บททั้งหมดของ กับดักรัก นายวิศวะเพลย์บอย: บทที่ 1 - บทที่ 10

"พี่เชนทร์คะ อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้หรอคะ มายทำให้พี่ก็ได้น๊า" "ไม่ล่ะครับ" ราเชนทร์เอ่ยปฏิเสธสาวสวยรุ่นน้องต่างมหาลัยหลังจากเสร็จกิจกรรมบนเตียงไปเรียบร้อยแล้ว "พี่มีงานด่วนหรอคะถึงไม่อยากต่ออีกรอบ งั้นไม่เป็นไรค่ะพรุ่งนี้เดี๋ยวมายไปหาพี่ที่คอนโดก็ได้" สาวสวยพูดขึ้นในขณะที่มือยังลูบไล้แผงอกข

หลังจากมะนาวเรียนเสร็จก็รีบกลับบ้านเพื่อจะได้งีบซักนิดก่อนออกไปทำงานที่ร้านเหล้า “มาแล้วหรอหนู” มะนาวไม่ได้สนใจเสียงเรียกของพ่อเลี้ยงแม้แต่น้อยรีบเดินเข้าห้องตัวเอง แต่จังหวะที่กำลังจะเปิดห้องพ่อเลี้ยงก็เดินมาหาเธอ มะนาวจึงหันตวาดใส่พ่อเลี้ยง “อย่าแม้แต่จะคิดทำเรื่องสกปรกในขณะที่แม่ฉันไม่อยู

หลังจากราเชนทร์แต่งตัวเสร็จก็รีบขับรถมายังบ้านของยัยตัวแสบที่เขาเคยตามเธอมา เมื่อมาถึงเขาก็จอดรถไว้หน้าบ้านแล้วลงรถทันที "บ้านหรือรูหนูวะ เล็กฉิบหาย" "มาหาใครหรอพ่อหนุ่ม" ในขณะที่ราเชนทร์กำลังงุนงงหาวิธีเข้าบ้านเพราะกริ่งหน้าบ้านก็ไม่มีจะตะโกนเรียกก็ไม่รู้จะเรียกใครเพราะไม่รู้ชื่อยัยตัวแสบด้

ราเชนทร์เดินตามมะนาวจนมาถึงร้าน เมื่อเข้ามาในร้านเขาก็หยุดหน้าเคาน์เตอร์เพราะเธอเดินเข้าไปช่องพนักงานแล้วหยิบเงินทอนมาให้เขา "จ่ายเงินมาค่ะ คุณลูกค้าฉันจะได้ทอนเงินให้" มะนาวพูดกับราเชนทร์ด้วยน้ำเสียงประชดจนราเชนทร์ยกยิ้มชอบใจกับท่าทางกระฟัดกระเฟียดของเธอ "หึ มาถึงร้านขนาดนี้สแกนก็ได้นิ"

"นะ...นายเป็นเจ้าของผับนี้หรอ" มะนาวถามเสียงกุกๆ กักๆ ทำตัวไม่ถูก "อืม ผับนี้เป็นของฉัน นั่งก่อนสิ" มะนาวนั่งลงยังเก้าอี้ตรงข้ามเขา สองมือประสานกันไว้อย่างประหม่าคิดตัดสินใจว่าจะทำงานนี้ดีมั้ย "ทำไมถึงมาสมัครงานที่นี่ มันไกลบ้านเธอมากนะ" ราเชนทร์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล จนมะนาวได้แต่มอ