Semua Bab My Daughter's Doctor is my Ex Lover: Bab 71 - Bab 80

Chapter 71Lumapit pa si Mrs. Olivia at inalalayan ni Georgia habang naglalakad papasok.“Bilang hipag, huwag ka masyadong makialam sa ganyang bagay. Hayaan mong si Cormac na ang magpayo,” patuloy ng matanda.“At oo nga pala,” dagdag niya, “tawagan mo si Cormac mamaya. May anak na babae ‘yong kumare ko sa golf naku maganda iyon at matalino. Kahit isang beses lang siyang makipagkita. Try niya lang. Kung sakaling pumanaw man ako, gusto kong makita siyang may asawa na.”“Mom, huwag mo namang sabihin ‘yan. Malakas ka pa o,” mabilis na sagot ni Georgia.Napabuntong-hininga si Mrs. Olivia. “Alam mo naman ang ugali niyang kapatid mo, mahirap hulaan. Pinahulaan ko pa nga ‘yan sa mga manghuhula sa Quiapo. Sabi ng manghuhula, magulo raw ang kapalaran niya sa pag-ibig.”Tahimik lang si Georgia, pero sa loob-loob niya, napaisip siya. Tama ang manghuhula—hindi lang “magulo,” parang sakuna na nga.Napatitig siya sa ina, at marahang nagtanong, “Ma… paano kung, halimbawa lang ha… si Cormac biglang ma

Chapter 73Mula pagkabata hanggang ngayon, hindi pa kailanman natalo si Cormac sa card table lalo na kapag masama ang mood niya. “Naku, relax ka lang, bro,” biro ni Jonas, nakangiti habang nagbibilang ng chips. “Pampatensyon lang ‘yan. Wala namang thrill kung panalo ka lagi.”“Boring nga,” malamig na tugon ni Cormac habang inaayos ang mga baraha.Sa loob ng kalahating oras, tatlong sunod na laro ang natapos at si Cormac pa rin ang panalo. Ang mga kalaban ay unti-unting nawalan ng gana.Sumandal si Lincoln sa upuan, pilit na tinatawanan ang pagkatalo. “Masaya ba ito sa inyo? Lahat talo palagi, siya lang nananalo. ‘Yung natalo, parang mawawalan ng bahay at lupa!”Napahimas si Jonas sa ilong, sabay tawa nang alanganin. “Eh… sige, last game na lang siguro?”Ngunit bago pa man makapaglatag muli ng baraha, biglang bumukas ang pinto ng VIP room.Napalingon silang lahat. Pumasok si Charles at agad nagbura ng ingay sa paligid. Tahimik na naglakad ito papunta sa kanila, mahinahon ngunit halata

Chapter 75Itinulak ni Naomi ang dibdib ni Cormac.Matigas iyon, parang bakal. Ramdam niya ang mabilis na tibok ng puso nito.“Cormac… tumigil ka,” mahina niyang sabi.Ngunit tila hindi siya narinig ng lalaki. Mas lalo pa nitong inilapit ang mukha niya, at sa desperasyon, kinagat ni Naomi ang labi nito.Napasinghap si Cormac, bahagyang napaatras. Napatitig siya rito, at ilang segundo, walang sinuman sa kanila ang nagsalita.Ang mga mata ni Cormac ay madilim.“Why do you always run from me, Naomi?” bulong niya, paos at puno ng pighati.“Because you make it hard to breathe,” sagot ni Naomi, pilit pinipigil ang sariling boses na manginig.Bahagyang ngumiti si Cormac, mapait. “Then maybe… we’ve both been holding our breath for too long.”At bago pa siya makasagot, muli siyang hinalikan ng lalaki.Mas marahas ngayon, mas mapusok. Hindi man siya lumaban, ramdam niyang naglalaban sa loob niya ang isip at puso.“Cormac… please, don’t—”“Tell me you don’t want this,” putol nito.Hindi siya nak

Chapter 77Muling tumunog ang cellphone ni Naomi, kasunod ang isang mensahe mula kay Cormac.Cormac: Huwag mo akong subukang i-block, dahil kapag may nagtanong bukas tungkol sa labi ko, sasabihin kong ikaw ang kumagat.Pinindot ni Naomi ang do not disturb setting para sa mga mensahe ni Cormac at itinapon ang cellphone sa gilid.Kinabukasan, sa ospital. Habang abala si Cormac sa trabaho, napansin niyang marami ang palihim na nakatingin sa kaniya. Sampung katao na ang dumaan sa harap niya, lahat ay nagpipigil ng tawa, at kapag nakalampas na siya ay nagbubulungan ang mga ito.“Anong nangyari sa labi ni Dr. Lagdameo?”“Ang laki ng sugat! Parang kinagat ng kung ano.”“Ano pa nga ba? Baka ng girlfriend niya.”“Sino namang may lakas ng loob na magtanong kay Dr. Lagdameo?”“Hindi ako. Narinig ko pa nga—”“Shh! Lakasan mo pa ‘yan, ayan na si Dr. Amery!”Napatingin silang lahat nang dumaan si Dr. Amery, suot ang puting coat, at malamig ang ekspresyon. Tiningnan niya ang nurse na kanina pa masi

Chapter 79Nangunot ang noo ni Cormac, nanatiling walang ekspresyon, saka isinara nang mariin ang bintana. Pagbalik niya sa sariling kotse, naroon si Neriah sa likurang upuan, tahimik at maayos na nakaupo. Sa paglingon niya, naramdaman niyang unti-unting nawawala ang inis na kanina’y bumabalot sa kaniya.“Doc Pogi,” tanong ng bata. “Sigurado po bang okay lang ‘yong hindi ko sabihin kay Mama?”“Kailangan niyang mag-overtime ngayong gabi,” mahinahong paliwanag ni Cormac. “Ihahatid kita mamaya bago mag–alas-nueve.”Plano niyang gawin muna, saka na magpaliwanag kay Naomi.“Neriah,” tanong niya, nakangiti, “gusto mo bang makipaglaro kay Doc Pogi, ha?”Tahimik na tumango si Neriah at malawak ang ngiti.Alam niyang parang hindi gusto ni Mama si Doc Pogi dahil kamukha raw nito si Daddy sa larawan.Kapag sinabi niyang nakipaglaro siya kay Doc Pogi, malulungkot si Mama. Pero gusto niya si Doc Pogi. Mabait ito, at tuwing magkasama sila, masaya siya.“Opo!” excited na sagot niya..Nang marinig iy