แกร๊ก!!เสียงเปิดประตูห้องพักฟื้นดังขึ้น ทำให้หญิงสาวหันหน้าไปมองผู้มาใหม่ ก่อนใบหน้าจะบึ้งตึงทันทีที่เห็นหน้าผู้มาเยือน เธอไม่พูดอะไรและทิ้งตัวลงนอนหันหลังให้เขาทันที“เรน”เสียงทุ้มของฟรินท์เรียกชื่อคนที่เขาคิดถึง แค่เห็นหน้าเธอใจแกร่งเขาก็กระตุกวูบทันที เรนเดียร์ดูผอมลงไปมาก ใบหน้าสวยซีดเผือดไม่มีสีเลือด ดวงตากลมโตบวมเป่งร่างสูงขยับเข้าไปใกล้เตียงผู้ป่วย เอามือวางไว้ตรงไหล่บาง แต่เธอก็ขยับตัวหนีเขาไปจนสุดขอบเตียง“เดี๋ยวก็ตกเตียงหรอก”“ออกไปเลยนะ ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”“ขอโทษ”“จะขอโทษทำไม นายไม่ได้ผิดอะไร ฉันเป็นคนผิดเอง”“ขอโทษทุกอย่างที่ฉันทำ”“เอ๊ะ!! พูดไม่รู้เรื่องเหรอว่านายไม่ได้ทำอะไรฉัน”เสียงหวานแหวออกมาทันที เมื่อเขายังเอาแต่ขอโทษเธอไม่หยุด“ถ้าไม่ได้โกรธกัน ก็หันมามองหน้ากันหน่อยได้ไหม”“…..”“เรนเดียร์”“เอามือนายออกไปจากตัวฉันนะ ไม่งั้นฉันจะกระโดดลงจากเตียงจริง ๆ ด้วย”ฟรินท์จำใจต้องเอามือออกจากไหล่บางของเธอ“แล้วขยับออกไปไกล ๆ เลยนะ หรือไม่ก็กลับไปเลยได้ยิ่งดี ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย”“ไม่อยากเห็นหน้าแล้วอยากเห็นอะไร”“ไอ้ผู้ชายเลว ใครจะไปอยากเห็นอะไรของนาย พูดออกมาไม่อายปาก”
Последнее обновление : 2025-11-11 Читайте больше