21 - ไม่ได้ตั้งใจ

ไม่ได้ตั้งใจ

ตกเย็น

ปาลรพีร์ตื่นขึ้นมาเธอก็รีบลุกอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้ไม่ต้องให้ใครหรือคนอื่น ๆ รอเธอนาน แล้วจึงเดินลงมาที่ด้านล่างก็ถึงเวลาที่แม่บ้านกำลังจัดเตรียมตั้งโต๊ะอาหารมื้อเย็นพอดี

“ลงมาพอดีเลย แม่กำลังจะให้คนขึ้นไปตามอยู่” ปรารถนาที่เหลือบสายตามองไปเห็นพอดี จึงเอ่ยทักขึ้นมา

ปาลรพีร์มองเห็นเด็กชายตัวท้วม ๆ นั่งยิ้มเฉ่งมาให้เธอซึ่งก็คือน้องชายต่างมารดาของเธอนั้นเอง เธอจึงเลือกเดินเข้าหาแล้วนั่งลงข้าง ๆ กันกับน้องชายแทนคุยทักทายกันก่อนที่จะเดินไปร่วมโต๊ะรับประทานอาหารมื้อเย็น

เมื่อรับประทานมื้อเย็นกันเสร็จ สมาชิกทุกคนก็นั่งรวมตัวกันอยู่ที่ห้องรับแขกก่อน จนเวลาล่วงเลยผ่านไปนานพอควร ก่อนจะแยกย้ายกันขึ้นไปนอนต่างก็เข้าห้องใครห้องมัน

“พะ พี่หมอ!!!”

ยังไม่ทันทีปาลรพีร์จะได้ปิดประตูเอง กลับต้องเบิกตากว้างเพราะตกใจที่มีคนผลักเธอเข้ามาภายในห้อง แล้วปิดประตูลงกลอนเอง โดยฝีมือของคนที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี

“...” แต่คนเจ้าแผนการกลับไม่พูดอะไรตอบเธอเลยสักคำ แถมยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร กลับจ้องตาเธอเขม็งอย่างเอาเรื่อง

“โอ้ยยย”

“เงียบ!!!” เสียงเข้มตวาดขู่เธอขึ้นมา เมื่อเธอร้องเสียงหลงดังเกรง