บททั้งหมดของ กับดักรัก นายวิศวะเพลย์บอย: บทที่ 51 - บทที่ 60

"คนบ้า อยู่ดีๆ มาจูบทำไม" มะนาวตวาดใส่ราเชนทร์ทันทีเมื่อเขาผละจูบออก ส่วนราเชนทร์ก็ไม่มีท่าทีโกรธเลยแม้แต่น้อยกลับยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เธออีกต่างหาก "ทำโทษไงครับ" ราเชนทร์เอ่ยบอกพร้อมกับขยับเข้าใกล้มะนาวจนเธอถอยชิดของโซฟา "ทำโทษอะไรของนาย ฉันยังไม่ได้ทำอะไรผิ...อื้อออ" มะนาวยังพูดไม่จบก็โดนรา

"ขอยืมโทรศัพท์ได้มั้ย อยากโทรหายัยอิงอ่ะ" ราเชนทร์ยื่นโทรศัพท์หรูให้เธอทันที เมื่อได้โทรศัพท์แล้วมะนาวก็กดโทรหาเพื่อนตัวเองไม่นานอิงฟ้าก็รับสาย (สวัสดีค่ะ อิงฟ้าพูดค่ะ) "ยัยอิง ฉันเองนะ" (ยัยนาวว คิดถึงแกจัง หายดีแล้วใช่มั้ย เมื่อวานเพื่อนของราเชนทร์ส่งข่าวแกให้ฉันอยู่) "อือ หายแล้ว แก

"เชนทร์" มะนาวเอ่ยเรียกราเชนทร์เมื่อเธอตื่นขึ้นเพราะไม่เห็นเขา ขณะที่เธอจะลุกออกไปหาเขาก็เห็นกระดาษโน้ตที่โต๊ะข้างเตียงจึงหยิบมาอ่าน 'เชนทร์ออกมาคุยงานที่ผับกับไอ้วินไอ้แดนนะ เห็นนอนหลับสบายเลยไม่อยากปลุก อาหารเตรียมให้แล้ว ถ้ากินข้าวอาบน้ำแต่งตัวแล้ว โทรบอกเจเจที่เบอร์นี้นะครับ เดี๋ยวเจเจจะไปรับม

“ฮึก ไอ้แดนช่วยกูด้วย” ราเชนทร์พูดขึ้นเสียงสั่นน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนจนดินแดนตกใจเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของเพื่อน “เกิดอะไรขึ้น มะนาวไม่ยอมคุยกับมึงหรอ” ดินแดนเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “นาวหนีกูไปแล้ว กูหาเธอไม่เจอ ทำไงดีวะ ฮึก” ราเชนทร์พูดขึ้นทั้งน้ำตา ตอนนี้เขาตันทุก

"นายกลับมาทำไมเนี่ย" มะนาวเอ่ยถามราเชนทร์ด้วยความตกใจเพราะเขาเพิ่งออกไปไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ "มาจีบเมียครับ" คำพูดของราเชนทร์ทำเอามะนาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ "มาจีบอะไรตอนนี้ฉันทำงานอยู่" "ไม่จีบตอนนี้จะให้จีบตอนไหนล่ะครับ อ่ะ ดอกไม้สำหรับที่รักของเชนทร์ครับ" ราเชนทร์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้