/ มาเฟีย / ตีตรา / 챕터 41 - 챕터 50

ตีตรา의 모든 챕터: 챕터 41 - 챕터 50

55 챕터

Chapter 41

ทว่า เธอคิดผิด เมื่ออีกฝ่ายตักเข้าปากอย่างไม่เดือดร้อน มิหนำซ้ำดูท่าเอร็ดอร่อยเสียอีก“ส้มตำเผ็ด ๆ ทำให้ตาสว่างดีเหมือนกัน”เชิญขวัญเบ้ปาก และลงมือกินบ้างโดยไม่รักษาภาพลักษณ์อะไรทั้งนั้นอัคนินทร์อมยิ้มกับท่าทางเหมือนเด็กโดนขัดใจของเธอ รู้เต็มอกว่าเธออยากแกล้งแต่เขาก็ยอม จริงอยู่ว่าอาหารพวกนี้ไม่ค่อยได้กินแต่ใช่ว่าเขาจะกินไม่ได้ชายหนุ่มหยิบทิชชูยื่นไปเช็ดมุมปากสวยเมื่อเห็นว่ามีเม็ดข้าวติดอยู่“กินเลอะเป็นเด็ก”“ฉันยังเด็กอยู่นี่”“จริงเหรอ”สายตาชนิดหนึ่งที่มองมาทำให้เชิญขวัญหน้าร้อน เธอถลึงตาใส่ ตัดสินใจเอ่ยถามสิ่งที่ค้างคาใจ“คุณจะวุ่นวายกับฉันไปถึงเมื่อไหร่”“วุ้น” อัคนินทร์หยิบไก่ทอดที่ฉีกเอาแต่เนื้อไปวางบนจานหญิงสาว “แทนตัวเองว่าวุ้นสิ น่ารักดี”“กรุณาตอบให้ตรงคำถามด้วย”เธออยากรู้ว่าเขาจะวอแวเธอไปถึงเมื่อไหร่ จู่ ๆ ก็เข้ามาข่มขู่บังคับ ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเมื่อท่าทางสาวเจ้าเอาจริงเอาจัง อัคนินทร์ยื่นมือไปเกลี่ยเส้นผมที่ถูกลมพัดมาระหน้าสวยออก มองสบตากันตรง ๆ“ไม่รู้สิ ตอนนี้ยังไม่คิด”ได้ยินคำตอบ เชิญขวัญก็อยากตะกุยหน้าหล่อ ๆ ให้ลายพร้อยนัก อีกฝ่ายยังอุตส่าห์โน้มหน้าเข้ามาพ
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 42

ที่นี่ไกลจากรชานันทร์พอสมควร“คุณไม่มีงานทำหรือไง คอยวอแวฉันอยู่ได้”อัคนินทร์ทอดสายตามองวงหน้าเนียนสวยนิ่งนาน นึกถึงรายงานที่ได้จากลูกน้อง“ผู้หญิงที่อุ้มท้องลูกเฮียตุลย์คือใคร”คำถามแรกที่เขาเปิดมาทำเอาเชิญขวัญชะงัก“ฉัน... จะไปรู้ได้ยังไง”ค่ำคืนนี้อัคนินทร์ดูเคร่งขรึมกว่าทุกวัน นัยน์ตาคมจ้องเธอเขม็ง เชิญขวัญหายใจไม่ทั่วท้องร่างสูงจะขยับเข้ามาใกล้ โน้มตัวลงเท้ามือทั้งสองกับพนักโซฟาที่หญิงสาวนั่งอยู่ กักเธอเอาไว้ในวงแขน ลมหายใจอุ่นรินรดหน้างาม ตาจ้องสบตา“เธอคงไม่อยากให้เฮียตุลย์มาเค้นเรื่องนี้เองหรอกใช้มั้ยวุ้น” เขาเองก็ไม่อยาก ทางที่ดีสุดคือ เค้นเธอด้วยตัวเอง“เธอไม่แปลกใจเลยนะ ตอนฉันถามเรื่องลูกเฮียตุลย์ นั่นก็ยืนยันได้ว่า เธอเป็นหนึ่งคนที่เกี่ยวข้องเรื่องนี้ นอกจากไอ้เตกับอาจารย์หมอที่ตายไปแล้ว”เชิญขวัญเมินหลบแววตาคมกริบที่เหมือนจะมองทะลุไปถึงหัวใจเธอได้“ตอนนั้นเธอเป็นนักศึกษาแพทย์ฝึกงานนี่นะใช่มั้ย”“ถ้ารู้ดีขนาดนั้น จะมาคาดคั้นฉันทำไม ทำไมไม่ไปถามคุณเตโชล่ะ”“ฉันชอบคาดคั้นเธอมากกว่า”หน้าคมก็โน้มลงใกล้อีก ปลายจมูกโด่งสวยคลอเคลียแก้มนุ่ม “ฉันให้เวลาเธอสามวัน หวังว่าฉันจะได้ค
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 43

