All Chapters of เจ๊บังเอิญได้ผัวเด็ก: Chapter 31 - Chapter 40

“.....”ตอนนี้เขาอึ้งกับคำตอบของคนตัวเล็กตรงหน้าเล็กน้อย และไม่เคยคิดเหมือนกันว่าเธอจะยอมทำให้เขาเพียงแค่เขาบอกว่าอยากทำกับเธอมากกว่าจูบ “นี่~” “ครับ?” “ยังอยากให้ฉันทำให้อยู่ไหม” “ถ้าที่รักไม่อยากทำผมก็ไม่บังคับหรอกครับ” ปกติเขาก็ชอบที่จะบังคับเธอนั่นแหละ แต่ครั้งนี้มันแตกต่างกันออกไป ตอนนี้อารมณ์ของเธออ่อนไหวมาก เขาไม่อยากที่จะไปบังคับเธอให้โมโหสักเท่าไหร่ “หรอ แต่ฉันจะทำ! นายนอนลงไปได้แล้ว” ผลั่ก! ร่างกายแกร่งของปริ้นซ์กระแทกลงกับเตียงนอนด้วยฝีมือของบังเอิญที่ผลักเขาด้วยแรงที่เธอมีทั้งหมด “หึ! ที่รักซาดิสต์หรอครับ” “ไม่ต้องมาแซวฉันเลยอีตาบ้า นอนลงไปเถอะไม่งั้นฉันจะไม่ทำให้แล้วนะ” บังเอิญเองก็เขินกับการกระทำของตัวเองเหมือนกัน ไม่รู้ว่าไปเอาความกล้ามาแต่ไหนถึงได้ตัดสินใจทำแบบนี้ลงไป แต่เธอก็อยากช่วยปลดปล่อยความอึดอัดให้เขาด้วยนั่นแหละ เพราะยังไงก็เป็นฝ่ายของเธอเองที่เริ่มเข้าหาเขาด้วยการขอจูบก่อน “ครับๆ ผมจะตั้งตารอเลยครับ อึก! อ๊าสสสสสส์” ปริ้นซ์ถึงกับร้องครางเสียงหลงออกมาทันทีที่แก่นกายของเขาโดนสัมผัสจากมือนุ่มของคนตัวเล็ก “ฮิฮิ กางเกงนายแทบจะซิปแตกอยู่แล้วนะเนี่ย มีอะไรอ

“เจ๊!!” “อะไรอีนี่ กูตกใจหมด” บังเอิญสะดุ้งโหยงหลักจากที่นัทเรียกเธอเสียงดัง “ท่านประธานเรียกพบอ่ะ รีบไปเลยนะด่วนๆ” “เออๆ เดี๋ยวจะไปเดี๋ยวนี้เลย งั้นมึงมาทำงานตรงนี้แทนกู” บังเลยรีบเดินออกไปหาท่านประธานทันที ส่วนงานที่กำลังทำอยู่ก็มอบหมายให้นัททำแทนไปก่อนก็แล้วกัน ก๊อก ก๊อก ก๊อก “บังเอิญเองค่ะท่านประธาน” “เชิญเข้ามาเลยจ้ะหนูบังเอิญ” เสียงตอบกลับจากภายในห้อง บังเอิญรีบผลักประตูเข้าไปหลังจากที่ได้รับสัญญาณแล้ว “หนูบังเอิญมานั่งตรงนี้สิจ้ะ” “ค่ะท่านประธาน” บังเอิญนั่งลงตรงโซฟาตัวเล็กตรงข้ามกับประธานที่กำลังนั่งกินกาแฟอยู่ในตอนนี้ “หนูบังเอิญรับกาแฟสักหน่อยไหมจ้ะ” “เอ่อ…ไม่เป็นไรค่ะ ท่านเรียกหนูว่าบังเอิญเฉยๆก็ได้ค่ะ ถ้าใครมาได้ยินเข้าเดี๋ยวเขาจะเอาไปนินทานะคะ” บังเอิญบอกออกไปอย่างลำบากใจเพราะยังไงคนที่อยู่ต่อหน้าเธอก็คือเจ้านาย จะไปสั่งให้เขาทำตามใจเธอมันก็ไม่ใช่เรื่อง “แหม่~ อย่าใส่ใจคนแก่แบบฉันเลย อีกอย่างฉันเอ็นดูหนูด้วยนะจ้ะ ปล่อยให้ฉันเรียกหนูแบบนี้เถอะ” “ก็ได้ค่ะ” บังเอิญตอบรับไปอย่างจำใจ เพราะเธอกลัวว่าถ้าใครมาได้ยินที่ท่านประธานเรียกเธอแบบนี้เข้า ก็จะหาว่า

