All Chapters of มหาเศรษฐีขั้นเทพเริ่มต้นด้วยเงินอุดหนุนล้านล้าน: Chapter 31 - Chapter 40

“ดูจากการกระทำของเขา เกรงว่าฐานะของเขาจะไม่ธรรมดายิ่งกว่าที่พวกเราจินตนาการ!ผมแค่บอกว่าผมเป็นพ่อบ้าน อีกฝ่ายกลับมองว่าผมอยู่ระดับเดียวกับเขายิ่งไปกว่านั้น ได้รับเหล้าราคาหนึ่งล้านห้าแสนกว่าขวดหนึ่งของพวกเราไป กลับให้ใบชาราคาสามล้านเจ็ดแสนห้าหมื่นเป็นของขวัญตอบแทนการกระทำใจกว้างแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้”ซุนฝูเอ่ยความคิดเห็นของตัวเองออกมาในทันทีหญิงสาวที่ได้ยินคำพูดนี้ก็ไม่ได้พูดอะไรนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างผู้ที่รู้และจิบชาเบา ๆ อึกหนึ่งหลังจากนั้น มุมปากของเธอก็ยกขึ้น“น่าสนใจ ดูท่าหลินโม่คนนี้จะเป็นผู้มีอิทธิพลจากถิ่นอื่น!”เธอหัวเราะเบา ๆ ครั้งหนึ่ง จากนั้นมองที่ใบชาตรงหน้าพูดว่า “ส่งไปให้พวกคู่ค้าของเราหน่อยนอกจากนี้ เก็บไว้สามกล่อง อีกไม่นานก็ถึงวันเกิดอายุครบเจ็ดสิบปีของคุณปู่แล้ว ฉันจะเอาไปให้เขา”ได้ยินแบบนี้ซุนฝูก็พยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า“ครับคุณหนู”“อืม แล้วก็ ลุงเองก็เอาไปหนึ่งกล่องด้วย”ทันใดนั้น ดวงตาของซุนฝูก็เป็นประกาย!มุมปากก็ยกยิ้มตาม!พูดว่า “ขอบคุณครับคุณหนู!”สำหรับเรื่องที่วิลล่าหมายเลขสองตอนนี้หลินโม่ไม่รู้เรื่องเลยแม้แต่น้อยเ

“วางใจได้เลย! ด้วยรูปลักษณ์ของพวกเรา การจะชนะใจเจ้าของรถ ไม่ใช่ว่าจับได้ในทันทีเหรอ?”ได้ยินคำพูดนี้สีหน้าของหลินโม่ก็แปลก ๆมองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าผู้หญิงสองคนนี้รูปร่างผอมเหมือนตะเกียบ ไม่มีเนื้อแม้แต่นิดเดียว บนใบหน้าก็แต่งหน้าหนาเตอะเขาอดไม่ได้ ที่จะส่ายหัวรัว ๆเขาจะไปสนใจพวกเธอสองคนได้ยังไง?ไม่รู้จริง ๆ ว่าสองคนนี้เอาความมั่นใจมาจากไหน!เมื่อเห็นหลินโม่ส่ายหัวรัว ๆเซวียนเซวียนคนนั้นก็ขมวดคิ้วตั้งทันที แล้วพูดว่า“นายส่ายหัวทำไม! คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของรถหรือไง?”ได้ยินแบบนี้ หลินโม่ก็แค่รู้สึกตลกจากนั้น เขาก็ล้วงกุญแจรถออกมาจากกระเป๋าติ๊ด ๆ!เขากดกุญแจรถไฟหน้ารถปอร์เช่ก็กะพริบ และส่งเสียงเบา ๆ ช่วงหนึ่งตามมาด้วย ประตูรถที่เปิดออก!หลินโม่เหลือบมองผู้หญิงทั้งสองคน แล้วพูดอย่างเฉยชาว่า“ขอโทษด้วยนะ รถคันนี้เป็นของผมจริง ๆ”พูดจบเขาก็เอาถุงชอปปิงใส่ไว้ในช่องเก็บของหน้ารถขณะเดียวกัน เขาก็มองไปยังหญิงสาวที่กำลังถ่ายรูปอยู่คนนั้น เลิกคิ้วขึ้น และพูดว่า“อากาศร้อนขนาดนี้ อยากเข้าไปถ่ายรูปข้างในสักสองสามรูปไหม?”พริบตานั้น!ใบหน้าของหญิงสาวคนนี้ก็แดงก

ตอนนั้น เธอก็คิดว่า นี่เป็นแค่นาฬิกาข้อมือที่ดีนิดหน่อย!แต่ตอนนี้ถึงเพิ่งรู้!นาฬิกาเรือนนี้มีราคาตั้งยี่สิบล้าน!ราคานี้...ทำให้เธอตกใจมากจริง ๆ!หลังจากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างสะท้อนใจ“พี่นี่รวยจริง ๆ เลยนะคะ”ได้ยินแบบนี้ หลินโม่ก็แค่ยิ้ม แล้วพูดว่า“ก็พอใช้”หลังจากพูดจบ หลินโม่ก็มองไปที่สองข้างถนน ซึ่งมีสาวสวยจำนวนไม่น้อย แล้วพูดว่า“หมัวซี่นี่สมชื่อเสียงจริง ๆ จำนวนสาวสวยเยอะมาก”ได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของเซี่ยอวี่โม่ ก็แข็งทื่อไป!แต่ในตอนนั้นเองคำพูดของหลินโม่ก็เปลี่ยนทิศทางมุมปากของเขายกขึ้น แล้วพูดว่า“แต่ฉันดูแล้ว ที่สวยที่สุด ก็ยังเป็นเธอ”“ไม่หรอกค่ะ~”ใบหน้าของเซี่ยอวี่โม่แดงขึ้นเล็กน้อยรถยังขับต่อไปขับรถเล่นในมหาวิทยาลัยหลังจากขับรถเล่นได้รอบหนึ่งหลินโม่ก็เหลือบมองเซี่ยอวี่โม่ แล้วพูดว่า“ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันไหม?”ได้ยินคำพูดนี้ดวงตาของเซี่ยอวี่โม่ก็เป็นประกาย!แต่หลังจากนั้น เธอก็แสร้งทำเป็นลังเล และสงวนท่าทีแต่สุดท้าย ก็พยักหน้าเบา ๆ แล้วพูดว่า“งั้น...ก็ได้ค่ะ”หลินโม่ได้ยินคำพูดนี้มุมปากก็ยกขึ้นไม่หยุด“งั้นก็ไปกันเถอะ”พูด

