Semua Bab Mafia Secret Heiress: Bab 11 - Bab 20

That afternoon, Kazmiyah staggered slightly as she finished a set of knife drills. Her hands trembled not from lack of skill, but from a sudden wave of nausea that hit her like a punch to the stomach. She pressed a hand against her mouth, trying to hold it back, pero ang asim sa bibig niya ay hindi maiwasan na maduwal. Biglang lumitaw si Cyruz sa tabi niya, halata sa mata niya ang pag-aalala. “Kaz,” saad niya sa mababang boses. “Pahinga ka muna. You seem tired.” “I… okay lang,” bulong ni Kazmiyah, pilit na nagpipigil ng pagkahilo. Pinipilit niyang hindi magpakita ng kahinaan. “Malapit na naman matapos ang training.” Hawak niya ang pulso niya, mahigpit. “Are you afraid that I can’t protect you? Look, Kaz… don’t worry. I just want to train you so kapag wala ako, kaya mo ang sarili mo.” Nagkibit-balikat siya, stubborn. “Sabi ko nga, okay lang! Kaya ko ‘to. Nakayanan ko nga ang mas malala pang training dati.” Ngunit hindi siya pinakawalan ni Cyruz. “Nakakayanan mo? At kung may ma

“Magbihis ka. Pupunta tayo sa mall.” Kalmado ang boses ni Cyruz, pero walang puwang sa pagtutol. Habang inaabot niya ang paper bag na may laman ng mga damit, ramdam ni Kazmiyah ang bigat ng awtoridad sa bawat salita nito. Katatapos lang nilang mag-training, at kahit pagod pa siya, tumango na lang at pumasok sa silid para maligo at magbihis. Wala naman talaga siyang masuot. Madalas, mga damit ni Cyruz ang ginagamit niya—malalaking shirt, loose pants, minsan ilang piraso ng mga binili nito na pilit niyang tinatanggihan pero nauuwi rin sa pagsusuot. Hindi niya alam kung bakit patuloy itong bumibili para sa kanya. Siguro, iyon ang paraan nitong mag-alaga—hindi sa salita, kundi sa kontrol. Pagkatapos magbihis, agad silang umalis. Tahimik ang biyahe; tanging ugong ng makina at mahina ng ulan sa windshield ang maririnig. Sa rearview mirror, napansin niyang may mga itim na SUV na nakasunod. Mga tauhan ni Cyruz. sigurado siya. Pero may isang sasakyan sa dulo ng convoy na tila hindi kasaba

Kumikislap ang mga chandelier sa buong bulwagan ng 'KZ Hotel'. Isa sa pinakakilalang hotel ni X, masyadong magarbo, bawat sulok ay talagang nagpapakita ng karangyaan. Lahat ng sulok ng silid ay may bantay. Ang mga lalaking nakaitim na suit ay nakatayo doon.Makikita mo ang mga nakakabit na earpiece sa mga tenga nito, matitipuno ang katawan, halod lahat sa mga iyon may angking kagwapohan. Hindi lang iilan bagkus halos hindi na mabilang. The guests , business elites, politicians, and underground figures, mingled with champagne in hand, pretending this was just another charity gala. They have no idea about LaSombra. But everyone knew: tonight wasn't about charity. It was about bloodline. "Ladies and gentlemen... tonight, We all gathered to welcomes a name long hidden in the shadows. The rightful heiress to an empire built in silence..." Pagsisimula ng host ng event. A hush fell over the room. All eyes turned toward the grand staircase. Slowly, she appeared. The Heir

“What is this all about, Cyruz?” Hera asked, her eyes sharp. Lahat sila ay nakapalibot sa hideout, bawat isa nakatingin nang may halong pagtataka at alalahanin. “I have good news and bad news,” Cyruz said, trying to steady his voice. Napakunot ang noo ni X, tiningnan siya nang may galit. “So what my men said was true?” he said, his gaze piercing. Lahat ay tumahimik, nakamasid, halos humihinga sa anticipation. “Kazmiyah is pregnant. Magkakaanak na kami,” he said, a mix of relief and joy in his tone. “What the fuck, kuya! You’re one of hell shooters!” Blue exclaimed, half in shock, half in disbelief. “And the bad news?” Vienna asked cautiously. “She might be in danger. I cleaned her records in the hospital, pero we can’t let our guard down, Victorio might be up for something” Cyruz admitted, a flicker of fear in his eyes. Blue leaned forward, elbows resting on his knees. “Kung may isang bagay na natutunan natin, it’s that Victorio never gives up. He’ll always find a way

Tahimik ang buong hideout. Hindi iyon ang karaniwang katahimikan ng LaSombra na nakakabingi. “Wala siya sa quarters,” bulong ni Laica habang nagmamadaling lumapit kay Cyruz. Ang mga mata niya ay puno ng kaba. “Ni isang bakas… wala.” Kinabahan siyang bisitahin ang matalik na kaibigan; hindi niya ito naabutan doon. Tumingin si Cyruz sa paligid. Sa mga miyembrong abala sa paghahalughog ng bawat sulok. “Check the security footage,” utos niya, malamig pero halatang pinipigilan ang kaba sa dibdib. Never in his life he feared something — not until he heard that Kazmiyah was in their room. Kahapon lang naganap ang pagpopropose niya rito. Masaya siya. masayang-masaya na magkasama sila; masaya siya dahil last night finally they even made love. Ngayon, ang liwanag ng kanilang mga pangarap ay pawis at dugo ang pumapalit sa bawat segundo. He just left the room around 2 am because he needs to finish some cases that he needs to review kaya nagtungo siya sa office niya sa hideout. “Already di