All Chapters of เจ๊บังเอิญได้ผัวเด็ก: Chapter 11 - Chapter 20

68 Chapters

11 แจ้งตำรวจ!

"อื้อ~ อืมมมมม" แสงแดดสาดส่องผ่านทะลุรูม่านเข้ามากระทบที่เปลือกตาของหญิงสาวที่นอนหลับไหลอยู่บนเตียง เมื่อมีแสงรบกวนจึงทำให้บังเอิญต้องฝืนตื่นขึ้นมาอย่างขัดใจที่โดนขัดความสุขระหว่างการนอน เมื่อลุกขึ้นมานั่งตัวตรงได้แล้วเธอก็กระพริบตาถี่ๆเพื่อไล่ความงัวเงียออกจากตัว ก่อนจะหันไปมองคนข้างตัวที่ตอนนี้กำลังซุกหน้านอนหลับลงกับเตียงนอนเผยให้เห็นแผ่นหลังอันกำยำและหัวสีฟ้าที่ดูโดดเด่นสะดุดตา "นี่เมื่อคืนฉันเสียซิงให้ไอ้บ้าหัวฟ้านี่ไปแล้วจริงๆหรอเนี่ย เฮ้อ~ เพราะน้ำเมาแท้ๆเลยบังเอิญเอ้ย" บังเอิญแล้วจะถอนหายใจให้กับความกล้าบ้าบิ่นของตัวเอง เมื่อเหล้าเข้าปากแล้วเธอก็กลายเป็นคนละคนทันที แต่ในเมื่อเสียไปแล้วเธอก็ไม่คิดที่จะเสียดายหรอกเพราะเธอไม่ได้หัวโบราณขนาดนั้น อีกอย่างนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องดีซะอีก ที่ในที่สุดก็ได้รู้ว่าเซ็กส์มันไม่ได้เจ็บขนาดนั้นแต่มันเสียวต่างหากล่ะ "โอ๊ย~แล้วจะคิดถึงเรื่องเมื่อคืนทำไมเนี่ยฉัน ไปอาบน้ำดีกว่า" เพราะนึกเหตุการณ์เมื่อคืนอยู่ในหัวทำให้เธอรู้สึกเขินขึ้นมาดื้อๆ ก็เขาที่นอนอยู่บนเตียงของเธอนั้นเมื่อคืนเขาดูดุดันและร้อนแรงมากๆ หลายนาทีต่อมา บังเอิญที่อาบน้ำแต่งตัว
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

12 กูฉุดเขาค่ะ

เอี๊ยดดด กึก! ไอ้บ้านี่มันขับรถเป็นไหมเนี่ย ทำไมมันถึงเบรครถจนฉันหัวทิ่มไปหน้าคอนโซลรถขนาดนี้ บังเอิญได้แต่คิดด่าคนที่ขับรถในใจเบาๆ เพราะทันทีที่รถขับมาถึงบริเวณหน้าโรงเรียนไอ้หมาบ้าหัวฟ้ามันก็เบรกรถจนหัวฉันเกือบจะไปโขกกับคอนโซลรถอยู่แล้ว แถมยังมีหน้ามายิ้มเยาะเย้ยฉันอีก "นี่! ทำไมนายไม่เบรคให้มันดีๆกว่านี้หน่อย ห๊ัะ!!! "หึหึ ข้องใจอะไรครับ จูบผมเป็นการลงโทษก็ได้นะ ผมไม่ว่า" ปริ้นซ์ยื่นใบหน้าหล่อเหลาไปจ่ออยู่ที่หน้าของบังเอิญ ส่วนคนที่โดนแกล้งก็นั่งหน้าเขินทันที เกิดมาจะสามสิบปีอยู่แล้วก็มีครั้งนี้แหละที่มีผู้ชายอายุน้อยกว่ามาหยอกเย้าให้เธอนั่งเขินตัวบิดเล่นแบบนี้ "ใครจะไปจูบนายกันย่ะ เอาหน้าขี้เหร่ๆของนายออกห่างๆจากหน้าของฉันละน่ะ" ฉันต้องไม่ให้เขาเห็นว่าฉันเขินเขา ไม่งั้นฉันก็ต้องแพ้ให้เขาอีกเป็นแน่ "จริงหรอ ผมไม่หล่อจริงๆหรอครับ หื้ม?" ปริ้นซ์ยังคงพยายามที่จะแกล้งคนตัวเล็กให้เขินจนตัวแตกให้ได้ ทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะว่าเธอน่ะกำลังเขินเขาอยู่ ก็เล่นเขินตัวแดงไปทั้งตัวขนาดนี้ไม่รู้ก็โง่แล้วแหละ ผู้หญิงอะไรน่ารักชิบหาย ตัวเล็กน่าจับมาฟัด หน้าตาก็นึกว่าตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ แถมหุ่นยั
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

