บททั้งหมดของ ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย: บทที่ 281 - บทที่ 290

“ก็ได้ เจ้าจะนั่งหลังข้าไปหรือไม่” ไป๋หู่ตอบรับคำของต้าหู่ จากนั้นจึงได้หันมาถามเจ้านายตัวเล็กที่มองมาทางมันเชิงหยอกล้อ“อืม” ฉินเซียวขานรับในลำคอ“ไป๋จือเด็กดีเจ้าพักผ่อนก่อนนะ ตอนเย็นเมื่อข้ากลับมาแล้วจะมาทำเนื้อย่างให้” ฉินเซียวเอ่ยกับนกที่ยังคงเกาะแขนของตนก่อนที่นกตัวใหญ่จะขานรับแล้วบินไปยังที่อ

นับตั้งวันที่ฉินเซียวเอ่ยปากคุยกับพ่อของตนท่ามกลางโต๊ะอาหารของบ้าน ฉินเต๋อก็ให้ความร่วมมือด้วยเต็มที่ในการให้ภรรยามีบุตรตัวน้อย พอพี่น้องของเขาทั้งสองรู้เรื่องต่างก็พากันมาให้หลานสาวตัวน้อยตรวจอาการทั้งของตนและภรรยาเช่นเดียวกัน“หลานรักลุงกับป้าพอมีหวังที่จะมีบุตรสาวมาเชยชมหรือไม่” จ้าวเฉียงเอ่ยถามเ

“มีเรื่องอย่างนี้ด้วยอย่างนั้นหรือ” ฉินเซียวเลิกคิ้วขึ้นหนึ่งข้างย้อนถามกลับไป และการสนทนาของสหายคู่ซี้ก็ต้องหยุดลงเมื่อมีน้ำเสียงที่ค่อนข้างดุดังขึ้นมาจากด้านหลังคนทั้งสอง“ศิษย์น้อง พวกเจ้าจะคุยกันอีกนานหรือไม่เหตุใดจึงยังไม่ไปทำหน้าที่ของตนอีก” ศิษย์หญิงรุ่นพี่ที่เดินมากับเยวี่ยลู่เสียนเอ่ยขึ้น“

นับตั้งแต่เหตุการณ์ในวันแรกที่ฉินเซียวไปเริ่มงาน วันเวลาก็ผ่านมาจนครบสามวันซึ่งวันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของพี่ชายทั้งสี่“ย่วนย่วน” น้ำเสียงของเอ้อเหมยเอ่ยทักทายเด็กหญิงผู้ที่ตนไม่ค่อยได้พบเจอเนื่องจากหน้าที่ของแต่ละคน“พี่สาว นับวันท่านยิ่งดูยิ่งงดงามนะเจ้าคะ ไม่ทราบว่าท่านมีคู่หมายแล้วหรือยัง” ติ

“น้องเล็ก...น้องเล็ก!!” ฉินฟู่ส่งเสียงเรียกผู้เป็นน้องเสียงดังเมื่อเห็นว่าเด็กหญิงยืนนิ่งอยู่กับที่“ห๊ะ! พี่ห้าเรียกข้าหรือเจ้าคะ” ฉินเซียวเอ่ยขึ้นสีหน้าเหลอหลาพลางหันหน้าไปยังผู้เรียกตน“ใช่ พี่จะถามว่าเจ้าเป็นอะไรเหตุใดจึงยืนนิ่งอย่างนั้น” ฉินฟู่เอ่ยถามซึ่งคำถามของเขานั้นช่างแทนใจคนที่มองมาทางคนเ