Semua Bab ท่านพ่อ...ข้าคือบุตรสาวของท่าน: Bab 241 - Bab 250

“พวกท่านไม่แต่งงานกันสักที ข้ารอจนเจ้าแฝดจะเดินได้หมดแล้วนะ!” นางพูดเสียงดังฟังชัด ราวกับกล่าวประกาศต่อหน้าสาธารณชนบรรยากาศในลานเงียบลงครู่หนึ่งกู้ฟ่านถานชะงักมือที่กำลังถือถ้วยขนมไว้ ส่วนเนี่ยฉีเย่าเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แต่ยังคงสีหน้านิ่งสนิท ทว่าหางตากลับไหววูบหนึ่ง คล้ายคนที่รู้สึก “ถูกจับได้”อ

“เจ้าควรแยกตัวยาเซียงชวีไว้ต่างหาก กลิ่นมันแรง อาจไปกลบกลิ่นของชิงเถี่ยนได้” เนี่ยฉีเย่ากล่าวเสียงเรียบกู้ฟ่านถานพยักหน้า “ข้าทราบแล้วเจ้าค่ะ”เนี่ยหยุนซีที่แอบฟังอยู่แทบจะหลุดเสียงออกมา ดูสิ! พูดกันแค่ไม่กี่คำยังเข้าขากันขนาดนี้ ถ้าข้าได้ขังพวกเขาไว้ในห้องเดียวกันนานๆ ล่ะก็…เธอเริ่มคิดอะไรบางอย่า

เมื่อก้าวเข้ามาในเรือน ก็เห็นเพียงเนี่ยเข่อซิงนั่งอยู่ลำพังที่โต๊ะน้ำชา มารดาของนางกำลังยกถ้วยชาขึ้นแนบริมฝีปาก ดวงตาเยือกเย็นสังเกตเห็นลูกสาวตัวน้อยที่เดินเข้ามาด้วยท่าทีไม่สดใสเหมือนทุกครั้ง จึงวางถ้วยลงช้าๆ แล้วเอ่ยเรียกเสียงนุ่ม“เสี่ยวซี กลับมาแล้วหรือ ทำไมวันนี้กลับช้ากว่าปกติ? แล้วหน้าตาเจ้าด

น้ำเสียงของเขาแม้จะคล้ายถามอย่างสบายๆ แต่ดวงตาที่มองตรงมานั้นกลับจับจ้องด้วยความสนใจจริงจังเนี่ยเข่อซิงไม่ตอบในทันที นางค่อยๆ ปิดตำราในมือลง แล้วหันมาสบตากับเขา ดวงตาคู่นั้นยังคงนิ่ง เรียบ และเฉียบคมเช่นเคย ทว่าแฝงรอยอ่อนโยนที่มีเพียงบางคนเท่านั้นจะได้เห็น“เจ้ารู้หรือว่าเราคุยกัน?”“รู้สิ” อู่เยีย

“เข่อซิง? มาถึงเรือนข้าแต่เช้าเชียวหรือ?” นางกล่าวพร้อมเดินเข้ามาใกล้“ไม่ได้มีธุระเร่งด่วนหรอก เพียงแต่เมื่อครู่ตรวจบัญชีจนเวียนหัว คิดว่าเปลี่ยนที่คุยจะดีขึ้นบ้าง” เนี่ยเข่อซิงเอ่ยพร้อมรอยยิ้มจางๆทั้งสองเดินเข้าไปนั่งในศาลาไม้ด้านข้างเรือน บรรยากาศเงียบสงบ มีเสียงลมพัดใบไม้เสียดสีกันเบาๆกู้ฟ่านถ