All Chapters of My Dear เด็กเลี้ยงไฮโซ ( NC 18+): Chapter 1 - Chapter 10

อัยรินทร์เสียพี่ชายเพราะโรคร้ายในวัยเพียงสิบเจ็ดปี เธอไม่มีญาติพี่น้อง และโตเกินกว่าจะอยู่สถานสงเคราะห์เด็ก ก่อนตายพี่ชายของเธอฝากฝังเธอเอาไว้กับน้องรหัสคนรวยของเขา หนุ่มหล่อ รวย เสน่ห์แรง อย่างอาชวินเพราะพี่รหัสดันตายจากไปกะทันหัน นักศึกษาปี 3 อย่างอาชวินจึงต้องเลี้ยงเด็กสาววัยมัธยมไว้อย่างลับ ๆ เป็นแฟนก็ไม่ได้เพราะวัยยังไม่พ้นคุก เป็นน้องสาวก็ไม่ได้เพราะนมน้องมันโตเกินกว่าจะเป็นน้องสาว เลี้ยงไว้ก่อนก็แล้วกัน อีกแค่ปีเดียวเขาก็ไม่เสี่ยงคุกแล้วอาร์ต หรืออาชวินในวัยสิบแปดปีเข้ามากราบอาจารย์หมอแท้ เขากำลังจะเข้าเรียนในระดับอุดมศึกษาชั้นปีที่หนึ่งในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง คณะบริหารธุรกิจภาษาต่างประเทศ“โตเร็วเหมือนกันนะเนี่ย” อาจารย์หมอแท้ทักเด็กหนุ่มวัยสิบแปดอย่างเป็นกันเอง ไม่อยากเชื่อว่าเวลาจะผ่านไปเร็วถึงเพียงนี้ อาชวินหน้าตาหล่อเหลา รูปหน้าผสมผสานระหว่างพ่อกับแม่อย่างลงตัว โครงหน้าชัด ตาเรียวสวยที่ถอดแบบมาจากพ่อ รับกับช่วงคิ้วที่เรียงเส้นสวยผมสีน้ำตาลทองเข้ม จัดทรงให้เข้ากับใบหน้าหล่อเหลา รูปร่างสูงใหญ่กว่าคนในวัยเดียวกัน ผิวขาวอมชมพูอย่างคนสุขภาพดีซึ่งถอดแบบมาจากแม่ คนคนนี้ด

คอนโดเจยูเพนต์เฮาส์ คำว่า ‘พ่อบุญทุ่ม’ ยังติดอยู่ในหูของอัยรินทร์ คนหน้างอตั้งแต่ขึ้นรถจนมาถึงห้อง ชายหนุ่มถามเธอ แต่คนงอนก็ไม่ยอมตอบ “เป็นอะไรครับ” เขารั้งร่างบอบบางในชุดนักศึกษาขึ้นมานั่งบนตัก กดจมูกลงบนแก้มสาวหลาย ๆ ครั้ง “ไม่ต้องมาหอม” “ไม่หอมเมียแล้วจะให้ไปหอมใคร” อาชวินหอมแก้มคนบนตักอีกครั้ง ใครใช้ให้เธอน่ารัก แล้วยิ่งตอนงอนยิ่งน่ารัก “ไปหอมพี่แนนโน่น” คนบนตักยังงอนไม่หาย “อะไรเนี่ย ทำดีแท้ ๆ กลับโดนเมียโกรธ” “ทำดีอะไร ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย” “พี่แค่เอาของไปติดสินบนพี่เทกหนูเท่านั้นเอง บอกเขาว่าให้ดูแลเมียพี่ดี ๆ อย่าให้ใครมาจีบ”คนฟังเลยยิ้มไม่หุบ เมียอะไรกัน พูดไม่อายปาก “แน่ะ ยิ้มแล้ว ไม่งอนนะครับ พี่จะไปไหนรอด อัยย์ก็รู้” คนไปไหนไม่รอดซุกหน้าลงกับอกขนาดใหญ่เกินตัว เพราะแบบนี้ไง เขาเลยไปไหนไม่รอด มืออีกข้างเริ่มบีบเคล้นขยับให้เรียวขางามใต้กระโปรงพลีตอ้าออก “แฉะแล้ว” “อื้อ อย่าแกล้ง” คนบนตักร้องห้ามเจ้าของมือ แต่สองขาเรียวกับอ้าออกให้ฝ่ามือของเขาเข้ามาสัมผัสความฉ่ำชื้น

