Lahat ng Kabanata ng Memories of the night ❤️ ดวงใจภูบดินทร์: Kabanata 71 - Kabanata 80

ห้องพักนักดนตรี“หวัดดีเฮียหนูแป้ง” จีนที่กำลังยกเท้าขึ้นถีบไฟเอ่ยทักทายแป้งหอมกับภาคย์ที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องในขณะที่ไฟเบี่ยงตัวหลบเป็นพัลวัน“สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคนวันนี้หนูแป้งมาขอรบกวนอีกวันนะคะ” แป้งหอมเอ่ยทักทายพร้อมยกมือไหว้ทั้งสามคนอย่างมีมารยาท“รบกวนหลายๆวันก็ได้จ้ะพี่จีนยินดีพี่จะได้มีเพื่อน

ภาคย์ทั้งตะโกนทั้งยกนิ้วโป้งให้ปิ่นมุกที่กระทืบเท้าเต้นเร่าด้วยความโมโหจนแทบคลั่งในขณะที่ปาลินซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลรีบเดินเข้ามาเพื่อเตือนให้ปิ่นมุกสงบสติอารมณ์“ปิ่นใจเย็นๆกำแพงมีหู ประตูมีช่อง ถ้าภาพที่เรายืนตะโกนด่ากับเขาหลุดออกไปชื่อเสียงที่ปิ่นหวงแหนคงพังเละเทะแน่นอน” คำเตือนของปาลินทำให้ปิ่นมุกเม

“น้องขี้อายจังเลยนะคะมองไม่ออกเลยว่าเป็นลูกสาวหรือลูกชาย” คุณหมอภาวิณีเอ่ยแซวเด็กน้อยที่อยู่ในท้องที่ไม่ยอมหันมาให้พวกเขาดูว่าเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย“ขี้อายแบบนี้ต้องเป็นลูกสาวแน่นอนครับผมมั่นใจ” ภาคย์พูดขึ้นด้วยสีหน้ามั่นอกมั่นใจเขามีความรู้สึกว่าเจ้าก้อนแป้งน้อยที่กำลังหลบหน้าพ่อกับแม่ต้องเ

แป้งหอมหยุดมือที่กำลังตักขนมเค้กส่งเข้าปากก่อนจะค่อยๆเงยหน้าขึ้นสบสายตาของภาคย์ด้วยดวงตาที่แดงก่ำเธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าชีวิตนี้จะได้พบเจอกับพ่อของลูกที่แสนดีขนาดนี้ครั้งนั้นที่เขาเอ่ยปฏิเสธความรับผิดชอบจนทำให้เธอสิ้นหวังกับชีวิตถึงขนาดคิดสั้นอยากจะฆ่าตัวตายแต่พอถูกเขาช่วยเอาไว้และขอรับผิดชอบในฐานะ

“อืม แค่ใช้ชีวิตให้มีความสุขก็พอ” แป้งหอมย้ำกับตัวเองอีกครั้งก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินไปพูดคุยกันไปพร้อมหัวเราะด้วยความสนุกสนานโดยที่มีสายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉาและโกรธแค้นมองตามไปจนสุดทางเดินแป้งหอมมีสิทธิ์อะไรที่เลิกคบกับเธอแล้วมีความสุขอยู่ฝ่ายเดียวในขณะที่เธอจมอยู่กับความทุกข์ใจและเศร้าเสียใจไม่ห