เพราะนอนไม่หลับ เชิญขวัญจึงออกมานั่งเล่นบนระเบียงริมน้ำในตอนเช้ามืด ปล่อยให้อากาศเย็น ๆ ลูบไล้ผิวกาย ถึงอากาศจะเย็นไปสักหน่อย เธอไม่คิดจะกลับเข้าห้องด้านในอีกคนที่นอนไม่หลับ เพราะเฝ้ามองเจ้าของร่างนุ่มมาตลอด เดินมาหยุดอยู่ด้านหลังคนตัวบางที่นั่งกอดเข่าเจ่าจุกอัคนินทร์สบถคำหยาบคายออกมา ก่อนกระชากร่างเล็กให้หันกลับมาเผชิญหน้า“บางทีถ้าเธอแทงฉันคืนสักแผลสองแผล อาจทำให้รู้สึกดีขึ้นมาก็ได้นะ”มีดแหลมคมเล่มหนึ่งถูกยัดใส่มือบาง ก่อนจะถูกจับกดลงบนอกกระด้างเปล่าเปลือยเชิญขวัญตาโต จุดที่ปลายมีดปักลงคืออกด้านซ้าย เลือดสีสดซึมออกมาให้เห็น ขณะที่หัวใจเธอกระตุกวาบด้วยความสับสนและใจหายเธอพยายามสะบัดมือออกจากการจับกุม ขืนแรงเต็มที่ไม่ให้กดปลายมีดลงไปมากกว่านั้น จมูกอบอวลด้วยกลิ่นเหล้าจากลมหายใจอุ่น“คุณเป็นบ้าหรือไง”เธอสับสนทำตัวไม่ถูกเรื่องพ่อก็จริง แต่ไม่เคยคิดจะฆ่าใครอัคนินทร์หัวเราะเสียงเครียด ยอมปล่อยมือบาง เธอก็ขว้างมีดเล่มนั้นทิ้ง ระดมกำปั้นทุบตีกายแกร่งไม่เลือกที่“กี่ครั้งที่ฉันต้องช่วยชีวิตคุณไว้ แล้วคุณยังกล้ายัดเยียดให้ฉันเป็นฆาตกรอย่างนั้นเหรอ คนบ้า ไอ้บ้า เอาหัวสมองส่วนไหนคิด เลว
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 44

