บีลีฟเดินลงมาชั้นใต้ดินอีกครั้ง และมายังโซนห้องลับที่พายุเคยพามา เพียงแค่ได้ยินเสียงร้องโหยโหนดังมาแต่ไกล ภาพวันนั้นที่เห็นเลือดสีสดเจิ่งนองเต็มพื้นก็ประดังประเดเข้ามาในความทรงจำ รู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมาทันที สองเท้ารีบจ้ำหนีเมื่อรู้สึกได้ว่าธนินเดินตามมาด้านหลังมาทว่ายิ่งใกล้เข้าห้องนั้นก็ยิ่งหวั่นใจ หัวใจดวงน้อยกะตุกรับจนต้องหยุดเดินและยืนพิงกับพนังกำแพงไว้“ผมบอกแล้วไงว่าคุณจะเป็นลมคุณก็ไม่เชื่อ ออกจากที่นี่เถอะ”ธนินเข้ามาคว้าข้อมือบีลีฟให้ออกไปจากตรงนี้ ธนินหันหลังกลับมา ร่างกายแข็งทื่อราวกับถูกสาบไว้เมื่อพายุยืนกอดอกมองอยู่ด้วยสายตาแฝงไปด้วยความดุดัน ธนินไหวตัวด้วยความตกใจ ลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอและยกมือขึ้นมาไหว้ทันทีเมื่อสัมผัสได้ว่าเจ้านายไม่พอใจ“นะ…นาย คือผม…”“พาบีลีฟตามไปที่ห้องทำงานกู ด่วน!”เสียงตวาดดังก้องห้องลับขนาดใหญ่ พายุออกคำสั่งจบก็เดินออกไปโดยไม่รอให้อีกฝ่ายพูดอะไรออกมาน้ำเสียงรวมถึงสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังของพายุทำธนินหน้าเสียไปอีกครั้ง ต่างจากบีลีฟที่ไม่ได้รู้สึกอะไร ธนินจึงต้องรีบพาบีลีฟไปยังห้องทำงานพายุ แต่บีลีฟก็ไม่ได้เร่งรีบอะไร เดินเอ้อระเหยลอยชาย จนธน
Last Updated : 2025-10-20
LOGIN