13 เราชอบเธอนะ

อีกด้าน “เฮ้ยไอ้ปริ้นซ์ ทางนี้ๆ” คีตะที่เห็นปริ้นซ์วิ่งเข้าโรงเรียนมาแบบเฉียดฉิวนั้นก็รีบโบกมือเรียกเพื่อทันที “เมื่อคืนมึงกลับไปตอนไหนวะ กูกลับมาหามึงแล้วไม่เห็นมึงนั่งอยู่ที่โต๊ะเลย” เมื่อปริ้นซ์เดินมาถึงคีตะก็รีบถามไถ่เพื่อนเรื่องเมื่อคืนก่อนเลย แต่ทางปริ้นซ์ที่ได้ยินคีตะพูดแบบนั้นใส่ตัวเองเขาก็มองตาขวางใส่คีตะทันที “เฮ้ยไรวะ ทำไมมึงมองกูตาขวางแบบนั้นละเพื่อน” “อย่ามาทำเป็นไม่รู้ เมื่อคืนหมาตัวไหนมันทิ้งกูไปกับผู้หญิงละว่ะ” เมื่อปริ้นซ์พูดจบคีตะก็เสียวสันหลังวาบทันที “อุ๊ย! หมาตัวนี้เองครับเพื่อน คุณชายปริ้นซ์อย่าโกรธกระผมเลยนะครับ” เมื่อคีตะรู้ว่าตัวเองมีความผิดติดหลังก็รีบเข้าไปเกาะแขนทำหน้าอ้อนๆใส่ปริ้นซ์ทันที “ออกไปไกลๆตีนกูเลยไอ้ห่า เดี๋ยวก็ฟ้าก็ผ่าตอนกลางวันแสกๆ” ก่อนทั้งสองจะได้พูดอะไรไปมากว่านี้ก็มีเสียงประกาศของโรงเรียนเรียกให้ไปเข้าแถวดังขึ้นมาขัดซะก่อน ห้องม.6/1 จอแจๆ จอแจๆ จอแจๆ หลังจากที่เข้าแถวเคารพธงชาติในตอนเช้าเสร็จแล้วนักเรียนแต่ละคนก็รีบวิ่งกรูเข้าอาคารเรียนทันที ก็ไม่รู้ทำไมโรงเรียนค่าเทอมโคตรจะแพงถึงไม่มีหลังคาโดมไว้ให้นักเรียนยืนบังแดดในตอนเคารพธงชาต
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