“คนเลว”“ไม่ยอมบอกไม่หยุดนะ”เธอไม่น่าถูกเขาล่อลวงเลย หลังจากถูกบังคับให้อยู่กับอัคนินทร์มาสามวัน โทรศัพท์ถูกยึดติดต่อใครไม่ได้และไม่ได้ไปทำงาน ป่านนี้เธออาจถูกขึ้นบัญชีดำแล้ว“บอกชื่อมา” อัคนินทร์เอ่ยถามเสียงนุ่มด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่เร่งรัดด้วยการพาเจ้าเหินลอยเล่นไปมาช้า ๆเชิญขวัญเม้มปากแน่น ทำท่าไม่ยอมเปิดปากชายหนุ่มหัวเราะร่วน เริ่มเพิ่มความเร็วอีกครั้ง ทิ้งตัวลง แล้วพุ่งขึ้นฟ้า ตีลังกาสามตลบ จนคนในอ้อมแขนกรี๊ดลั่นจนหูแทบแตก“บอกแล้ว ยอมแล้ว ปาลิน... ปาลิน ศุภาสิน”เธอได้แต่ร่ำร้องขอโทษรุ่นน้องเพื่อนสนิทในใจ ขืนไม่ยอมพูด เธอได้อ้วกแตกในไม่กี่วินาทีนี้แน่อัคนินทร์กระชับอ้อมกอด พาร่างนุ่มที่สั่นไปทั้งตัวหมุนร่อนลงช้า ๆ จนเท้าแตะพื้นน้ำ วางเธอลงยืน โอบกอดไว้ไม่ปล่อยกำปั้นเล็ก ๆ ระดมทุบตัวเขาไปทั่ว หน้าสวยแดงก่ำด้วยความโกรธและกลัว“คนเลว คุณมันเลวจริง ๆ ปล่อยฉันเลยนะ”“ตอนแรกใครอยากเล่น”“ใครให้เล่นผาดโผนขนาดนี้ล่ะ” ตอนเห็นเครื่องเล่นครั้งแรก เธออยากเล่นเพราะเคยเธอเห็นสาว ๆ ในคลิปวิดีโอลอยตัวสวย ๆ ไม่ใช่ตีลังกา หมุนรอบทิศจนหัวหมุนแบบนี้ชายหนุ่มหัวเราะลอดลำคอเบา ๆ ฉวยจังหวะที่ปากส
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 45

ไม่กี่ชั่วโมง ข้อมูลต่าง ๆ เกี่ยวกับปาลินและผู้ช่วยเหลือเธอก็อยู่ในมือของตุลา เขามองรูปถ่ายของทั้งสามคนในสถานีขนส่งแห่งหนึ่งแล้วแสยะยิ้มออกมา“เธอคิดว่าจะหนีฉันได้หรือไงนะ หนูปริม...”อัคนินทร์มองหน้ายิ้ม ๆ ที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์นั้นอย่างรู้เท่าทัน ตุลาส่งคนประกบปาลินไว้ตลอดนับแต่รู้เรื่องเธอกับลูก“มึงว่ากูควรทำยังไงกับคุณหมอคนสวยคนนี้ดี กล้าพาลูกกูหนีแบบนี้”“เฮียก็รู้แล้วนี่ว่าเธอจะไปไหน”“ก็จริง แต่กูไม่ชอบเลยว่ะที่มีคนสอดมือเข้ามายุ่งแบบนี้ สงสัยต้องสั่งสอนกันสักหน่อยแล้ว”“ห้ามแตะ”“หืม”อัคนินทร์ไม่สนใจรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของพี่ชาย นึกฉุนไปถึงคนอวดดีที่ยื่นมือเข้ามายุ่งเรื่องนี้ทั้งที่เขาเตือนเอาไว้แล้ว“ใช่เด็กคนนี้มั้ยที่ทำให้มึงฟาดงวงฟาดงามาหลายปี อ้อ แถมยังเสียเงินไปก้อนใหญ่เพื่อให้เธอเรียนหมอนี่นะ ถึงว่าทำไมเด็กนักศึกษาแพทย์ถึงได้ทำงานลับแบบนั้น เรื่องมันแบบนี้นี่เอง”“เฮียสืบเรื่องกู” ถามเสียงแข็ง ตวัดตาขวางมองอีกฝ่ายตุลาหัวเราะร่วน ตบเข่าปับ ๆ ด้วยสีหน้าสาแก่ใจ“สุดท้ายไอ้หินที่ใคร ๆ ต่างก็กลัวก็มีจุดอ่อนกับเขาจนได้ ไม่น่าเลยว่ะ”อัคนินทร์ยอมปล่อยให้เสียงยียวนนั้นผ่านหู
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 46

