ขณะเดียวกันที่หน้าร้านหยกมรกต รถม้าสีดำสนิทคันหนึ่งจอดลงอีกครั้ง คนขับก้าวลงมา เปิดประตูให้ชายหนุ่มร่างสูงแต่งชุดยาวสีครามเข้ม เขามีป้ายหยกห้อยเอวจารคำว่าหยกหยุนซุน“ขอประทานโทษ ร้านนี้คือร้านหยกมรกตหรือไม่”หลินเย่วเอ๋อร์หันไปพร้อมค้อมศีรษะ “ใช่เจ้าค่ะ ท่านคือ...”“ข้า หยางอวิ๋นเฟิง จากร้านหยกหยุนซุนเมืองหลวง”ชายหนุ่มยิ้มบาง “ได้ยินข่าวว่าเจ้าถูกกล่าวหา ข้าจึงมาด้วยตนเอง เพราะอยากเห็นว่าผู้ที่คนทั้งตลาดพูดถึงเป็นอย่างไร”เสียงพึมพำดังขึ้นรอบตลาด “เจ้าของร้านใหญ่แห่งเมืองหลวงมาเองเลยรึ!”อาเซียงแทบทำถาดหล่น “ท่าน! นี่มัน...ตัวจริง!”หลินเย่วเอ๋อร์ก้มศีรษะ “ท่านมาในเวลาพอดีเจ้าค่ะ ข้ากำลังจะส่งตัวอย่างสูตรไปให้พอดี”หยางอวิ๋นเฟิงหัวเราะเบา “ข้าคิดว่าข้าจะได้พบแม่ค้าธรรมดา แต่สิ่งที่ข้าเห็นคือสตรีที่สามารถใช้สติแก้ไขสถานการณ์ได้ดีกว่าขุนนางบางคนเสียอีก”เขามองคนรอบตลาดที่ยังแน่นขนัด แล้วพูดเสียงดังพอให้ทุกคนได้ยิน“ร้านหยกหยุนซุนแห่งเมืองหลวงจะรับร้านหยกมรกตเป็นหุ้นส่วนจำหน่ายพิเศษ ของดีเช่นนี้ ควรเผยแพร่ไปไกลกว่าตลาดตงเหมินของเมืองเว่ยเจิน!”เสียงเฮลั่นทั้งตลาดจนฝุ่นบนคานไม้ร่วง อาเซี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-24
เข้าสู่ระบบ