14 มาหาธุระ

“เฮ้ยไอ้ปริ้นซ์ ตอนเย็นไปเตะบอลกันไหมวะ กูนัดกับพวกไอ้เต้ทีมฟุตบอลของโรงเรียนไว้ว่าจะไปเล่นด้วยกับพวกมัน” เมื่อจบคาบเรียนสุดท้ายของวันแล้วปริ้นซ์ก็เตรียมเก็บข้าวของลงกระเป๋าเพื่อจะกลับทันที แต่ก็โดนคีตะยื้อถามไว้ก่อน “วันนี้ไม่ว่าง วันหลังก็แล้วกัน” ปริ้นซ์ทำท่าจะเดินหนีคีตะ แต่ก็ยังโดนคีตะยื้อแขนตัวเองไว้อยู่ดี “เฮ้ยไรวะ ปกติมึงว่างตอนเย็นตลอดนี่ ทำไมวันนี่มึงดูรีบแปลกๆ” “กูก็จะไปสวีทกับเมียกูสิวะ” “นี่มึงพูดจริงหรอเรื่องเมียมึงนะ” “เออสิว่ะ กูจะไปโกหกมึงทำไม ไปละกูรีบ เดี๋ยวถ้ามีเวลาว่างเมื่อไหร่เดี๋ยวไปเล่นด้วยก็แล้วกัน” เมื่อบอกเหตุผลเสร็จแล้วปริ้นซ์ก็รีบชิ่งคีตะออกมาที่หน้าโรงเรียนทันที เพราะเมื่อเช้าให้เจ๊มาส่งเลยไม่ได้ขับลูกรักมาด้วยนะสิ “จริงสิ เมื่อเช้าได้เบอร์มาแล้วนี่น่า โทรหาดีกว่า” เมื่อนึกได้ว่าตัวเองมีเบอร์ของหญิงสาวที่มาส่งเมื่อเช้าอยู่ ปริ้นซ์ก็รีบกดไปที่เบอร์แล้วโทรหาทันที Rrrrrrrrrrr “สวัสดีค่ะ” “หึ!” รับสายแล้วพูดอย่างนี้แปลว่าไม่ได้เมมเบอร์ของเขาไว้ละสิ “ไม่พูดขอวางสายนะคะ” “อย่าพึ่งวาง มารับผมหน่อย” “ใครพูดสายคะ” “ผัวเจ๊อ่ะ มารับด้วยที่เดิมไม่งั้นเจ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

15 ขอเรียกว่าที่รัก

กึก! “นายจะพาฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย” บังเอิญเอ่ยถามคนตัวสูงข้างตัวเองทันทีที่เขาจอดรถจอดของเธออยู่ที่นี่ เธอจะไม่ว่าอะไรเขาเลยถ้ามันเป็นที่อื่น ไม่ใช่ร้านอาหารหรูระดาบ5ดาวที่แสนระยิบระยับแบบนี้ “จอดร้านอาหารก็มาหากินข้าวสิเจ๊ หยุดพูดมากและลงจากรถได้แล้ว” ปริ้นซ์ลงรถจากฝั่งคนขับและเดินมาฝั่งที่บังเอิญนั่งอยู่ “ลงมาได้แล้ว” “ไม่!!! นายหิวนายก็ไปกินคนเดียวสิ ตอนนี้ฉันยังไม่หิว” บังเอิญปฏิเสธคนเด็กกว่าอย่างเสียงแข็ง เรื่องอะไรเธอจะยอมลงไปกับเขาล่ะ ถ้าลงไปกินด้วยล่ะก็ เงินเดือนนี้ก็ไม่พอถึงสิ้นเดือนนะสิ เคยเห็นแต่พวกดารากับคนดังๆในโลกโซเซียลมากินแล้วเขาโชว์บิลค่าอาหาร บอกเลยว่าสามารถผ่อนคอนโดเธอได้ประมาณสอง-สามเดือนเลยนะ จ๊อก~ จ๊อก~ ไอ้ท้องไม่รักดี ทำไมต้องมาส่งเสียงให้ได้ยินในตอนนี้ด้วยเนี่ย “หึ! แน่ใจแล้วหรอที่บอกว่าไม่หิวน่ะ อย่ามาโกหกซะให้ยาก รีบลงมาเร็วๆ ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจ” “เปลี่ยนใจก็ดีนะสิ จะได้กลับบ้านสักที” “เปลี่ยนใจที่จะพาเดินเข้าไปแบบปกติเป็นอุ้มเข้าไปแทนนะสิ” “อร๊ายยย ย...หยุดเลยนะ ลงแล้วๆๆๆ” เพราะเขาพูดเสร็จก็สอดมือเข้ามาที่ใต้ขาของฉันเลย ทำให้ฉันต้องรีบห้ามไอ้เด็ก
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