ความหล่อรวยของอาชวินไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เมื่ออัยรินทร์ไปมหาวิทยาลัยถึงได้รู้ว่าเขาเป็นคนดัง โดยเฉพาะเพื่อนเขาทั้งสามคนของอาชวิน เรียกได้ว่านอกจากโพรไฟล์ดีทั้งกลุ่มแล้ว ยังเป็นหนุ่มบริหารสุดหล่อ รัณ หรือภรัณ ลูกชายนายตำรวจยศระดับนายพล แน่นอนไม่ว่าจะปัญหาน้อยใหญ่ทั้งในและนอกกฎหมาย เขาสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย นอกจากชายหนุ่มผู้ไว้ผมยาวหน้าหวานคนนี้จะหล่อกระชากใจสาวน้อยสาวใหญ่แล้ว ยังกระชากใจหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่อีกด้วย ฉายา ‘หล่อสังหาร’ มีอยู่จริง อีกคนที่โดดเด่นด้วยความสูงเพรียวในสไตล์หนุ่มเกาหลี กันต์ ลูกชายเจ้าของบริษัทเครื่องสำอางและอาหารเสริม นอกจากโรงงานในไทยแล้ว ครอบครัวของกันต์ยังมีโรงงานผลิตเครื่องสำอางทั้งในเกาหลี ญี่ปุ่น และจีน หล่อ รวย ตี๋อินเตอร์ก็คนนี้แหละ เจ้าของฉายา ‘รอยยิ้มซาตาน’ แค่รอยยิ้มของกันต์ก็เป็นอาวุธร้ายที่ทำลายล้างให้ศัตรูเปลี่ยนเป็นมิตร ให้มิตรเป็นยิ่งกว่าคนชิดใกล้ที่ครางบนเตียงได้ในพริบตา ส่วนคนที่ดูร้ายสุดในกลุ่มคงไม่พ้นธรรนธ์ นักกีฬายูโดของมหาวิทยาลัย นอกจากยูโดแล้ว ศิลปะการต่อสู้ทุกแขนงเขาล้วนเก่งกาจหาตัวจับยาก หนุ่มบร

“กาแฟครับ” เสียงของพนักงานยกกาแฟมาส่งถึงที่ทำให้ทั้งสี่สาวหันไปสนใจหนุ่มหล่อเจ้าของร้านกาแฟ ‘เจ้าของร้านหล่อบอกต่อรัว ๆ’ ที่เป็นแฮชแท็กมาตั้งแต่ปีก่อน“พี่แบงค์ขา...” เสียงจีจี้ที่ลากยาวกว่าทุกครั้ง รับแก้วกาแฟจากมือเจ้าของร้านคนดัง แบงค์ ธิติ[1] รุ่นพี่ปีสาม เอกบริหารภาคอินเตอร์ สายรหัสของอาชวิน“สวัสดีครับสาว ๆ วันนี้พี่แถมเค้กเลมอนให้ด้วยนะครับ อย่าลืมถ่ายรูปลงแล้วแท็กร้านให้พี่หน่อยนะครับ” เสียงทุ้มน่าฟังมาพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลา จีจี้ได้ฟังแค่นั้นก็เคลิ้มจนไม่สนใจคำตอบของอัยรินทร์ ชายหนุ่มเจ้าของร้านเหลือบมองอัยรินทร์นิดหนึ่งธิติรู้จักเธอและรู้เรื่องเธอกับอาชวินเป็นอย่างดี เขาคือน้องรหัสของอาชวินและเป็นหลานรหัสของพี่ชายเธอ“มาเรียนที่นี่เหมือนกันเหรอ” เสียงแหวดังขึ้นจนทั้งสี่สาวและเจ้าของร้านหนุ่มหันไปมอง สายป่านลูกพี่ลูกน้องจอมลวงโลกของเธอ ญาติที่โผล่มาหลังจากพี่ชายของเธอเสียได้ไม่นาน ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดจะติดต่อให้ความช่วยเหลือ“ที่ถามเนี่ย เพราะโง่มองไม่ออกเหรอ” คำตอบกลับของอัยรินทร์ทำให้สายป่านถึงกับกำมือแน่น อยากจะร้องกรี๊ด แต่เพราะในร้านกาแฟไม่ได้มีแค่กลุ่มเธอกับกลุ่

อาชวินหน้างอตั้งแต่เดินเข้ามาในห้องของคนบนตักที่วันนี้มาบอกข่าวร้ายให้เขาฟัง “ทำไมไม่เชื่อพี่” “อัยย์ไม่ได้ประกวดดาวเลยนะคะ” อัยรินทร์มองหน้าคนที่หน้างอตั้งแต่รู้ว่าเธอรับเป็นเชียร์ลีดเดอร์ของคณะในงานกีฬาสีอีกสามเดือนข้างหน้า ซึ่งพวกเธอต้องเริ่มซ้อมในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้านี้ “พี่ไม่ให้เป็น” “พี่อาร์ต ไม่เอาสิคะ อัยย์รับปากพี่เขาไปแล้ว” นักศึกษาปีหนึ่งรับปากรุ่นพี่ปีสามไปแล้ว ดีที่ครั้งก่อนไม่โดนรุ่นพี่โกรธเพราะเธอปฏิเสธประกวดดาวให้กับคณะ ถ้ายังเรื่องมากเปลี่ยนใจการเป็นเชียร์ลีดเดอร์อีก รับรองว่างานนี้คงมีแต่คนเกลียดเธอเข้าไส้แน่ “เป็นลีดหนักกว่าเป็นดาวอีกแม่ง ซ้อมหนักไม่มีเวลาให้พี่” “ไม่มีเวลาอะไร ก็อยู่ด้วยกันทุกวัน” “มีเมียต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ โคตรตลก” คนมีเมียหลบ ๆ ซ่อน ๆ บ่นอย่างหัวเสีย แล้วตอนนี้เมียรักต้องไปซ้อมเชียร์อีก กว่าจะเลิกซ้อมบางทีสามสี่ทุ่ม จะไปนั่งเฝ้าเมียต้องไม่ยอมอีกแน่ ตกลงสำหรับเธอเขาเป็นอะไร “ก็พี่ดัง อัยย์ไม่อยากโดนเขม่น” อัยรินทร์บอกเหตุผลที่ไม่ยอมเปิดตัวให้ทุกคนรู้ว่าเขาคือแ