หมอสาวจะลุกไปหยิบกางเกงให้เพื่อน แต่ถูกอีกฝ่ายเบรก“เดี๋ยวฉันจัดการเอง ทำเหมือนฉันไม่เคยมาห้องแกไปได้” กมลพรจึงเข้าไปเปิดตู้เสื้อผ้าหากางเกงขาสั้นมาเปลี่ยน สายตาก็สะดุดเข้ากับกางเกงที่ไม่น่าจะใช่ของเพื่อนรัก“แอบซุกหนุ่มเหรอเนี่ยนังวุ้น” เธอรีบเปลี่ยนกางเกง ไม่ลืมหยิบหลักฐานออกมาหาเพื่อนด้วยเชิญขวัญกำลังคุยกับลลิตาอย่างออกรสต้องชะงัก“แกแอบซุกหนุ่มเหรอนังวุ้น”กมลพรเหวี่ยงกางเกงขาสั้นของผู้ชายกับแจ็กเกตหนังสีดำในมือไปมา ลลิตาตาโต จ้องหน้าเพื่อนเขม็ง“สารภาพมาซะดี ๆ แกมีแฟนทำไมไม่เล่า มีตั้งแต่เมื่อไหร่”“แฟนอะไรเล่า”“อย่ามาแหลจ้า เพื่อนรู้ว่านี่ไม่ใช่ของแกแน่ ใช่ปะเบลล์” กมลพรเข้ามานั่งที่ตนเอง ส่งเสื้อกับกางเกงให้ลลิตา“ชัวร์ บอกมาเลย เอ๊ะ!”คลี่เสื้อดูแล้ว ลลิตาชะงัก ก่อนตวัดมองหน้าเพื่อนรักเชิญขวัญทำหน้าไม่ถูก แล้วก็ต้องหน้าร้อนวาบ กับคำถามอย่างกังขาของเพื่อน“เสื้อไอ้เฮียหินเหรอ”“แกรู้ได้ไงนังเบลล์”“เมื่อก่อนฉันเห็นเฮียหินใส่ไปเล่นบ้านพี่ธัญประจำ แบรนด์นี่เลย”“แก คิดมากไปเองหรือเปล่า เสื้อแบบนี้ใครก็ซื้อได้” หมอสาวหัวเราะไม่เต็มเสียง จะเบี่ยงเบนความสนใจของเพื่อนแต่ไม่สำเร็จ
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 47

“ขับรถดี ๆ นะครับ” ตรัยคุณบอกอย่างห่วง ๆ ในฐานะเพื่อน พอรู้ว่าสาวเจ้ามีคนรัก เขาก็พยายามตัดใจ ซึ่งมันทำได้ไม่ยาก ที่ผ่านมาเชิญขวัญไม่มีทีท่าว่าจะให้ความหวังเขาอยู่แล้วหากยังไม่มีใครได้ขยับไปไหน รถยนต์สปอร์ตหรูก็วิ่งเข้ามาจอดตรงหน้า ชายหนุ่มหล่อเหลาสวมแจ็กเกตหนังสีดำพาขายาว ๆ ใต้กางเกงยีนพอดีตัวเดินหน้าเข้มเข้ามาหาทันที“เลิกงานแล้วใช่มั้ย พี่มารับ” ถามหมอสาวเสียงนุ่ม ทั้งยื่นมือใหญ่มากุมมือเล็ก แต่ไม่ลืมตวัดตาคมกริบไปมองผู้ชายอีกคนด้วยสายตาไม่เป็นมิตรนักทิพย์ทิวาเหมือนจะไม่ได้รับสัญญาณอันตรายนั้น สาวเจ้ามองหนุ่มหล่อตาปรอย“แหม แฟนเธอนี่หล่อเป็นบ้าเลยอะวุ้น” เมื่อนัยน์ตาคมกริบย้ายมาที่เธอ ก็รีบแนะนำตัวทันที “อ้อ ฉันชื่อทิพย์ค่ะ ทิพย์ทิวาค่ะ นี่พี่คุณทำงานแผนกเดียวกัน เราเป็นเพื่อนของวุ้นน่ะค่ะ”“ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ผมอัคนินทร์ เรียกพี่หินก็ได้ครับ” เขาโคลงศีรษะให้ทิพย์ทิวา “ถ้าไงขอพาวุ้นกลับบ้านก่อนนะครับ”เชิญขวัญยิ้มแหย ๆ ให้เพื่อนเมื่อถูกโอบเอวพาไปขึ้นรถ หน้าร้อนกับรอยยิ้มเย้าของทิพย์ทิวา เธอก็สัมผัสได้ถึงความไม่เป็นมิตรที่อัคนินทร์มีต่อตรัยคุณ“งานเสร็จแล้วเหรอ”หลังจากคุยกับเ
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 48

