Chapter 93Tahimik na tiningnan ni Neriah ang babae, tapos tumingin kay Cormac at kumindat.“Tita, si Uncle po ‘yan.”“Ay!” nanlaki ang mata ng ina. “Naku, pasensya na. Akala ko tatay mo.”Pagbalik ni Naomi mula sa ward ni Lola Maria, nadatnan niya si Cormac na nakaupo pa rin sa tabi ni Neriah. Tahimik ang presensya nito, malamig ang mukha, parang bato.Dumaan si Naomi sa pagitan ng maraming kamag-anak ng ibang pasyente bago makarating sa kama ng bata.“Sorry kung naistorbo kita… pati trabaho mo,” mahinang sabi ni Naomi habang nauupo sa tabi ng kama.Hindi kumibo si Cormac. Tinitigan lang siya.Nagtagpo ang tingin ng apat: si Naomi, Cormac, Neriah, at ang ina sa kabilang kama na parang ayaw umalis dahil sa tensyon.Sa wakas, bumulong si Cormac, “Kailan darating si Glenn?”Napatingin si Naomi sa sahig.“Kakapasok lang niya sa research team… At least 40 hours ang byahe mula U.S. papunta rito. Wala pang isang buwan bago ang annual leave niya. Hindi talaga magandang time para umalis…”Hin
Terakhir Diperbarui : 2025-11-17 Baca selengkapnya