หลินโม่เดินเข้ามา แล้วพูดว่า“อวี่โม่ เกิดอะไรขึ้น?”ยังไม่ทันที่เซี่ยอวี่โม่จะพูดเจี่ยงเชี่ยนที่อยู่ตรงนั้น ก็พูดขึ้นมาก่อน“อุ๊ย อวี่โม่ นี่คือแฟนเธอเหรอ?หน้าตาก็พอใช้ได้ แต่น่าเสียดายที่เป็นพวกยาจก!ได้แต่พาเธอกินร้านบุฟเฟต์ที่มีแต่พวกคนจนที่มากิน!”ได้ยินคำพูดนี้สีหน้าของหลินโม่ก็เย็นชาลงเล็กน้อยจากนั้น ก็เหลือบมองเจี่ยงเชี่ยนที่อยู่ตรงนั้นทันใดนั้น ก็ยิ้มเย็น แล้วพูดว่า“งั้นดูท่า เธอคงเพิ่งออกมาจากร้านอาหารหรูสินะ?”ได้ยินคำพูดนี้ เจี่ยงเชี่ยนก็เต็มไปด้วยสีหน้าเย่อหยิ่งเชิดหน้าขึ้น แล้วพูดว่า“แน่นอนอยู่แล้ว! ฉันเพิ่งกินสเต๊กสุดหรูกับแฟนที่ร้านอาหารเฝ่ยชุ่ยเสร็จ!”ร้านอาหารเฝ่ยชุ่ยเป็นร้านอาหารสไตล์ตะวันตกสุดหรูค่ากินต่อคน อย่างน้อยก็มากกว่าห้าพัน!ได้ยินแบบนี้ หลินโม่ก็พยักหน้า แล้วพูดว่า“งั้นดูท่าแฟนเธอจะอยากอาหารมากเลยนะ”“หืม?”เซี่ยอวี่โม่กับเจี่ยงเชี่ยน ทั้งสองคนมึนงงไปชั่วขณะไม่ใช่ว่ากำลังพูดเรื่องร้านอาหารอยู่เหรอ?หลินโม่ ทำไมจู่ ๆ ถึงได้สนใจแฟนของเจี่ยงเชี่ยนล่ะ?แต่ในตอนนั้นเองหลินโม่มองเจี่ยงเชี่ยนอย่างเหยียดหยาม แล้วพูดว่า“ถ้าไม่

ถ้าไม่ใช่เพราะเจี่ยงเชี่ยนคนนี้ตนจะไปล่วงเกินหลินโม่ได้ยังไง?แล้วจะทำให้ตนถูกจ้าวชุนเกลียดได้ยังไง?ส่วนอีกด้านหนึ่งในลิฟต์จ้าวชุนมองเซี่ยอวี่โม่ที่อยู่ข้าง ๆ แล้วพูด“คนนี้คือพี่สะใภ้ใช่ไหมครับ? สวยจริง ๆ!”เมื่อคำพูดนี้จบลงใบหน้าของเซี่ยอวี่โม่ก็แดงขึ้นเธอก้มหน้าลง เล่นชายเสื้ออยู่ตรงนั้นส่วนตอนนี้ หลินโม่กลับแค่ยิ้มจากนั้นก็มองกลุ่มทายาทเศรษฐีที่อยู่ข้าง ๆ แล้วพูด“พวกนี้เพื่อนนายเหรอ?”ได้ยินคำพูดของหลินโม่ จ้าวชุนก็รีบตอบกลับ อย่างรวดเร็ว“อ๋อ ใช่ครับ! พี่โม่ ผมขอแนะนำให้รู้จักนะครับ!เจ้าอ้วนคนนี้คืออู๋หย่ง เป็นกลุ่มเพื่อนซี้ของผม!ที่บ้านเปิดบริษัทการค้าต่างประเทศ!”หลังจากแนะนำไปช่วงหนึ่งอู๋หย่งที่ตัวอ้วนท้วม ก็พยักหน้าให้หลินโม่ แล้วพูด“สวัสดีครับพี่โม่!”หลินโม่ตอนนี้ ก็ตอบกลับไปเช่นกัน“เจ้าหมอนี่คือเจิ้งหยาง ที่บ้านเปิด...”แนะนำไปรอบหนึ่งหลินโม่ก็จำได้เจ็ดแปดส่วนและในตอนนี้เองจ้าวชุนที่อยู่ตรงนั้น ก็พูดกับหลินโม่ด้วยรอยยิ้ม“จริงสิพี่โม่ ผมยังมีคำขอที่ไม่สมควรขออยู่น่ะครับ”“หืม? มีอะไรล่ะ?”“หึ ๆ ก่อนหน้านี้ผมเคยเล่าเรื่องปอร์เช่คั