ชายหนุ่มรั้งร่างนุ่มไปที่เตียง กดตัวเธอให้นั่งซ้อนบนตัก“คนที่คุณชอบเยอะมากเลยนะ ฉันเห็นสาว ๆ รอบตัวคุณไม่เคยขาดเลย” เธอทำเสียงเยาะหยัน ในเมื่อดิ้นไม่หลุดก็ยอมนั่งนิ่ง ๆ ปล่อยให้เขากอดหอมเอาตามต้องการ“พี่ยอมรับว่าตอนแรกที่จีบวุ้นก็เพราะชอบ เหมือนวัยรุ่นทั่วไป เจอสาวถูกใจก็พุ่งเข้าใส่ อยากได้ อยากฟัน”ท่อนแขนเขาเจ็บจี๊ดเพราะถูกบิดเนื้อเต็มแรง อัคนินทร์เพียงยิ้ม ไม่ขยับหนีสักนิด นั่นเพราะเขารู้ตัวว่าสมควรโดนมากกว่านี้อีก“จะตบพี่ด้วยก็ได้นะ”“หึ ไม่อยากตบให้เสียมือหรอก”หน้าสวยสะบัดค้อน อัคนินทร์หัวเราะ กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น“วุ้นทำให้พี่รู้สึกว่าขาดวุ้นไม่ได้”“ขาดไม่ได้จนต้องไปจูบคนอื่น”“ยอมรับว่าจูบ”ก็ลองไม่ยอมรับดูสิ เธอคงตบเขาจริง ๆ ในเมื่อเห็นจะจะคาตา“พี่ก็แค่อยากพิสูจน์ว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับวุ้นมากกว่าคนอื่น แต่ยิ่งเราห่างกันพี่ก็ยิ่งทุรนทุราย ไม่อยากปล่อย ไม่อยากให้วุ้นไปเป็นของใคร แต่ก็ต้องปล่อย ช่วงนั้นงานเฮียตุลย์มีปัญหาเยอะแยะ พี่ต้องเดินทางเป็นว่าเล่น งานอันตรายทั้งนั้น แล้ววุ้นก็ยังเด็ก พี่ก็ยังไม่แกร่งพอ”เชิญขวัญยอมมองหน้าคมเพราะไม่เข้าใจ แน่ล่ะว่าเธอรู้ว่างานของตุลา
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 49

