All Chapters of Pantasya ni Tasya: Forbidden Desire 1 (SSPG): Chapter 61 - Chapter 70

Tasya's Point of ViewWarning: SPG; Read At your own riskMainit. Sobrang init ng pakiramdam ko kahit na may aircon naman. Kahit na hubad na ang aming mga damit. Kahit na halos sa malamig na tiles kami nakahiga. Para akong tinutupok ng apoy. At ang tanging makakapatay lamang ng apoy na iyon ay ang tuluyang magpalamon sa tawag ng aming mga laman."Oh! Dom..." halinghing ko habang ang mukha niya ay nasa gitna ng aking mga hita. Hindi ko na alam kung saan ibabaling ang ulo sa sensasyong nadarama. Halos sambahin niya ang katawan ko. At sa bawat haplos niya, sa bawat dampi ng kanyang mga labi sa aking balat, para akong nilalagnat.It was so good. His tongue and fingers working together are heaven. Balewala ang injured niyang kamay sa pagpapaligaya sa akin. Paano pa kaya kung iyong sandata na niya ang nasa aking hiyas. Siguro, mawawala na ako ng tuluyan sa aking sarili. Gaya noon. Five years ago. Hindi ko na kaya! Parang aapuyin na ako ng lagnat sa sensasyong dulot niya sa aking sistema

Tasya's Point of View "You're not going anywhere, Tasya. You will stay with us..."Tumaas ang kilay ko sa sinabi ni Trisha. Handa na akong umalis sa hapon na iyon. Sa umaga sana ang alis ko pero dahil sa nangyari kagabi ay ipinagpaliban ko dahil masama ang pakiramdam ko. Nakapagpahinga naman ako kaya nga um-okay na at handa na talaga akong umalis."Ilang beses ko bang ipaliwanag na nagkakamali kayo ng akala. Hindi ako nagpapakamatay, Trisha. I am so tired and drunk kaya hindi ko namalayan na nakatulog ako habang nasa tub..." frustrated ko ng sagot. Hindi din siya pumunta sa mga restaurant niya para lang bantayan ako. Though nakabantay lang siya kung aalis ako o hindi. Ang katulong pa rin nila ang umasikaso sa akin sa umagang iyon. Fernando visited me in my room pero agad din na umalis. Kinumusta lang ako. "Bakit ba ang tigas-tigas ng ulo mo, Tasya? Whether it's true or not, mas maiging manatili ka sa poder ko. Naming mag-asawa! Malaki ang bahay para sa atin. If you want privacy, yo

Tasya's Point of View Hindi ako mapakali. Kinakain ako ng galit. Hindi lang kay Trisha kundi kay Dominic na rin. Wala akong choice kundi ang sumama sa kaniya. Bukod sa kailangan ko ng pera, wala na rin akong matitirhan dahil sa ginawang iyon ni Dominic. He said he would upgrade the apartment into high-rise. Maganda kasi ang location at siguradong agad na magkakaroon ng profit iyon.Pero paano naman ako? Tinanggalan niya ako ng karapatan maging malaya. Na sana, kahit sa sarili ko lang na lugar.Napaupo ako sa malambot na kama. Should I go home? Urgh! I can't. Mamumuti lang ang mga mata ko roon. Wala din akong iuuwing pera para makapagsimula. Bukod kay Tatay Simeon, may iba pa akong dapat alalahanin. Hindi ako puwedeng umuwi at sumuko na lang. Kailangan ko silang buhayin.Can I just bargain to them? Tutal, sa kanila nagsimula ang lahat. Or should I tell Dominic?Napailing din lang ako sa sarili. I can't. Mas magiging magulo ang lahat. Magulo na nga ngayon sitwasyon namin. Dadagdagan

Dominic's Point of View "Where are you going?" Pinigilan ko si Trisha dahil papaalis na siya. Nakabihis siya ng itim. Nakasunglass at handang handa na. "You don't need to do this, Trisha..." ika ko. Iyon lang ang tangi kong magagawa.Binaba niya ang sunglasses na suot niya para tumitig sa mga mata ko."It's his death anniversary, Dom..." aniy. Alam ko. Hindi ko naman iyon nakakalimutan kahit kailan.Kumuyom ang kamao ko. Ramdam ko pa rin ang lungkot sa boses ni Trisha. Ang mga mata niya, halatang galing sa pag-iyak. May takot din na mababanaag sa kaniyang mga mata. Pero pilit siyang nagpapakatatag."I know. Pero...hindi mo na kailangan pang gawin ang mga iyan, Trisha..."Mapait siyang ngumiti. Hinaplos niya ang mukha ko. "Kilala mo ang Mama mo, Dom."Napapikit ako habang dinadama ang haplos niya sa pisngi ko. "It's not your fault, Trisha. Kaya huwag mo ng gawin ito para kay Mama..." anas ko. Biglang yumakap sa akin si Trisha. "Sinisisi niya ako sa lahat ng nangyari, Dom. Alam natin

Dominic's Point of View"Where am I?" anas ko nang magising. Mabigat ang pakiramdam ng ulo ko nang bumangon kaya napasapo ako doon. "Take a rest, hijo. Nawalan ka ng malay kanina kaya pinagtulungan kang dalhin sa dati mong kuwarto. How are you feeling?"Bumaling ako kay Papa na siyang nagsalita. Nakahalukipkip siyang nasa may bintana. Na para bang hinihintay akong magising. Nakatanaw siya doon. Hindi lumilingon sa akin."Dominic..." Humarap siya sa akin. "Please, intindihin mo ang iyong Mama. She's still hurting sa pagkawala ng kakambal mo..."Kumuyom ang kamao ko. Kahit sinabi niyang magpahinga muna ako ay hindi ko na magagawa pa. Hindi man magsalita si Papa, alam kong sinisisi rin niya si Trisha.Tuluyan akong bumangon at bumaba sa kama."And so was I, Pa..." ika ko. "Dominic, alam natin ang totoo. Your mom, she's doing this as a coping mechanism. Si Trisha—""Pa! It's been a while! Ilang taon na ang nakalipas. And it's Romnick who did this to himself..." argumento ko. "Walang n