“เฮ้ยไอ้ปริ้นซ์ ทำไมวันนี้ถึงชวนกูมาผับได้ว่ะ” คีตะที่นั่งตรงข้ามปริ้นซ์เอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย ที่อยู่ๆเพื่อนตัวดีของเขาโทรมาเร่งให้ออกจากบ้านมาที่ผับภายในครึ่งชั่วโมง “..........” ปริ้นซ์นั่งหันหน้าไปอีกทางและเมินคำถามของคีตะไป “ไอ้ปริ้นซ์กูถามเนี่ย ได้ยินไหมเพื่อน” คีตะเอื้อมมือไปสะกิดปริ้นซ์ที่นั่งหันหน้าไปทางโต๊ะของผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง “อะไรวะ มึงนี่ กูยังไม่ว่างเล่นด้วย เล่นคนเดียวไปก่อนก็แล้วกัน” “อะไรวะ ช่างแมร่งมึงเถอะ กูแดกเหล้าคนเดียวก็ได้” คีตะงอนปริ้นซ์เล็กน้อยที่ไม่สนใจตนเอง เลยนั่งเทเหล้ากินอยู่คนเดียว เหล้าเปิดโปรมาเป็นหมื่นให้เขานั่งกินอยู่คนเดียวเนี่ย ส่วนมันแมร่งก็เอาแต่นั่งมองโต๊ะของสาวๆอยู่นั่นแหละ #ฝั่งบังเอิญ “อีเจ๊ มึงก็อย่ายกถี่ขนาดนั้น เดี๋ยวก็เมาเหมือนหมาหรอก” ชมพู่ที่นั่งข้างๆบังเอิญก็คว้ามือของเธอที่กำลังจะยกเหล้าเข้าปากไว้ “อื้อออ อีชมพู่ มึงอย่ามาห้ามกูสิ วันนี้กูอยากเมาเหมือนหมา” บังเอิญพยายามแย่งแก้วเหล้าของตัวเองกลับคืนมา พร้อมกับนึกถึงหน้าตาบึ้งตึงของปริ้นซ์ที่ทำใส่เธอ “ชิส์! ไอ้หมาบ้า คอยดูนะ กลับไปฉันจะไล่นายออกจากห้องฉันเลย ไม่ให้นอนด้วยอีกต่อไ

