All Chapters of อ้ายซินเหลียน แค้นนี้ขอเอาคืน: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 11มารดาโง่เขลา อ้ายซินเหลียนส่ายหน้าเบา ๆ อย่างเหนื่อยใจ เช่นนั้นจะมาถามนางให้ได้อะไร ในเมื่อไม่ได้คิดฟังความเห็นนางอยู่แล้วแต่แปลกนักที่ชาติก่อนนางไม่ได้พบเจอเรื่องนี้ คงเพราะที่นางทำให้สวี่ลี่เซียนถูกไล่กลับไปตระกูลเดิมล่ะมั้ง“นายหญิงอย่าคิดมากนะเจ้าคะ ท่านแม่ทัพรักฮูหยินน้อยเพียงนี้ต้องไม่ยอมฮูหยินใหญ่แน่เจ้าค่ะ” อิ่งอิงเอ่ยกับนายสาวให้คลายกังวลรักงั้นหรือ...เขาน่ะหรือรักนาง เพราะอยู่ใกล้นางแล้วอาการคลื่นไส้หายไปเท่านั้น นางจึงให้คนทำถุงหอมเพิ่มเพื่อเปลี่ยนให้เขาทุกวัน เขาจะได้ไม่ต้องมาขลุกอยู่ที่เรือนนางบ่อยทุกวันนี้จึงแทบจะเห็นเขามาหานางสามวันครั้ง หรือไม่ก็ให้คนมาเอาถุงหอมให้เท่านั้น“ข้าไม่ได้คิดมากเรื่องนั้นหรอก ตอนนี้สองพี่น้องซูฝึกไปถึงไหนแล้วล่ะ” นางเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากใส่ใจเรื่องนั้นแล้ว“ตอนนี้ทั้งสองได้เป็นศิษย์ท่านหมอเจียนแล้วเจ้าค่ะ”

ตอนที่ 13โปรดปราน นับตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องอ้ายซินเหลียนก็ไม่ได้พบหน้าท่านแม่ทัพอีกเลย และเขาก็ไม่ส่งคนมาเอาถุงหอมเหมือนอย่างเคยด้วย เรียกได้ว่าคล้ายจะตัดขาดกันไปเลยด้วยซ้ำวันนี้อากาศอึมครึมคล้ายว่าฝนจะตกตั้งแต่เช้า ทำให้อ้ายซินเหลียนที่ท้องแก่แทบไม่อยากลุกออกจากเตียงนอน แต่ก็ถูกสาวใช้รบเร้าไม่หยุดจึงได้ฝืนลุกออกมาตอนนี้นางใกล้คลอดแล้วท้องของนางใหญ่กว่าคนปกตินักจนหมอหูเจียนเกรงว่านางจะตั้งท้องลูกแฝด ซึ่งมันทำให้นางกังวลว่าเมื่อถึงวันคลอดตนจะไม่มีแรงเบ่งเขาออกมา“ฮูหยินน้อยลุกมาให้ท่านหมอหูเจียวเหม่ยตรวจครรภ์ก่อนนะเจ้าคะ ครู่เดียวเท่านั้นแล้วข้าน้อยจะให้ท่านกลับมานอนแน่นอนเจ้าค่ะ” อิ่งอิงพูดเกลี้ยกล่อมนายสาวที่ทำท่าจะตาปิดอีกครั้ง“อื้อ...เจียวเหม่ยมาแล้วค่อยปลุกข้าอีกทีนะ” เสียงงัวเงียดังมาจากคนที่นอนอยู่“เช่นนั้นข้าเข้าไปตรวจในห้องเลยก็ได้ ท่านพ่อกำชับมาว่าต้องไม่ทำให้ฮูหยินน้อย

