All Chapters of หมอพิษคืนชีพ ล้างแค้นใต้หล้า : Chapter 101 - Chapter 110

ทั้งหมดนี้…เพราะอ๋องเยี่ยนทรงกดดันให้จวนแม่ทัพต้องดูแลนางอย่างสมฐานะ แต่หากวันใด…แม่ทัพหลินหมดทั้งทองคำและอำนาจบารมี สิ่งเหล่านี้…จะยังเหลืออยู่หรือ? หลินเยว่ซินหัวเราะเบาๆ มองบ่าวคนสนิทด้วยแววตาแปลกใจ “จนลงหรือ หึ จะจนได้อย่างไรเล่า?” นางยกมือตบไหล่เสี่ยวถิงเบา น้ำเสียงหนักแน่น “วางใจเถอะ จะไ

ยังคงดังแว่วอยู่ในหู แม้ร่างจะห่างออกไปทุกที “ข้าจะรอเจ้า… อีกไม่นาน… เราจะได้พบกันอีก… ในโลกแห่งความจริง” เสียงของนางราวกับสายลมไกลโพ้น ล่องลอยมาจาก แดนสวรรค์เหนือเก้าชั้นฟ้า จากนั้น ทุกอย่างก็ดับมืดลง “ฮึ่ก!” หลินเทียนเฟิงสะดุ้งเฮือก ลมหายใจติดขัด มือทั้งสองกำผ้าห่มแน่น ร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเ

บทที่ 59 หลินเทียนเฟิงยกถ้วยชาขึ้นจิบเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบนิ่ง “นางเพียงเหนื่อยล้า หาได้ก้าวออกจากเรือนเยว่หยวน แม้เพียงครึ่งก้าว ไม่ได้ตั้งใจหลบเลี่ยงผู้ใด… ท่านพี่โปรดอย่ากล่าวหานางเกินไป” น้ำเสียงของเขานั้นฟังดูสงบไร้อารมณ์ ทว่าในแววตาและถ้อยคำ กลับแฝงกลิ่นอายของการปกป้อง อย่าง

“เจ้าจะไม่มีวันพบข้าได้…” เสียงขานตอบ ลอยมาตามลมราวเสียงของปีศาจ ไพเราะทว่าแฝงเยาะหยัน เย็นชา… และเย่อหยิ่งอย่างถึงที่สุด หลินเยว่ซินปรายตามองเสี่ยวถิง ที่กำลังไล่ตามมาห่างๆ ก่อนที่ริมฝีปากจะคลี่ยิ้มจาง ราวไม่มีสิ่งใดอยู่ในสายตา “ในเมื่อหาไม่พบ… ข้าก็ไม่คิดจะหาให้เสียเวลา” ผู้ใดที่รู้จักนาง

สีหน้าของหลินอวี้เฉิงพลันบิดเบี้ยวด้วยโทสะ คำว่า “เสียสติ” ทำเอานางหน้าแดงด้วยความอับอาย ฝีปากยังคงแตะแต้มรอยยิ้ม แต่แววตากลับมืดดำ “เจ้ากล่าวว่าพี่ใหญ่เจ้าเสียสติหรือ” คำถามนั้นฟังคล้ายหยอกเย้า แต่แท้จริงคือข่มขู่ เสียงหัวเราะเบาๆ ดังจากบุคคลรอบข้างพลันเงียบลง บางคนเผลอก้มมอง อาภรณ์หนาหนักของตนเอ