16 อิ่มจังตังค์อยู่ครบ

ปึก! ปึก! “ฮ้า~~ อิ่มจังตังค์อยู่ครบคริคริ ขอบคุณนายมากเลยนะที่เลี้ยงอาหารอร่อยสุดแสนจะแพงในครั้งนี้” เมื่อทั้งสองกินอาหารกันเสร็จแล้วก็กลับเข้ามาในรถของหญิงสาวทันที โดยที่ปริ้นซ์ก็ทำตามสัญญาที่เขาให้ไว้กับหญิงสาวด้วย นั่นก็คือการจ่ายค่าอาหารในมื้อนี้ ส่วนคนได้กินอาหารสุดหรูมื้อนี้ฟรีๆก็ยิ้มหน้าบานไม่หยุดตั้งแต่ลงมือกินมันตั้งแต่คำแรกแล้ว “อร่อยขนาดนั้นเลยหรอที่รัก” ปริ้นซ์ถามหญิงสาวข้างกายที่เอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ลูบท้องตัวเองไปมาป้อยๆ “งื้อ~ วันนี้อารมณ์ดีหรอกนะถึงให้เรียกฉันแบบนั้นอ่ะ แล้วอาหารมันก็อร่อยมากแต่มันก็แพงอยู่ดีนั่นแหละ” บังเอิญที่เห็นคนอ่อนกว่าเรียกตัวเองว่าที่รักก็หน้าง้ำหน้างอแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะวันนี้เขาเป็นป๋าเลี้ยงอาหารสุดหรูของเธอในวันนี้ เธอเลยทำเป็นปล่อยให้มันผ่านๆไป “งั้นไว้ครั้งต่อๆไปจะพามากินบ่อยๆก็แล้วกัน โอเคไหมครับ หื้ม?~” ด้วยความเอ็นดูหญิงสาวข้างกาย ปริ้นซ์เลยอื้มมือไปลูบหัวของบังเอิญเบาๆ ส่วนคนที่โดนคนอายุน้อยกว่าลูบหัวตัวเองก็ทำหน้ามุ่ยใส่เขาทันที “อื้ออออ อย่าลูบสิเดี๋ยวผมยุ่ง แล้วทำไมต้องมีครั้งหน้าด้วยล่ะ” “หึ ลืมไปแล้วหรอครับ ให้ผมทวบความ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

17 หอบกระเป๋าตามหารักแท้

"วะฮ่าๆๆๆๆๆๆ" "งื้อออ ไอ้บ้า! นายหยุดหัวเราะฉันเดี๋ยวนี้นะ" บังเอิญแทบจะหลั่งน้ำตาออกมาทันที่รับสายของชื่อไลน์แปลกนั่น ไอ้เด็กบ้า ไอ้เด็กบ้านั่นมันโทรมาหาฉัน ทำไมถึงตามมาหลอกมาหลอนกันได้ขนาดนี้เนี่ย นึกว่าวันนี้ฉันจะหลุดพ้นจากนายนั่นแล้ว นี่ขนาดฉันอยากจะใช้เวลาส่วนตัวก็ยังจะโทรตามมารังควานกันได้นะ "ฮ่าๆๆๆๆ ท..ที่รักทำอะไรอยู่ ทำไมเห็นหน้าถึงเป็นอย่างนั้นละ อุ๊บ! ฮ่าๆๆๆ" ปริ้นซ์ยังคงกุมท้องหัวเราะยังเอาเป็นเอาตายให้กับคนที่อยู่ในโทรศัพท์ "เลิกหัวเราะฉันแล้วก็เลิกเรียกฉันว่าที่รักสักที ฉันไม่ใช่ที่รักของนายสักหน่อย อีตาบ้า!!!" ตอนนี้เธออยากจะเอาหัวของตัวเองโขกกับอ่างล้างหน้าให้มันรู้แล้วรู้รอด ไม่รู้นายนั่นมันจะหน้ามึนไปถึงไหน เธอบอกว่าให้เลิกเรียกเธอว่าที่รักเขาก็จะรีบทำท่าหูทวนลมใส่เธอทันที ฮึ๊ย!! รู้สึกขัดใจซะจริงเลย "ม่ายเลิก แล้วก็จะเรียกตลอดไปด้วยครับที่รัก หึๆ!" เมื่อเถียงกันไปมาสักพักทั้งสองก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา แต่ก็เป็นบังเอิญนั่นแหละที่เริ่มจะเขินกับสายตาของเขา ที่เอาแต่จ้องเธอแล้วไม่พูดอะไรอยู่ในโทรศัพท์ "น..นายเลิกจ้องฉันสักที แล้วนี่โทรมาหาฉันทำไมไม่ทราบ แล้วไปเอาไ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

