جميع فصول : الفصل -الفصل 20

“ถามมาได้เคยเห็นมันออกมาเดินห้างแบบนี้ด้วยเหรอไง” มังกรถามกลับไปยังเร็นที่ยังคงนั่งมองหน้าเขาอยู่และเขาก็ได้ทีหันไปพูดบอกยังหญิงสาวรุ่นพี่ที่หน้าตาน่ารักที่มากับเพื่อนสนิทตัวเอง“ผมต้องขอโทษแทนเพื่อนด้วยครับที่เสียมารยาท พวกเราไปกันก่อนเถอะ ไอ้เร็นไว้เจอกันที่โรงเรียนนะ” ใบหน้าหล่อยิ้มขึ้นอย่างมีเสน่ห์พร้อมทั้งโค้งคำนับให้กับไอรีน..ผู้หญิงที่น่าจะเป็นพี่สาวของเร็นว่าแต่ไอ้เร็นมันไปมีพี่สาวสวยๆแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ช่างเถอะไว้ค่อยถามมันที่โรงเรียนก็ยังไม่สาย ตอนนี้ยังมีสิ่งที่สำคัญมากไปกว่าการคิดเรื่องไอ้เร็นซึ่งนั่นก็คือการที่ต้องรีบพา ‘นิวเยียร์’ ออกไปจากร้านแห่งนี้ให้เร็วที่สุดก่อนที่เธอจะทำอะไรวุ่นวายไปมากกว่านี้มังกรออกแรงบังคับพาร่างบอบบางของเพื่อนสาวให้เดินออกห่างจากโต๊ะของเร็น เร็นพยักหน้าพร้อมทั้งส่งยิ้มตอบกลับไปยังเพื่อนตัวเอง“อืมไว้เจอกัน”“แต่ว่า..เดี๋ยวก่อนสิ!” นิวเยียร์พยายามส่งเสียงพร้อมทั้งขัดขืน เธอเงยหน้ามองไปยังใบหน้าหล่อเหลาของเพื่อนสนิทและทันใดนั้นเองเธอก็ได้เห็นเข้ากับสายตาที่ดูดุดันแถมยังดูเถื่อนๆของเพื่อนสนิท หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่นด้วยความหวาดกลัวนี่เ

ห้องนอนของไอรีนทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้องของตัวเองแล้ว หญิงสาวรีบบ่นออกพึมพำออกมาและสัญญากับตัวเองไว้เลยว่าต่อไปจะไม่ยอมเข้าไปในห้องนอนของไอ้เด็กบ้านั่นอีกเป็นเด็ดขาด“บ้าจริง เผลอไปนอนกอดไอ้เด็กนั่นจริงเหรอเนี่ย นี่ถ้าคนอื่นรู้เข้าเสียหน้าแย่เลย เฮ้อ~ ช่างเถอะไปอาบน้ำดีกว่า” ไอรีนสลัดความคิดแสนวุ่นวายรีบเดินสาวเท้าเข้าไปยังห้องน้ำทันที30นาทีต่อมาก๊อกๆเสียงเคาะประตูดังขึ้น ไอรีนที่แต่งตัวเสร็จแล้วก็หันมองไปยังประตู อย่าบอกนะว่าเป็นเด็กนั่นว่าแต่มันมีเรื่องอะไรอีกหรือว่าจะหิวข้าว เฮ้อ~ นี่เธอต้องกลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กบ้านั่นใช่ไหม ไหนพ่อกับน้าผกาบอกว่าให้มันมาอยู่เป็นเพื่อนเธอไงแล้วทำไมเธอถึงได้กลายเป็นคนรับใช้ของมันไปได้เนี่ยและก็นะใจคอจะไม่ให้เธอได้อยู่ในห้องส่วนตัวตามลำพังบ้างเลยหรือไง...“เปิดประตู!!” เสียงทุ้มจากทางหน้าห้องดังขึ้นเมื่อเห็นว่าไอรีนไม่ยอมส่งเสียงหรือเดินไปเปิดประตูให้กับเขา ไอรีนถอนหายใจพร้อมทั้งกรอกตามองบนและไม่ลืมที่จะส่งเสียงตอบกลับไปอย่างขอไปที“มีอะไร”“มาเปิดก่อนสิ” คอยดูนะถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญเธอจะด่าให้เลย สองเท้าเล็กเดินตรงไปยังประตูทางเข้าออกของห้อง เธอหม

ทันทีที่พ่อได้ขึ้นไปแล้วน้าผกาก็รีบเอ่ยถามไปยังไอรีนทันที“แล้วนี่เร็นไปไหนล่ะลูก” น้าผกายิ้มขึ้นด้วยใบหน้าที่มีความสุข ไอรีนที่เห็นเธอยิ้มจึงเดินเข้าไปใกล้ๆน้าผกาพร้อมกับเอื้อมมือไปจับที่มือเล็กของหญิงวัยกลางคน ที่มือของเธอนั้นเย็นยะเยือกเย็นเฉียบเหลือเกิน“เร็นเขากลับไปคอนโดของเขาตั้งแต่ตอนเช้าแล้วค่ะน้า เห็นว่าวันนี้มีนัดติวหนังสือเตรียมสอบกับเพื่อนมั้งคะ” ไอรีนพูดไปตามความจริง พูดไปตามคำพูดของเร็นที่ได้บอกกับเธอเอาไว้“อย่างนั้นหรือจ๊ะ” น้าผกาสีหน้าเปลี่ยนไปทันทีที่ได้ยิน ไอรีนมองแวบเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าน้าผกาเธอคงอยากที่จะเห็นหน้าลูกชายของเธอนั่นแหละและพอไม่ได้เห็นเธอก็คงแอบเสียใจ มือเล็กกระชับจับมือของน้าผกาแน่น“น้าผกาไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกนะคะ เด็กนั่นน่ะเอาตัวรอดได้สบายค่ะ ตอนอยู่ที่นี่ก็ทำตัวดีอยู่นะคะ ว่าแต่มีของอะไรมาฝากไอรีนบ้างคะเนี่ย”“มีเยอะแยะเลยลูก”“มาค่ะเดี๋ยวไอรีนช่วยถือเข้าไปไว้ในครัวให้ค่ะ น้าผกาอย่าคิดมากนะคะ กลับมาเหนื่อยๆขึ้นไปพักให้หายเหนื่อยก่อนเถอะค่ะส่วนเรื่องอาหารเย็นค่อยว่ากันนะคะ”“จ้ะ งั้นน้าขอขึ้นไปพักก่อนนะลูก” น้าผกายิ้มรับอย่างเข้าใจ เธอรู้สึกดีใจม

