All Chapters of ยอดนักขายซ่อนลายมังกร: Chapter 21 - Chapter 30

“แม่หวังดีกับลูกนะ!” ถังอวี้เหมยพูด “ผู้หญิงย่อมเข้าใจผู้หญิงด้วยกันดีที่สุด ถ้าผู้ชายอย่างโจวหยางเธอยังไม่ชอบ งั้นการที่เธอคบกับลูก ก็ไม่ใช่เพราะว่าชอบตัวตนของลูกแน่นอน!”“ผมไม่สนหรอกครับ ยังไงซะ ไอ้โจวหยางมันก็แค่นักต้มตุ๋น ไม่มีปัญญารักษาใครได้หรอก!”เซี่ยเฟิงกลัวตัวเองจะถูกถังอวี้เหมยพูดจาหว่านล้อม จึงเลือกเมินเฉยต่อประเด็นของหลี่ว์เวยไปก่อน“คุณน้าคะ เราคบกันมาสี่ปีสมัยเรียนมหาลัย โจวหยางเขาไม่เคยรักษาใครเลยค่ะ” หลี่ว์เวยกล่าว“นั่นก็เพราะว่าเธอไม่เคยเข้าใจฉันจริง ๆ ต่างหาก!” โจวหยางกัดฟันพูดเสียงเย็นชา“เหอะ!” หลี่ว์เวยแค่นหัวเราะ “โจวหยาง ฉันรู้ว่านายอยากจะสร้างตัวให้ได้เร็ว ๆ แต่วิธีหลอกลวงคนอื่นแบบนี้ มันไม่หน้าด้านไปหน่อยเหรอ!”“แม่ ได้ยินไหมครับ? แม้แต่แฟนที่คบกันมาสี่ปียังออกปากขนาดนี้ แล้วแม่ยังจะเชื่อมันอีกเหรอ?”วินาทีนี้ ความโกรธของเซี่ยเฟิงพุ่งทะยานถึงขีดสุด “โจวหยาง ไอ้คนหลอกลวง มึงรีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!”พูดจบ เขาก็พุ่งเข้าหาโจวหยาง หมายซัดหมัดเข้าที่ใบหน้าของอีกฝ่ายครั้งก่อนในห้องเช่า เซี่ยเฟิงเคยใช้เก้าอี้ฟาดหัวโจวหยางจนเลือดตกยางออกมาแล้ว เรียกได้ว่าเป็

โจวหยางกล่าว “ตอนนั้นผมได้รับภารกิจลับที่ผู้ใหญ่ทางเบื้องบนเป็นคนสั่งมา เขาต้องการให้ผม... ให้ผมสร้างสัมพันธ์อันดีกับพี่ครับ!”“จริงเหรอ?” ถังอวี้เหมยยิ่งงงหนักเข้าไปใหญ่ “แต่ว่าตอนนั้นความสัมพันธ์ของเราก็ดีอยู่แล้วนี่?”“ไม่ใช่ครับพี่เหมย ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบลูกค้าทั่วไป!” เมื่อพูดถึงตรงนี้ โจวหยางก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย จึงหยุดชะงักไปครู่หนึ่งก่อนพูดต่อ “พวกเขาต้องการให้ผมพัฒนาความสัมพันธ์กับพี่แบบชายหญิงน่ะครับ!”“อุ๊ยตาย!” ถังอวี้เหมยยิ้มพลางมองโจวหยาง “น่าสนใจดี พูดต่อสิ”โจวหยางกล่าว “จากนั้น ก็ให้... ให้ผมมีอะไรกับพี่ แล้วแอบถ่ายคลิปเก็บไว้ทั้งหมดครับ!”พูดจบ ใบหน้าของโจวหยางก็พลันแดงก่ำถังอวี้เหมยขมวดคิ้วเรียวเล็กน้อย “เพราะงั้น พอเธอไม่เห็นด้วย พวกเขาก็เลยบีบให้เธอลาออกสินะ?”“ใช่ครับ!” โจวหยางพยักหน้าถังอวี้เหมยกล่าว “หรือว่าฉันยังสวยไม่เข้าขั้นมาตรฐานเธอ?”“ไม่ใช่ครับพี่เหมย!” โจวหยางรีบอธิบาย “พี่เป็นลูกค้าผม แล้วก็เป็นคนมีครอบครัวแล้วด้วย ถ้าผมทำแบบนั้นก็เท่ากับทำร้ายพี่น่ะสิ!”จากนั้นเขาก็ทำปากยื่นก้มหน้าลง “อีกอย่าง ผมก็รู้ดีว่าตัวเองเป็นใคร พี่จะมาชอบผมได้ย

โจวหยางจึงเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ “พี่เหมย ไม่เห็นมีอะไรเลย! ตรงนี้แห้งสนิทดีอยู่นะครับ!”“อ้อ! แล้วรอบนี้ล่ะ?”ถังอวี้เหมยรีบเปิดฝักบัวทันทีสายน้ำอุ่นจึงเทรดลงมาดั่งฝนห่าใหญ่ อาบทั้งร่างของโจวหยางและถังอวี้เหมยจนเปียกโชกไปพร้อมกัน“อ๊ะ! พี่เหมย พี่ทำอะไรเนี่ย?”“อาบน้ำไง! อิอิ!”“พี่เหมยใจร้ายจัง!”“ผู้หญิงไม่ร้าย ผู้ชายไม่รักหรอก! ฮ่า ๆ ๆ!”ถังอวี้เหมยพูดไปหัวเราะไป เอนตัวพิงกำแพงนั่งลงใต้ฝักบัว ก่อนเงยหน้าขึ้น ปล่อยให้สายน้ำราดรดลงมาในวินาทีนี้ เธอมีความงดงามดุจดั่งบัวพ้นน้ำเสื้อผ้าที่บางราวปีกจั๊กจั่นของเธอ ขณะนี้เมื่อเปียกชุ่มไปทั้งตัว ก็ยิ่งเผยให้เห็นเรือนร่างอันสมบูรณ์แบบถึงไหนต่อไหนภาพนี้ ทำให้เลือดลมในกายโจวหยางพลันสูบฉีด แม้จะอยู่ใต้ฝักบัว แต่เขาก็ยังรู้สึกลำคอแห้งผากตอนนั้นเอง ถังอวี้เหมยก็หันมามองเขา ใบหน้าที่แดงเรื่อจากฤทธิ์สุรา เวลานี้ช่างดูมีเสน่ห์เย้ายวนใจอย่างร้ายกาจ“พี่เหมย มองผมแบบนี้ทำไมเหรอ?” โจวหยางชะงักกึกแต่ถังอวี้เหมยกลับโผเข้ามากอดโจวหยาง ก่อนประทับริมฝีปากสีชมพูเข้ามาโดยตรงครู่ต่อมา โจวหยางก็เดินออกจากห้องน้ำในสภาพเปียกปอนเสียงของถังอวี้เห

ซูจิ้งมีใบหน้างดงามราวเทพธิดาและรูปร่างเย้ายวนใจดั่งนางมารร้าย ที่ล้ำค่ายิ่งกว่านั้นคือ เธอยังผสมผสานความสวยงามของหญิงสาววัยเยาว์และความเป็นหญิงสาวที่โตเต็มวัยเข้าด้วยกันได้อย่างลงตัว ทั้งยังมีรัศมีของผู้กุมอำนาจที่ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในมืออีกด้วยผู้หญิงเช่นนี้ ถือเป็นสุดยอดของสุดยอดในหมู่สตรี แทบเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบตอนนี้ ซูจิ้งถือปากกาเลเซอร์พลางเปิดสไลด์นำเสนอ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ยอดขายในไตรมาสที่สองย่ำแย่มาก ฉันไม่รู้ว่าตลอดสามเดือนที่ผ่านมา พวกคุณมัวทำอะไรกันอยู่?”ริมฝีปากสีแดงของเธอเม้มเป็นเส้นตรง ขณะเดินไปเดินมาอยู่ตรงหน้าทุกคน เสียงรองเท้าส้นสูงที่กระทบพื้นดังก้องกังวาน ในรูหูของพวกเขา มันช่างน่ากลัว คล้ายเป็นเสียงระฆังมรณะในที่ทำงานไม่มีผิดพนักงานขายทุกคนต่างก้มหน้าลงต่ำ ไม่กล้าส่งเสียง ไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับซูจิ้งด้วยซ้ำ“ฉันว่า คงถึงเวลาต้องใช้อาวุธเด็ดของฝ่ายการตลาดและการขายแล้ว!” ซูจิ้งกดไปยังสไลด์หน้าถัดไป “ระบบคัดคนออก!”“หา?”บรรดาพนักงานในทีมขาย ต่างก็มีสีหน้าหวาดกลัวขึ้นมาทันทีระบบคัดคนออก มีความหมายตามชื่อ คือคนที่ทำผลงานรั้งท้ายสุด จะต้อ

เมื่อหมดหวัง เธอจึงทำได้เพียงกวักมือเรียกโจวหยางที่ยืนตัวตรงอยู่ด้านข้างด้วยความเก้อกระดาก “เอ่อ... มานี่หน่อยสิ!”“ครับ!”“ช่วยสาธิตให้ดูที ว่าจุดฝังเข็มสองจุดนี้มันอยู่ตรงไหน?” ซูจิ้งพูดโจวหยางขมวดคิ้วพลางมองอย่างจริงจัง ก่อนใช้ปลายนิ้วสัมผัสซูจิ้งแผ่วเบา “ตรงนี้ กับตรงนี้ครับ!”ใบหน้าของซูจิ้งพลันแดงระเรื่อราวแสงอาทิตย์ยามอัสดง ดูงดงามน่าทะนุถนอม“เอาล่ะ ฉันรู้แล้ว!”เธอรีบนั่งตัวตรง ก่อนเปลี่ยนเรื่องคุย “สรุปคุณมาห้องทำงานฉันมีธุระอะไร?”“คือผมอยากจะบอกว่า เกณฑ์การคัดคนออกนั่นมันไม่ยุติธรรมกับผมเลย!” โจวหยางประท้วง “ผมเพิ่งย้ายมา ยังไม่รู้อะไรสักอย่าง!”“เดี๋ยวมีคนสอนงานให้ แป๊บเดียวก็ทำเป็นแล้วน่า!” ซูจิ้งยกหูโทรศัพท์ขึ้นโทรหาหลิวเยี่ยน “คุณมาที่ห้องทำงานฉันเดี๋ยวนี้”ครู่ต่อมา หลิวเยี่ยนก็มาถึงห้องทำงานของซูจิ้ง“โจวหยาง ทำความรู้จักกันไว้นะ นี่คือหลิวเยี่ยน ยอดนักขายอันดับหนึ่งของแผนกเรา!” ซูจิ้งแนะนำ“สวัสดีโจวหยาง!”หลิวเยี่ยนเดินเข้ามา ก่อนจับมือกับโจวหยางอย่างยิ้มแย้ม แถมยังโค้งตัวลงเล็กน้อย ท่าทีอ่อนน้อมถ่อมตนดีเยี่ยมโจวหยางอยากจะซัดเบ้าหน้าสักหมัดจริงๆเสแส