18 ไม่เคยที่จะชนะเขาเลย

อ๊อด~ อ๊อด~ อ๊อด~ อ๊อด~ “อื้ออออ ใครมันมากดกริ่งเรียกตอนนี้ว่ะ” อ๊อด~ อ๊อด~ อ๊อด~ อ๊อด~ “เอออออ รู้แล้วโว๊ยยย เดี๋ยวไป!!!!” บังเอิญที่ทนเสียงรำคาญจากการกดกริ่งหน้าห้องไม่ไหว ก็โวยวายดีดดิ้นบนเตียงคนเดียวอยู่แปปหนึ่งแล้วก็รีบเดินไปเปิดประตูห้องของตัวเองทันที ก่อนที่ไอ้คนที่กดกริ่งที่หน้าห้องของเธอจะกดกริ่งพังไปเสียก่อน แกร๊กกกก!!!! “กดหาแม่มึงหรอห๊ะ!” บังเอิญกระชากประตูเสร็จก็สาปส่งให้คนที่มารัวกริ่งหน้าห้องของเธอเช้านี้ทันที โดยที่ยังไม่ได้มองหน้าของคนที่ยืนอยู่หน้าห้องหรอกเพราะเธอกำลังขยี้ตาของตัวเองอยู่ “กดหาเมียครับ” “งั้นนายก็คงมาผิดห้องแล้วแหละ เพราะว่าที่นี่ไม่มี.....” ยังไม่ทันที่จะได้พูดจบเธอก็ต้องเก็บประโยคเหล่านั้นเข้าไปในคอของตัวเองทันที นี้เธอคงไม่หลอนตอนเช้าหรอกนะ ทำไมไอ้เด็กบ้านี่ถึงมายืนอยู่ข้างหน้าของเธอได้เนี่ย เธอต้องตาฝาดแน่ๆเลยบังเอิญ “หึหึ หยุดขยี้ตาตัวเองได้แล้วครับที่รัก เดี๋ยวก็เคืองตาหรอก” ปริ้นซ์เอื้อมมือมาดึงมือเล็กไว้ไม่ให้เธอขยี้ดวงตาของตัวเองต่อ เพราะเขากลัวว่าเธอจะบาดเจ็บที่ดวงตาก็ได้ “นี่ฉันไม่ได้ตาฝาดเหรอเนี่ย” “หื้ม? เมื่อกี้ที่รักพูดว่าอะไร
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