ตอนที่ 15ต่อปีกใส่หาง หลังจากฟื้นนางก็ให้สาวใช้ไปแจ้งเชวียนจิ่นสือว่าตนจะย้ายกลับเรือนเดิม แต่กลับถูกเขาสั่งให้คนมาขังนางเอาไว้ในเรือนเสียอย่างนั้น“ท่านแม่ทัพบอกว่าฮูหยินน้อยบาดเจ็บจากการคลอดลูก จึงต้องรักษาตัวให้หายดีก่อนค่อยย้ายกลับเรือนเดิมขอรับ” ซุนก่างเป็นผู้มาถ่ายทอดคำพูดเจ้านาย“เรือนนี้เล็กเกินไปข้าจะเลี้ยงลูกได้อย่างไร หากเขาไม่ให้ข้ากลับเรือนเดิมภายในวันนี้ ข้าจะย้ายไปอยู่จวนแยกแทน”นางยื่นคำขาดทำให้ซุนก่างเริ่มกังวลใจ ด้วยไม่คิดว่าฮูหยินน้อยจะดื้อรั้นเพียงนี้ เมื่อก่อนก็เป็นสตรีว่านอนสอนง่ายแท้ ๆไม่รู้เป็นอะไรตั้งแต่ตั้งท้องมาก็มีนิสัยเปลี่ยนไป ไม่เพียงแต่ฮูหยินน้อยเท่านั้นยังมีท่านแม่ทัพผู้เป็นนายของเขาอีก ทุกวันนี้เขาต้องอยู่อย่างหวาดระแวงไม่รู้ว่าจะถูกสั่งโบยวันไหนบ้าง“ฮูหยินน้อยอย่าทำให้บ่าวลำบากใจเลยนะขอรับ ที่ท่านแม่ทัพสั่งเช่นนี้เพราะไม่อยากให้ร่างกายท่านต้องลมเย

ตอนที่ 17เรื่องอื้อฉาว อ้ายซินเหลียนไม่เข้าใจ แต่ก็เก็บกุญแจดอกนั้นกลับเข้าเรือนไป เหตุการณ์ที่ทั้งสองพบกันอยู่ในสายตาคนหลายคู่เฉียนจื่อหานเดินออกมาแล้วแต่ก็แอบไปยื่นมองนางจนเห็นหญิงสาวกลับเข้าเรือนไป น้ำตาสายหนึ่งไหลออกมาจากดวงตาคู่คมอย่างห้ามไม่อยู่“ฮูหยินของข้าไม่รบกวนรองแม่ทัพเฉียนต้องห่วงใย” เสียงเย็นชาดังขึ้นด้านหลัง ทำให้ชายหนุ่มรีบเช็ดน้ำตา“ท่านได้นางไปแต่กลับไม่ทนุถนอน ยังกล้าบอกให้ผู้อื่นไม่ต้องห่วงใยได้หรือ” เฉียนจื่อหานเอ่ยด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ“ทุกอย่างข้าย่อมมีเหตุผล อย่ามาพบฮูหยินของข้าอีกไม่เช่นนั้นอย่าหาว่าข้าไม่เตือนท่าน”“ข้าก็อยากรู้เช่นกันว่าท่านจะมีเหตุผลใดที่ละเลยนางเช่นนี้” เชวียนจิ่นสือไม่ตอบแต่ให้คนพารองแม่ทัพเฉียนไปส่งนอกจวนแทน“ให้คนไปเฝ้าประตูจวนแยกไว้ด้วย หากมีคนที่ไม่จำเป็นเช่นวันนี้ไม่ต้องให้เข้

ตอนที่ 19อำนาจคืนมือ “เกิดเรื่องได้อย่างไร!!” ยังไม่ทันไปถึงก็เห็นซูปี้กำลังอุ้มบุตรสาวนางกลับมา ด้านหลังมีคนกลุ่มหนึ่งเดินตามมาด้วย“เข้าไปด้านในก่อนเถอะเจ้าค่ะ คุณหนูต้องรีบอาบน้ำเปลี่ยนชุดไม่เช่นนั้นอาจไม่สบายได้” จัวย่วนเอ่ยแทน ก่อนที่ทั้งหมดจะตามกันเข้าไปในเรือนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยก็ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วยาม ตอนนี้คนตกน้ำได้มานั่งดื่มนมอุ่นยิ้มแป้นให้มารดาอย่างไม่รู้สึกรู้สา“เจ้าเล่ามาว่าทุกอย่างเป็นเช่นไรกันแน่ แล้วบุตรชายฮูหยินรองมาอยู่ที่จวนแยกได้อย่างไร” นางเอ่ยถามคนของตน แต่เด็กน้อยกลับตอบแทนมาก่อน“ข้าคือคุณชายของจวน เหตุใดจะมาไม่ได้!!!” เด็กน้อยพูดเป็นคำไม่ชัดนัก แต่ก็พอจับใจความได้ แต่นั่นกลับทำให้นางขมวดคิ้ว“ข้าไม่ได้สั่งให้เจ้าพูด ตบปากเด็กนั่นสามที”นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ สิ้นคำพูดนางอิ่งอิงก็ลงมือทั