ไม่ได้ตั้งใจตกเย็นปาลรพีร์ตื่นขึ้นมาเธอก็รีบลุกอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้ไม่ต้องให้ใครหรือคนอื่น ๆ รอเธอนาน แล้วจึงเดินลงมาที่ด้านล่างก็ถึงเวลาที่แม่บ้านกำลังจัดเตรียมตั้งโต๊ะอาหารมื้อเย็นพอดี“ลงมาพอดีเลย แม่กำลังจะให้คนขึ้นไปตามอยู่” ปรารถนาที่เหลือบสายตามองไปเห็นพอดี จึงเอ่ยทักขึ้นมาปาลรพีร์มองเห็นเด็กชายตัวท้วม ๆ นั่งยิ้มเฉ่งมาให้เธอซึ่งก็คือน้องชายต่างมารดาของเธอนั้นเอง เธอจึงเลือกเดินเข้าหาแล้วนั่งลงข้าง ๆ กันกับน้องชายแทนคุยทักทายกันก่อนที่จะเดินไปร่วมโต๊ะรับประทานอาหารมื้อเย็นเมื่อรับประทานมื้อเย็นกันเสร็จ สมาชิกทุกคนก็นั่งรวมตัวกันอยู่ที่ห้องรับแขกก่อน จนเวลาล่วงเลยผ่านไปนานพอควร ก่อนจะแยกย้ายกันขึ้นไปนอนต่างก็เข้าห้องใครห้องมัน“พะ พี่หมอ!!!”ยังไม่ทันทีปาลรพีร์จะได้ปิดประตูเอง กลับต้องเบิกตากว้างเพราะตกใจที่มีคนผลักเธอเข้ามาภายในห้อง แล้วปิดประตูลงกลอนเอง โดยฝีมือของคนที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี“...” แต่คนเจ้าแผนการกลับไม่พูดอะไรตอบเธอเลยสักคำ แถมยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร กลับจ้องตาเธอเขม็งอย่างเอาเรื่อง“โอ้ยยย”“เงียบ!!!” เสียงเข้มตวาดขู่เธอขึ้นมา เมื่อเธอร้องเสียงหลงดังเกรง
Last Updated : 2025-10-30
LOGIN