19 แพ้ผู้หญิงกินลาบ

10.00น. “อื้อออ อืมมม กี่โมงแล้วเนี่ย หาวววว” บังเอิญตื่นขึ้นมาจากฝันหวานก็รีบควานหาโทรศัพท์ของตัวเองเป็นอย่างแรกก่อนเลย “ที่รักหาอะไร” “หื้ม? เสียงใครอ่ะ” “เสียงผัวของที่รักไง ข้องใจตรงไหนหรือเปล่าครับ” บังเอิญรีบมองไปยังต้นเสียงทันทีที่เขาคนนั้นพูดจบ “นี่นายจริงๆหรอเนี่ย ฉันนึกว่าเมื่อเช้าฉันฝันไปเสียอีก นี่เรื่องจริงหรอเนี่ย เฮ้อ~” บังเอิญเห็นใบหน้าของปริ้นซ์ก็ต้องถอนหายใจใส่เขาทันทีเลย เธอนึกว่าเรื่องเมื่อเช้าที่ไปพบเจอมามันคือความฝัน แต่พอตื่นมาทุกอย่างก็คงยังเป็นเหมือนเดิม นายนี่ยังอยู่ที่ห้องของเธอเหมือนเดิมและยังยิ้มทำหน้าระรื่นใส่เธอเหมือนไม่รู้สึกรู้สาให้เธอเหมือนเดิม “ที่รักไม่ได้ฝันแน่นอน อยากจูบพิสูจน์ความจริงดูไหม เผื่อที่รักอยากจะยืนยันว่าที่รักไม่ได้ฝัน ผมพร้อมแล้ว” ปริ้นซ์พูดเสร็จก็ยื่นใบหน้าอันหล่อเหลาของตัวเองไปหาบังเอิญจนจมูกของทั้งสองเฉียดกันไปเล็กน้อย “อื้ออออ ใครจะบ้าไปทำแบบนั้นกันเล่า เอาหน้าของนายออกไปห่างๆจากฉันเลยนะ ออกไปเลย~” เมื่อไหร่กันนะ ที่ตัวเธอจะเลิกเขินไอ้เด็กบ้านี่สักที หมับ!!! “ปล่อยเลยนะ นายจะมากอดฉันทำไมเนี่ย รีบๆปล่อยเลย ฉันหิวข้าวแล้
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

20 กลิ่นที่เข้าไม่ถึง

“นี่ครับ ไม่ต้องทอนนะครับ” เมื่อปริ้นซ์จัดการทุกอย่างตัดหน้าบังเอิญเสร็จแล้วเขาก็รีบลากแขนคนตัวเล็กออกจากตรงนั้นทันที เพราะเขาสามารถทำนายอนาคตได้เลยว่าเธอต้องอ้าปากด่าเขาเป็นอย่างแรกแน่ๆ ด่านะด่าได้แต่อย่างเขาข้างนอกให้คนอื่นได้ยินก็พอ เขาอยากที่จะรับพรจากปากเมียเงียบๆคนเดียวในรถฮ่าๆๆๆ ปึก!ปึก! “นี่!!! ไอ้เด็กบ้านี่ มาจ่ายค่าอาหารให้ฉันทำไม ฉันจะจ่ายในส่วนของฉันเอง ถ้านายอยากจ่ายนายก็จ่ายแต่ส่วนของนายสิ จะมาจ่ายให้ฉันด้วยทำไม ฉันไม่ได้ที่จะอยากติดหนี้บุญคุณนายหรอกนะ นี่เอาไป! ค่าอาหารของฉันเมื่อกี้ เราจะได้ไม่ต้องมีอะไรที่ต้องเป็นหนี้บุญคุณกันอีก” บังเอิญยัดเงินเข้าไปที่มือของปริ้นซ์อย่างรวดเร็ว “หึๆ เอาคืนไปเถอะครับ ผมจะจ่ายให้เมียผมกินเอง ตัวแค่นี้จะกินเยอะแค่ไหนกันเชียว ผมจ่ายได้สบายๆอยู่แล้ว” “ฉันไม่ใช่เมียนาย ดูปากฉันให้ดีๆนะ ฉัน-ไม่-ใช่-เมีย-นาย” บังเอิญเน้นแต่ละคำอย่างเสียงดังฟังชัด แต่มีหรือคนอย่างปริ้นซ์จะสนใจ เขาเลือกที่จะขับรถออกมาจากหน้าร้านอาหารแทนที่จะปะทะฝีปากกับเธอ เพราะตอนนี้อารมณ์ของคนตัวเล็กดูจะขึ้นสุดๆแบบหยุดไม่อยู่แน่ๆ “อีตาบ้าเอ๊ย! เชอะ!!!” บังเอิญทำท่าทางฟึ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more
PREV
1234567
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status