All Chapters of ย้อนเวลาป่วน...ฉางอัน : Chapter 151 - Chapter 160

แม้ว่าพระองค์จะทรงอยากทดลองด้วยตัวเองมากก็ตามทว่าเมื่อรู้ผลร้ายที่ตามมาพระองค์ก็หักใจในที่สุด“แล้วท่านว่าสิ่งที่นางสร้างออกมานี้จะมีประโยชน์อันใดเช่นนั้นหรือ”เฉิงอี้หลงใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบออกมาอย่างระมัดระวัง“เยว่ฮวาบอกว่าหากมีการพัฒนาให้ดีมากกว่านี้ในอนาคตอาจจะใช้สำหรับขนส่งสินค้าจากเม

หลังคิดตกนางจึงได้ปิดหน้าต่างแล้วเดินกลับไปที่เตียง นางนอนลงบนเตียงอีกครั้งแต่คราวนี้ดวงตาของนางไม่อาจปิดลงได้ นางยังคงรู้สึกถึงความกังวลและความกลัวแสงแรกยังไม่ทันโผล่พ้นขอบฟ้า ในขณะที่หลิวหยุนจิงกำลังลุกขึ้นแต่งกายเป็นชุดรัดกุมเสียงของอวิ๋นซิงพลันดังขึ้นอย่างตื่นตระหนกเยว่ฮวา สิ่งที่เจ้าคิดไว้นั้

หลังจากตัดการสนทนาหลิวหยุนจิงเริ่มคิดถึงแผนการ นางรู้ว่าสถานการณ์ที่ป้อมอวี้เหมินกวนนั้นเร่งด่วน นางต้องหาวิธีขนส่งเสบียงไปยังชายแดนให้เร็วที่สุดและต้องหาทางป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นอีก(เฮ้อ! นี่ใช่เรียกว่าคลื่นลูกเก่ายังไม่สงบ คลื่นลูกใหม่ก็ซัดเข้ามาใช่หรือไม่ เอาเถอะปัญหามีเอาไว้แก้ถ้

“เกี่ยวสิเจ้าคะ เพราะคนที่ทุกคนเห็นว่าเป็นคุณชายสามนั้นแท้จริงแล้วไม่ใช่เขาแต่กลับเป็นคนที่ตายไปแล้วและข้าเองก็ไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นเขาเช่นกัน” หลิวหยุนจิงพูดพลางกำมือของตนแน่นเพราะขนาดอวิ๋นซิงเองก็ยังพลาดได้“เจ้าพูดเรื่องอะไรกันแน่ แล้วใครคือคนที่ควรตายไปแล้ว” ซุนเหวินยิ่งฟังเจ้าตัวก็ยิ่งรู้สึกจับ

ใบหน้าของหลิวหยุนจิงเคร่งเครียดขึ้นทันที สองเดือน นางไม่รู้ว่าหากเป็นเช่นนี้ทหารจะทนไหวหรือไม่แล้วถ้าหากทาง ซยงหนูถือโอกาสนี้โจมตีเล่าพวกเขาจะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนมาต่อกรกัน“เยว่ฮวา เจ้าอย่าได้คิดมากสิ่งที่เราทำได้ก็ทำแล้ว” เฉิงอี้หลงคล้ายเข้าใจว่าเด็กหญิงคิดสิ่งใดดังนั้นเจ้าตัวจึงได้เอ่ยออกมาเช่นนี้