Lahat ng Kabanata ng ปกติ... คือแอบรัก: Kabanata 71 - Kabanata 80

“ถ้าเรื่องนี้ กูว่าเป็นแค่ข้อผิดพลาดทางเทคนิค ลิฟต์มันอยู่มาตั้งกี่สิบปี จะเอ๋อแดกบ้างไม่เห็นแปลก” ไฉว่าในข้อเท็จจริง เรื่องนี้เขาก็ได้รับฟังมาแล้วเหมือนกัน “ไว้ไอ้เติร์กฝันแบบที่เรนกับโปฝัน ค่อยมาเปิดประเด็นอีกทีแล้วกัน” “ไม่เอาดิไอ้สัด กูกลัว!” เติร์กโวยลั่น โจนตัวเข้ากอดเพลิงที่นั่งอยู่ข

“กูแค่รำคาญแม่งชอบแซะ ถ้ามีหน้าพวกมึงไปด้วย อย่างน้อยมันก็สงบปากสงบคำ” อาโปตัดบทเพื่อให้เหตุผล ก่อนคนนอกที่ไม่รู้เรื่องจะเอ่ยปากถาม“แบบโปนี่มีเรื่องกับใครด้วยเหรอ?” เป็นเรนที่เลิกคิ้วมองด้วยสายตาประหลาดใจ จริงอยู่ที่หน้าตาโปอาจไม่เป็นมิตร แต่นิสัยเท่าที่ได้รู้จักก็ไม่ใช่คนประเภทชอบมีเรื่องมีราวเสี

CHAPTER 34ประสาผู้ชาย หนึ่งชั่วโมงต่อมา ตึกคณะ แม้เป็นเวลาค่ำ แต่ใต้อาคารเรียนของตึกคณะยังหลงเหลือนิสิตนั่งรวมกลุ่มประปรายโดยมีแสงจากหลอดไฟนีออนให้ความสว่างในตำแหน่งที่มีคนใช้งาน นอกจากคนซึ่งนั่งเตร็ดเตร่ตลอดแนวทางเดินยังมีแว่วเสียงสนทนาดังมาจากทิศทางหนึ่งที่กลุ่มของเพลิง

CHAPTER 35รุกเร้ากลางดึกมือหนาจับค้างอยู่ที่ลูกบิดประตูซึ่งถูกล็อกจากด้านใน เพลิงยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกาพบว่าเลยเที่ยงคืนมาแล้ว เขาไม่อยากรบกวนการนอนของใครจึงล้วงหากุญแจอีกดอกที่เพิ่งปั๊มเพิ่มมาเพื่อไขเปิดบานประตูแกร๊ก!เพียงบานประตูเปิดออก อุณหภูมิเย็นฉ่ำก็ปะทะเข้าหาร่างกาย ความสงบเงียบบ่งบอกว่าคน

CHAPTER 36รุกล้ำ“เพลิง…” คนตัวเล็กมีการตอบสนองต่อสิ่งเร้าในที่สุด เมื่อได้รับสัมผัสจากฝ่ามือหยาบซึ่งเลื่อนเข้ากอบกุมขยำบีบก้อนเนื้ออวบอัดภายใต้เสื้อกล้ามตัวบางทว่าร่างบางขยับได้เพียงเล็กน้อย เพลิงก็ทำหน้าหนาด้วยการทิ้งศีรษะลงระหว่างสองข้อแขนเล็ก เครื่องหน้าคมคายไม่แสดงอาการสะทกสะเทือน ผิดจากคนตัว