جميع فصول : الفصل -الفصل 80

“อีกะเทยควาย อยากให้กูไปเป็นกะหรี่เหมือนแม่มึงน่ะเหรอ อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่าแม่มึงเป็นอีตัวมาก่อน ทำมาเป็นชุบตัวเป็นคุณนายตำรวจ หึ! ใคร ๆ เขาก็รู้ทั้งนั้นว่าก่อนจะมาเอาพ่อมึง แม่มึงขายมาแค่ไหน” เพียะ! เสียงฝ่ามือหนาฟาดลงบนแก้มของปาริฉัตร ทั้งสองต่างคนต่างเมาแทบไม่มีใครฟังใคร จากที่ตั้งวงเพื่อดื่มคลายความเครียด สุดท้ายตอนนี้ทั้งสองกำลังตบตีและด่าทอกันไม่หยุด “มึงเป็นใครมาว่าแม่กู แม่มึงก็ไม่ต่างกันหรอกอีฉัตร กูจะบอกอะไรให้ ตอนที่กูไปเยี่ยมบ้านมึง ตอนที่เราเรียนป.ตรี กูไปเจอแม่มึงเอากับคนสวน มึงไม่แปลกใจเหรอว่าทำไมแม่มึงถึงรักกูนักรักกูหนา หึ! เพราะแม่มึงกลัวว่ากูจะไปบอกคนอื่นไง” คำพูดของนัตตี้ทำให้เพื่อนสาวกรีดร้องกับเรื่องที่เพิ่งได้ยิน “ไม่จริง มึงโกหก อีนัต อีเลว” “กูโกหกงั้นเหรอ อยากจะหัวเราะให้ฟันหัก ที่มึงชอบให้คนเอาฟรี กูว่าน่าจะมาจากเลือดแรด ๆ ในตัวมึงมากกว่า อีดอกฉัตร” “กรี๊ด อีเลว อีกะเทยควาย” มลพิษร้ายในมหาวิทยาลัยได้ผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วด้วยฝีมือแม่ผัวสุดน่ารักของอัยรินทร์ “ฉันถามจริงเถอะ แกทำของใส่พี่อ

‘ขอดูหน่อย’ ฉันเปิดกล้องหน้าส่องจี้เพชรที่มีตัวอักษร A & A แน่นอนว่าตัวอักษรทั้งสองตัวนี้หมายถึงฉันและเขา ชุดที่ฉันใส่วันนี้เป็นชุดเกาะอก โชว์หน้าอกเล็กน้อย ไม่น่าเชื่อว่าชุดเข้ากับสร้อย ‘โรแมนติกมาก’ ฉันหมุนตัวไปกอดคนตัวโต ‘ชอบไหมครับ’ พี่อาร์ตลูบหัวฉันอย่างเอาใจ ก็น่ารักแบบนี้แหละ ไม่รักได้ยังไง ‘ชอบมาก ทั้งคนให้ทั้งสร้อย’ ฉันเขย่งจนสุดปลายเท้า จูบเขาเพื่อขอบคุณ คุณสามีสุดที่รัก พี่อาร์ตรับจูบฉันอย่างอ่อนหวาน จากที่แค่จูบขอบคุณ ลุกลามไปถึงการกอดนัวเนีย ‘อื้อ...พี่อาร์ต’ ฉันร้องครางเมื่อเขาซุกหน้าลงกับอกนุ่มของฉัน ไม่ไหวแล้ว จะได้เสียกันตรงนี้ก่อนได้ไปทะเลไหมเนี่ย ‘อัยย์...’ พี่อาร์ตกอดฉันแน่น พยายามข่มความอยากของตัวเอง ก่อนจะดันตัวฉันออก‘ใจเย็น ๆ นะคะ วันนี้เราไปที่ไหนกันเอ่ย’ ที่ไหนกันนะที่แม่แพรจองที่พักให้เราไว้ ‘ภูเก็ตครับ’ ภูเก็ตเหรอ ฉันเคยไปก่อนพ่อแม่จะเสียไม่นาน ตื่นเต้น ฮันนีมูนนะเธอ ฮันนีมูนเชียวนะ ชุดว่ายน้ำเอาไปกี่ชุดดี ชุดที่ถอดง่ายจะเอาไปกี่ชุดดี ชุดนอนไม่ได้นอนที่แอบสั่งมาอีก จะได้ใช้ไหมนะ เป็นครั้งแรกที่ได้นั่งเครื่องบินกับเขา และที่สำคัญนั่งแบบเฟิสต์คลาสด้วย