“ตั้งแต่เมื่อไหร่ อย่าบอกนะว่าที่บ้านก็ด้วย” ตอนเรียนมหาวิทยาลัย เธอพักอยู่บ้านกับแม่หญิงสาวรีบค้นหาในสมาร์ตโฟนอีกรอบ แล้วก็พบว่าในบ้านของเธอ ห้องเธอ ห้องนั่งเล่น ห้องครัวและรอบบริเวณบ้านถูกติดตั้งไว้หมด เธอยังถือวิสาสะเปิดอัลบั้มรูปถ่าย สิ่งที่เห็นทำให้ต้องกวาดนิ้วไล่เลื่อนภาพไปอีกหลายปี“นี่มันรูปวุ้น” รูปถ่ายของเธอจากปัจจุบันย้อนกลับไปถึงตอนที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเลยทีเดียว“อย่าบอกนะ ที่วุ้นรู้สึกว่าถูกจ้องมอง มันคือพี่”“พี่รักวุ้น”อัคนินทร์ดึงโทรศัพท์จากมือบางโยนทิ้งไปทางอื่น จูบเอาใจสาวเจ้าด้วยจูบอ่อนหวานและดูดดื่ม“พี่รักวุ้น รักมาตลอด รักจนอกจะแตกตายอยู่แล้ว”เชิญขวัญไม่อยากจะเชื่อเลย ไม่อยากเชื่อสักนิด แต่พฤติกรรมสุดโต่งของเขาขนาดนี้ คนที่ไม่สนใจกันจริง ๆ คงไม่ทำ เอ...หรือเขาจะแอบไปถ้ำมองสาวอื่นด้วยนะ“หยุดเลย ห้ามคิดไร้สาระ เด็กบ๊อง”อัคนินทร์พลิกร่างนุ่มลงบนเตียง เมื่อสายตาคู่นั้นมองโทรศัพท์เขาตาปรอย เขาจึงมอบจูบดุดันให้ไปอีกครั้ง ลมหายใจสาวเจ้าปั่นป่วน“วุ้นล่ะ รักพี่มาตลอดเหมือนกันใช่มั้ย”“ไม่... ไม่บอกหรอก”ปากได้รูปกระตุกยิ้ม และมอบบทลงโทษแสนเร่าร้อนให้คนปากแข็ง
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기

Chapter 50

“ห้ามหายหัวไปเด็ดขาด”เสียงเบาหวิวไร้ความน่ากลัวนั้นทำให้อัคนินทร์ยิ้ม หัวใจแกร่งกระด้างถูกโอบคลุมด้วยสายใยอุ่น ๆ“รักพี่แล้วสิ”“ไม่บอก กลับมาเมื่อไหร่วุ้นถึงจะบอก”“พี่จะรีบกลับมา” เขาคว้าลำคอเล็กดึงหน้างามเข้ามาจูบ “อย่างครบสามสิบสองแน่นอน”ตลอดช่วงเวลาของการรอคอยนั้น นอกจากปาลินที่กินไม่ได้นอนไม่หลับแล้ว เชิญขวัญที่ได้รับหน้าที่คอยดูแลเพื่อนสาวรุ่นน้อง เธอเองก็หลับไม่ลง เฝ้าภาวนาให้อัคนินทร์กลับมาอย่างปลอดภัยช่วงเวลาที่เหมือนนานเป็นชาติก็จบลง เมื่อตุลากลับมาพร้อมกับลูกชาย สร้างความดีใจให้กับปาลินจนน้ำตาไหลนองหน้าเชิญขวัญเองก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก เมื่ออัคนินทร์ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนหลังออกจากห้องพักวีวีไอพี เธอโผเข้ากอดเขา ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไม่อายใคร ไม่ว่าจะเป็นเตโชหรือลูกน้องของพวกเขา หมดมาดคุณหมอสาวผู้เคร่งขรึมเย็นชา“มึงทำให้น้องสะใภ้กูกลายเป็นคนขี้แยตั้งแต่เมื่อไหร่”เตโชเย้าด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ตามสไตล์เขาอย่างอดไม่ได้ นั่นเพราะตลอดหลายปีที่เขาเห็นเชิญขวัญมา งานหนักแค่ไหน เธอก็ก้มหน้าสู้ไม่ปริปากบ่นว่าเหนื่อยล้าสักคำ“ไม่ต้องมาแซวน่า ไสหัวมึงไปเลย”“นี่โรง’บาลกู”“เออ ก
last update최신 업데이트 : 2025-10-31
더 보기
이전
123456
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status