สวบ! แผล็บๆๆๆๆ ลิ้นอันร้ายกาจของปริ้นซ์เลียตรงกลางรอยแยกของร่องสวาทที่ฉ่ำเยิ้มจากล่างขึ้นบนซ้ำไปมาจนร่างกายของบังเอิญกระดกขึ้นตามจังหวะของลิ้นไปด้วย “อร๊ายยยยส…เสียว อื้อออ เอิญเสียวจังเลยปริ้นซ์อ๊ะๆๆๆ” น้องสาวของเธอกระตุกตุบๆ ร่อนเอวไปตามทางที่ลิ้นวาดไว้ “แผล็บๆๆๆ ซู๊ดดดด” ปริ้นซ์ระรัวลิ้นทั่วทั้งร่องสวาทของบังเอิญทั้งตวัดลิ้นเลียซ้ายทีขวาทีและขึ้นลงเป็นจังหวะก่อนจะเน้นน้ำหนักของลิ้นลงไปตรงเม็ดติ่งสีสวยของบังเอิญฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำลายที่เหนียวหนืดของเขา “น้ำของที่รักอร่อยมาก อ๊าส์อร่อยที่สุดเลย” “อ๊าส์ป…ปริ้นซ์อย่าเอาแต่พูดสิแบบนั้นสิ”ถึงปากของเธอจะบ่นเขาก็ตาม แต่กลางกายของเธอกับร่อนไปตามทิศทางของลิ้นเขาอย่างห้ามไม่อยู่ และเมื่อเขาเน้นน้ำหนักมาที่เม็ดสวาทของเธอ เธอก็แทบจะหวีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงและกดหัวของเขาใส่ร่องรักของเธอโดยอัตโนมัติ “โอ้ววว ดีมากอ๊ะๆๆๆ อ๊าส์ แรงอีกปริ้นซ์ แรงอีกเอิญขอ” “วันนี้ที่รักร้อนแรงมากเลยรู้ไหมครับ” ปริ้นซ์เอ่ยปากชมเปราะคนตัวเล็กที่วันนี้เธอร้อนแรงขึ้นเท่าตัวเพราะฤทธิ์ของยา “อ๊ะอื้มมม ดูดแรงๆเลย อื้มมมดีมาก” ยิ่งบังเอิญครางออกมาด้วยความเสียวซ่า

หลายวันต่อมา นี่ก็ผ่านมาประมาณสองเดือนกว่าๆได้แล้วมั้ง ตั้งแต่วันที่ปริ้นซ์ขอเป็นแฟนกับฉันในวันนั้น เรื่องราวในแต่ละวันของเราก็ยังคงดำเนินไปแบบปกติไม่ต่างจากเดิมก่อนที่จะเป็นแฟนกันหรอก อาจจะมีฝ่ายฉันที่ออดอ้อนเขาบ้างเพื่อเติมความหวานให้กันและกัน ส่วนเขานั้นไม่ต้องพูดถึงหรอกหวานจนแทบจะเป็นถังน้ำตาลเดินได้อยู่แล้ว ไม่รู้ว่าไปสรรหามุกมาหยอดให้ฉันเขินได้ทุกวี่ทุกวันมาจากไหน “ที่รัก พรุ่งนี้ผมก็ไปรับใบประกาศเรียนจบแล้วนะ ที่รักจะไม่ไปแสดงความยินดีกับผมจริงๆหรอ” วันนี้เป็นวันที่นักเรียนม.6หยุดเพื่อรอรับใบเกรดเพื่อยืนยันการจบพรุ่งนี้ ส่วนฉันก็หยุดเพราะเขาอ้อนให้ฉันหยุดนี่แหละ ตั้งแต่ได้ไอ้หมาบ้าตัวนี้มาเป็นแฟนฉันรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเกเรหน่อยๆแหะ “วันนี้ฉันก็หยุดตามคำขอของนายแล้วไง พรุ่งนี้ฉันก็ต้องกลับไปทำงาน” ฉันวางมือไว้บนหัวของเขาพร้อมกับลูบกลุ่มผมที่ตอนนี้เป็นสีดำแล้วเบาๆ เธอว่าตอนที่เขาผมสีฟ้าก็ดูดีมากแล้วนะ แต่พอกลับมาสีผมสีดำเท่านั้นแหละแทบจะเป็นลม เหมือนได้แฟนเพิ่มมาอีกคน หล่อแบบกราวใจมาก ดูดุขึ้นเป็นเท่าตัวเลย “หงึ~ ที่รักอ่ะ ผมก็บอกแล้วไงว่าให้ลาออก เมียคนเดียวผมเลี้ยงได้”