‘อัยย์เยิ้มมากทั้งตาทั้ง...โคตรฉ่ำ’ แต่ละคำที่เขาพูดยิ่งทำให้ฉันฉ่ำกว่าเดิม เขาลากลิ้นสากจากรอยแยกของร่างกายสู่ปลายเกสร ไม่ว่าจะกลีบจะหลืบไหนเขาก็แวะเวียนซอกซอนอย่างละเอียด ‘อื้อ...’ ฉันทำได้ดีสุดคือแค่นี้ แค่ครางกับน้ำตาปริ่มเพราะความเสียว อ๋อ อีกอย่างที่ฉันทำคือขยำกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มและกระเด้งเอวสวนในตอนที่เขาแยงลิ้นลงร่องของฉัน ‘เสียวเหรอ’ ถามออกมาได้อย่างไร เขารัวลิ้นเร็วแรงขนาดนั้น จะไม่ให้เสียวได้อย่างไรกัน เสียวจนใกล้จะถึงสวรรค์อยู่แล้ว มือสองข้างล็อกสองขาฉันไว้แน่น เขากำลังเอาจริง ท้องน้อยมวนบิดเมื่อเขาเริ่มแยงลิ้นสลับกับเลียไล้กลีบฉันไม่หยุด ทั้งกลีบ ทั้งเกสร ทุกอย่างของส่วนนั้นเขาเร่งเร้าให้ฉันไปถึงจุดหมาย ฉันหลั่งไหลออกมาจนเลอะคนปากดี ‘อ๊ะ! อือ’ เมื่อทุกอย่างอัดอั้นนานจนทนไม่ไหว ร่างกายที่เครียดเกร็งก็กระตุกรุนแรง กระเด้งกระดอนเอวเข้าหาปากเขาไม่หยุด ก่อนที่ฉันจะกรีดร้องและครางชื่อเขาหลายต่อหลายครั้ง ‘อ๊ะ...เจ็บ’ จังหวะที่ฉันกระตุกเกร็งและปล่อยความฉ่ำชื้นตามธรรมชาติออกมาเพราะรู้ว่าต่อไปร่างกายจะเจออะไร นิ้วมือเรียวยาวจมหายเข้าไปในร่องรัก ฉันไม่เห็นแต่สัมผัสได้ ‘โคตรแ

คอนโดของธีรกิต พิพิมยิ้มหน้าบานกับกระเป๋าใบใหม่ที่พ่อเพื่อนซื้อให้ เธออยากได้อะไรก็ได้อย่างใจขอ เขาไม่เคยขัดใจเธอเลยสักครั้ง ใจดีกว่าเสี่ยคนไหน ๆ ที่ผ่านมาของเธอเสียอีก “ขอบคุณนะคะคุณอา” เสียงหวานอยู่ในสาย ทำให้หนุ่มใหญ่ยิ้มไม่หุบ ธีรกิตอยู่ที่จีนเพราะเดินทางมาเจรจาธุรกิจกับนักธุรกิจจีนท่านหนึ่ง หลังถูกปลดออกจากตำแหน่งซีอีโอของ AAY เพียงไม่นาน คนอย่างอดีตซีอีโอ AAY ก็ไม่ยอมถอยเขาเดินหน้าเจรจาติดต่อกับบริษัทคู่แข่งของ AAY ให้มาเปิดสาขาในไทยทันที‘อาดีใจที่หนูชอบ’‘เมื่อไหร่จะกลับมาคะ’ เสียงหวานของพิพิมยังคงอ้อนออดไปตามสาย ‘พรุ่งนี้ เดี๋ยวอาก็กลับแล้วครับ’‘คิดถึงคุณอาจังเลยค่ะ’ เสียงหวานของเมียน้อยซึ่งเป็นเพื่อนลูก ทำให้ธีรกิตหัวใจกระชุ่มกระชวยอยากกลับไปนอนกกกอดเธอทั้งคืน เขาตัดสินใจขายหุ้นของบริษัท AAY ให้อาชวินทั้งหมด ในเมื่อพวกมันอยากได้ เขาก็ให้มันไป เรื่องอะไรจะอยากร่วมงานกับมัน ตอนนี้เขาได้รู้จักนักธุรกิจจีนคนนี้แล้ว เพื่อนเขาคนนี้มีธุรกิจใหญ่ แค่บริษัทกระจอกแบบ AAY เขาจะไปสนใจทำไมอีกการที่เขานั่งแท่นบริหาร AAY มาหลายปี เขาก็ได้คอนเน็กชันมามากมาย ถ้าจะต้อ

ข่าวการเสียชีวิตของพิพิมทำให้ทั้งมหาวิทยาลัยตกตะลึง สายป่านเองก็ไม่กล้ามาเรียนเพราะอับอายเกินกว่าจะพูดกับใคร อายที่เพื่อนสนิทกับพ่อของตัวเองทำเรื่องบัดสี และอายมากกว่าเดิมเมื่อพ่อของตัวเองเป็นฆาตกร “ทำไมเขาทำอย่างนี้คะ” อัยรินทร์ถามคุณแฟนในตอนที่ทั้งสองดูข่าวในจอภาพขนาดใหญ่ของห้องรับแขก “พี่ว่าไม่น่าจะใช่ฝีมือธีรกิตหรอก เขาไม่น่าโง่ขนาดนั้น” อาชวินดูจากรูปการณ์แล้ว คนฉลาดอย่างธีรกิตไม่น่าจะฆ่าแล้วนอนเฝ้าศพจนโดนจับ “แล้วคิดว่าเป็นฝีมือใครคะ” เธอเงยหน้ามองเขาอย่างมีคำถาม ใครกันที่จะทำเรื่องน่ากลัวขนาดนี้ได้ “คนที่ได้ผลประโยชน์ที่สุดไง อัยย์ว่าใคร” “อาหยด! แต่เขาทำคนเดียวได้เหรอคะ” “พี่ว่าน่าจะมีคนช่วย ความหึงหวงน่ากลัวเสมอ ความรักกับความแค้นเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด คนบางคนฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น หรือฆ่าคนรักของตัวเองได้เพียงแค่ความหึงหวง” อัยรินทร์พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเขา “แล้วแบบนี้ตำรวจไม่สงสัยอาหยดเหรอคะ” “ตำรวจเขาว่าตามหลักฐานที่มี ดูตามนี้ พยานหลักฐานแน่นหนาขนาดนี้ มันก็เป็นเรื่องยากที่จะ