bawat hakbang parang may karga sa katawan ko. Pagkapasok sa loob ay agad akong naghilamos at tumingin sa salamin. Nakita ko ang sarili na maputla, may malalim na itim na bilog sa ilalim ng mga mata. Something is definitely wrong with me. Tinatapik-tap

"C-cael, gusto mo ng... d-divorce?" Nauutal kong tanong habang nagbabadyang tumulo ang mga luha.Bago pa ako tuluyang bumagsak dahil sa panghihina ng tuhod ko, nahawakan na ni Czyrene ang braso ko at inalalayang umupo sa sofa. "Yes, just pack your things and get out of this mansion. Hindi ko na gustong makita ang pagmumukha mo," walang emosyon niyang sabi, hindi man lang ako tinitignan.Parang sinaksak ako ng kutsilyo sa dibdib. Hindi ko inasahang ganito kabilis siyang magdedesisyon na maghiwalay kami. "Tignan mo ako at sabihin mo 'yan sa mga mata ko, Cael!" halos pasigaw kong sabi.Humarap siya sa akin na blangko ang ekspresyon. "I don't love you anymore, Sol. This marriage is over. Hindi na kita kayang pakisamahan. Ang hirap magkunwaring mahalin ka."His words hit me like a slap. My heart felt crushed, sumikip ang dibdib ko at nahihirapan akong huminga.Marahas akong umiling. "H-hindi totoo 'yan. Nagsisinungaling ka lang. Bawiin mo." "Wala na akong pakialam kung maniniwala ka o

Pagkaalis namin sa bahay ng mga magulang ko, si Czyrene ay agad na nagsuggest. “We should call Dashiel,” sabi niya habang binubuksan ang kotse. “Baka pwede tayong tumuloy sa kanya. You can’t stay alone tonight.”Tahimik lang akong tumango. Wala na akong lakas para magtanong o tumanggi. Kinuha niya ang phone at tinawagan si Dashiel.“Hello, Dash,” mahinahong bungad niya habang dahan-dahang minamaneho ang kotse. “Are you home? Can you send me your address? Something happened.”Narinig kong bumigat ang boses ni Dashiel sa kabilang linya. “What happened? Did something happen to Solar?” he asked worriedly.“It's a long story. Send me your address so we can come,” sagot ni Czyrene.“I’ll send it now,” mabilis nitong tugon bago ibinaba ang tawag.Pagkababa niya ng phone, lumingon siya sa akin. “Don’t worry, everything will be fine, Sol,” sabi niya at bahagyang ngumiti.I nodded, looking down. We waited for a minute for Dashiel to send his address. Pagkatapos ng ilang minuto, nag-vibrate a

I woke up feeling refreshed. Ang sarap ng tulog ko. I smiled as I stretched my body. Grabe, ang gaan sa pakiramdam. Then I gently climbed down the bed, and I pulled the curtains open, allowing the soft golden rays of the morning sun to pour into the room. Ang ganda ng sikat ng araw, parang bumabati sa akin.It's my first day here in Switzerland. The warmth kissed my skin as I stood there, soaking in the light. Ang sarap sa balat. Birds chirped in the distance, and the world outside looked calm and full of promise. Parang ang peaceful ng lahat. Bagong umaga, bagong pag-asa. I felt something stir within me. Sa wakas, nakaramdam din ako ng kapayapaan at pag-asa. Tagal ko nang hindi 'to naramdaman.Tumalikod ako sa bintana at pumunta sa banyo, determinado na magsimula ang araw nang walang ibang iniisip. Kailangan kong maging matapang at maging malakas para sa baby ko. Today felt different. I will take a step forward.In the washroom, I stood under the shower allowing the water to cascade

Matapos ang meeting kasama ang mga empleyado ko, I went back to the office to finish my work on the system. Hindi ako umuwi. Hindi ko kayang harapin si Sol, lalo na’t nasaktan ko siya. Lumipas ang ilang oras bago ko natapos ang trabaho. Napahiga ako sa sofa, pagod pero gising pa rin ang isip. I rested for a few minutes, then took my jacket and got ready to go. Pero bigla kong narinig ang tunog ng cellphone. Napatingin ako sa screen, si Nathalie. I frowned. What does this woman want again?“Cael,” malambing ang boses niya sa kabilang linya.“If you don’t have anything reasonable to say, I’m hanging up,” malamig kong sagot.Bago ko pa man mapindot ang end call, mabilis siyang nagsalita.“Cael, you have a day to divorce Solar, or else you’re gonna lose her. Alam kong malakas ka, pero may kahinaan ka pa rin.”Natigilan ako. Her words echoed in my ears like poison slowly crawling into my mind.“What’s your problem, Nathalie? Wala ka bang ibang magawa kundi ipilit ang sarili mo sa akin?” I