Semua Bab ท่านพ่อ...ข้าคือบุตรสาวของท่าน: Bab 221 - Bab 230

เนี่ยเข่อซิงยิ้มออกมา ก่อนจะพยักหน้าเมื่อเห็นรอยยิ้มของน้องสาว กู้ฟ่านถานก็คิดเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ นางได้ยินจากอาจารย์มาว่า ก่อนเดินทางกลับขึ้นเขามาครั้งก่อน อู่เยียนสวินเดินทางมาส่งน้องสาวของนางถึงป่าทางเข้าหุบเขา และดูเหมือนว่า เนี่ยเข่อซิงเองก็เหมือนจะใจลอยในบางครั้ง เมื่อนางพูดถึงเขตการค้าซีเห

นางชอบเขาที่เขาเป็นผู้ชายคนหนึ่ง หรือความรู็สึกที่มีอยู่ตอนนี้ นางรู้สึกกับเขาเพียงสหายในวัยเยาว์เพียงเท่านั้นกันแน่นะ?สามวันต่อมาเขตการค้าซีเหอเงียบลงเล็กน้อยเมื่อเข้าสู่ช่วงสายของวันที่สาม ฟ้าครึ้มบางเบา ลมจากแม่น้ำใหญ่พัดเอาความเย็นสบายเข้ามาปะทะผิวกาย เนี่ยเข่อซิงเดินออกจากโรงเตี๊ยมเล็ก ๆ ใกล้

เนี่ยเข่อซิงพลิกตัวเบาๆ หันหน้ามาทางเขา ดวงตาของนางสบกับแววตาอ่อนโยนที่สะท้อนอยู่ในความมืด“และตอนนี้เจ้าคิดว่าดีหรือไม่?” นางถามเสียงแผ่ว“ดีจนข้าไม่กล้าหลับ…” เขาตอบอย่างจริงใจ “กลัวว่าเมื่อลืมตาขึ้นมา…ทุกอย่างจะเป็นเพียงแค่ความฝัน”ความเงียบทอดยาวอีกครั้ง คล้ายกับว่าคำพูดเหล่านั้นได้ตกกระทบในใจขอ

มู่ชิงเหยียนก้าวเข้ามาใกล้ก่อนจะเอียงศีรษะเล็กน้อย “ข้าคิดว่าเจ้าคงลืมข้าไปแล้วเสียอีก เยียนสวิน”“เจ้าดูเปลี่ยนไปมาก…” เขายิ้มบางๆ“เจ้าเองก็ดูเปลี่ยนไปมากเช่นกัน อืม… เหมือนจะพูดเก่งขึ้นแล้ว”อู่เยียนสวินหลุดหัวเราะในลำคอ มารดาของเขาเพียงยิ้มมุมปากขณะสังเกตปฏิสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองที่แม้เวลาจะผ่าน

เนี่ยเข่อซิงจึงได้ปล่อยใจให้ผ่อนคลาย และเมื่อมีโอกาส นางก็เปลี่ยนเรื่องคุยอย่างแนบเนียน“ว่าแต่...” นางเหลือบมองมู่ชิงเหยียนที่นั่งอยู่ข้างรั่วรั่ว ก่อนจะหันไปทางถงจื่อซีที่กำลังรินชาให้นางอยู่ “พวกเจ้าสองคน...เหตุจึงมาลงเอยด้วยการแต่งงานกันได้?”ทั้งมู่ชิงเหยียนและถงจื่อซีถึงกับชะงักพร้อมกัน ชั่วคร