ยังคงมีเนื้อหาจากเรื่องทวงรักร้ายนายวิศวะ(เลว)พนักงานของร้านเดินเข้ามาหาพร้อมทั้งพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ“รอสักครู่นะคะ” และในระหว่างที่รอพนักงานของร้านเดินไปนำบิลมาเคลียร์ แชมเปญจึงส่งเสียงบอกให้เชอรีนกลับรถของเธอเพราะเธอต้องการที่จะเข้าไปบ้านไปหาพ่อกับแม่และยัยชะเอม เธอคิดถึงน้องสาวคนเล็กของบ้านและอยากจะนำขนมไปส่งให้ถึงมือของเธอ“งั้นเดี๋ยวเชอรีนกลับกับพี่นะ พี่ว่าจะเข้าไปบ้านสักหน่อยแล้วพวกเราล่ะจะกลับกันเลยไหม” แชมเปญเอ่ยถามไปยังเพียวและไอรีนโดยที่เพียวที่มีแพลนว่าจะขออยู่ต่อจึงขอให้พี่แชมเปญช่วยไปส่งไอรีนที่บ้านของเธอด้วย“เพียวว่าจะไปเดินดูเสื้อผ้าร้านข้างๆก่อนค่ะ ฝากพี่แชมเปญไปส่งไอรีนหน่อยได้ไหมคะ”“อืม ได้สิ ว่าแต่บ้านเราอยู่แถวไหนเหรอ” แชมเปญยินดีเป็นอย่างมากที่จะไปส่งไอรีนถึงที่บ้าน“อยู่แถวลาดพร้าวค่ะ”“แถวเดียวกับเก้าเลยนี่ เก้าไปส่งไอรีนหน่อยได้ไหม” แชมเปญชี้มือไปทางเก้าทันทีเพราะคอนโดของเขาก็อยู่แถวนั้นเหมือนกัน เธอร้องขอให้หนุ่มปีสามช่วยไปส่งเพื่อนน้องสาวของเธอซึ่งเขาก็พยักหน้ารับปากด้วยความเต็มใจและหันไปส่งยิ้มให้ไอรีน เรื่องไปส่งแค่นี้ถือว่าสบายมากไม่ได้ลำบากอะไรเล

ขวับ!ไอรีนหันขวับมองหน้าคนถามแล้วจะให้เธอตอบว่าอย่างไร งานดีคืออะไรก่อนแบบว่ารูปร่างหน้าตาดีอย่างนั้นใช่ไหมเพราะถ้าเป็นแบบนั้นก็ถือว่าพี่เขางานดีอยู่แถมดีมากด้วยแต่จะไม่ดีก็ตรงที่พี่เขามีแฟนแล้วนี่น่ะสิแล้วถ้าบอกไปว่าพี่เขาไม่ได้ไปส่งเธอถึงยังหน้าบ้าน ยัยเชอรีนจะไปเอาเรื่องพี่เก้าเขาหรือเปล่างั้นบอกไปว่าพี่เขาไปส่งถึงบ้านแล้วกันแล้วเรื่องนั้นที่เธอเห็นและได้ยินตอนที่อยู่บนรถเธอจะถือว่าไม่เคยเห็นและได้ยินมันก็แล้วกันไอรีนส่ายหน้าเล็กน้อยยัยเพื่อนสองคนนี่เนี่ยคิดจะจับคู่ให้เธอกับพี่เก้าแน่!“คิดอะไรกันอยู่เนี่ย พี่เก้าเขาก็ไปส่งฉันที่บ้านนั่นแหละ ก็..ไม่ได้มีอะไรพิเศษ” ใบหน้าสวยยิ้มกว้างย้อนนึกไปถึงเรื่องของเมื่อวานก็ทำให้นึกไปถึงเรื่องที่มีคนส่งข้อความเข้ามาที่คงเป็นแฟนของพี่เขานั่นเอง“แกชอบพี่ชายเราหรือเปล่า!!” เชอรีนที่ได้ยินไอรีนตอบคำถามก็ยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์เธอถามเพื่อนสาวกลับไปตามตรง มาถึงขนาดนี้แล้วคงไม่ต้องมีเรื่องปิดบังกันแล้วและถ้าเพื่อนเธอชอบพี่ชาย เธอคนนี้นี่ไงที่จะแปลงกายเป็นกามเทพสื่อรักให้คนทั้งคู่“ห๊ะ! ถามอะไร ชอบอะไร ชอบพี่ชายแกอะนะ” คนที่ถูกถามร้องเสียงหลงออกมา