บททั้งหมดของ สัญญาหัวใจร้อยปี: บทที่ 1 - บทที่ 7

ในวันแต่งงาน เพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กของคู่หมั้นฉันปรากฏตัวในงาน สวมชุดเจ้าสาวแบบเดียวกับที่ฉันสั่งตัดไว้เฉพาะตัวมองดูพวกเขายืนต้อนรับแขกอยู่ด้วยกัน ฉันยิ้มพลางชมว่าทั้งคู่ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันราวกับสวรรค์สร้างมาให้เลยจริง ๆเพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กของเขาอับอายจนหนีออกจากงาน คู่หมั้นของฉันกลับต่อว่าฉันต่อหน้าทุกคนว่าฉันหาเรื่องโดยไม่มีเหตุผลหลังงานเลี้ยงแต่งงาน เขากับเพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กของเขาไปสถานที่ฮันนีมูนที่เราจองไว้ด้วยกันฉันไม่ได้ร้องไห้หรือโวยวาย แต่โทรหาทนายทันทีหลังจากจัดการทุกเรื่องเสร็จแล้วกลับมาถึงบ้าน ก็เป็นเวลาดึกมากแล้วแสงจันทร์สีเงินสาดส่องเข้ามาในห้องนั่งเล่น ทำให้ทั้งห้องดูเงียบเหงาเป็นพิเศษฉันลากร่างกายที่เหนื่อยล้ากลับเข้าห้อง มองเห็นอักษร “ซี้” สีแดงสดในห้องก็รู้สึกช่างน่าขันอย่างบอกไม่ถูกกลีบดอกไม้บนเตียงยังไม่ได้เก็บกวาด แต่วันนี้ฉันเหนื่อยเกินไปจริง ๆ ได้แต่ปัดกลีบดอกไม้ลงพื้นลวก ๆ แล้วทรุดตัวลงบนเตียงใหญ่นุ่ม ๆ ทั้งร่างขณะกำลังชาร์จโทรศัพท์อยู่ ฉันก็ “บังเอิญ” เห็นโพสต์ในวีแชทที่เฉินอวี่เฟยลงไว้[เป็นโชคดีที่ได้พบคุณ จะไม่ยอมให้ช่วงเวลาที่ดีที่

เฉินอวี่เฟยมองไปที่สัญญาหย่าบนโต๊ะ แววตาของเขาก็เปลี่ยนไปทันทีเขาทั้งคนมืดหม่นลงทันตา จ้องมองฉันด้วยสายตาเยือกเย็น“หลินเยว่ ฉันรู้ว่าเธอตอนนี้อารมณ์ไม่คงที่”“แต่เราพึ่งจะแต่งงานกัน เธอแค่ใช้อารมณ์ชั่ววูบ ฉันให้อภัยเธอได้”ฉันมองเขาอย่างเย็นชา อยู่พักใหญ่ก่อนจะเอ่ยปากพูด“เฉินอวี่เฟย ว่าฉันใช้อารมณ์ชั่ววูบหรือเปล่า คุณก็น่าจะรู้ดีที่สุด”สีหน้าของเฉินอวี่เฟยแข็งค้างไปทันที ข้าง ๆ ซูซินทำท่าจะพูดอะไรออกมา แต่เขาก็ขัดขึ้นมาก่อน“เสี่ยวซิน พวกเรามีเรื่องต้องคุยกันอีกหน่อย เธอกลับไปก่อนนะ ได้ไหม”ซูซินเหมือนยังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่พอเห็นรายละเอียดการแบ่งทรัพย์สินในสัญญาหย่า ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างทันที กำลังจะอ้าปากด่าฉัน แต่ก็ถูกเฉินอวี่เฟยผลักออกไปนอกประตูก่อนแทบจะทันทีที่เธอเดินออกไป เสียงของเฉินอวี่เฟยก็อ่อนลงทันตา“เยว่เยว่ ฉันรู้ว่าเธอไม่พอใจที่ฉันสนิทกับเสี่ยวซิน”“แต่อย่าเพิ่งคิดมากเลยนะ ฉันมองเสี่ยวซินเป็นแค่น้องสาวจริง ๆ เธอต่างหากที่เป็นภรรยาของฉัน”“แล้วยิ่งถ้าเราเพิ่งแต่งงานแล้วจะหย่ากันทันที คนอื่นจะมองเรายังไงกันล่ะ”ฉันไม่พูดอะไร เพียงแค่มองเขาเงียบ ๆ“เฉินอว

ในช่วงวันเวลาหลังจากนั้น เฉินอวี่เฟยก็ทำได้จริง ๆ ตามที่พูดไว้ คือไม่ติดต่อกับซูซินอีกเลยเขาลบและบล็อกช่องทางการติดต่อทั้งหมดของซูซินต่อหน้าฉันเริ่มหันมาคอยเอาใจใส่ฉันทุกวัน กลัวว่าฉันจะเป็นอะไรไปหรือทำอะไรผิดพลาดจนกระทั่งหลังจากที่ฉันออกจากโรงพยาบาล ฉันก็กลับไปที่เรือนหอของเรากับเฉินอวี่เฟยในช่วงเวลานั้น ซูซินมาหาเขาหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็ถูกเขาปฏิเสธแต่ฉันรู้ดีว่า เขาคงทนได้อีกไม่นานและอีกไม่นานหลังจากนั้น ก็ถึงวันที่ฉันต้องไปตรวจร่างกายซ้ำก่อนวันตรวจร่างกายหนึ่งวัน ฉันมองเฉินอวี่เฟยที่ดูมีท่าทางรู้สึกผิดในใจ แล้วแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง พูดขึ้นมาอย่างไม่ใส่ใจ“อวี่เฟย พรุ่งนี้ฉันต้องไปตรวจร่างกายซ้ำนะ คุณจะไปกับฉันใช่ไหม”เฉินอวี่เฟยรีบรับปากต่อเนื่องหลายครั้ง“เยว่เยว่ ไม่ต้องห่วงนะ พรุ่งนี้ฉันจะไปกับเธอแน่นอน”ฉันพยักหน้าอย่างพอใจ จากนั้นก็อาศัยจังหวะที่ซูซินออกไปซื้อของ ส่งข้อความไปให้เธอ[ดูเหมือนว่าในใจของเฉินอวี่เฟย เธอเองก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากนักนะ][เขาบอกเองเลยนะว่าพรุ่งนี้จะไปโรงพยาบาลกับฉันแน่นอน แล้วก็บอกด้วยว่าเรื่องระหว่างเขากับเธอแค่เล่น ๆ สนุกเท่านั้

แต่เพื่อให้ชื่อเสียงของผลิตภัณฑ์บริษัทกลับมาสะอาดเหมือนเดิม ฉันจำเป็นต้องเผยแพร่วิดีโอท้าทายที่ซูซินเคยส่งมาให้ฉันต่อสาธารณชนเพียงแค่ฉันเผยแพร่ออกไปได้ไม่นาน ทางซูซินก็ถูกชาวเน็ตจำนวนมากรุมด่าทันทีมีหลายคนรีบเข้าไปคอมเมนต์ใต้คลิปที่เธอเคยโพสต์อวดความรัก บอกว่าเธอแย่งสามีคนอื่นทั้งที่รู้ว่าเขามีเจ้าของแล้ว และว่าไม่รู้จักอายส่วนเฉินอวี่เฟยซึ่งเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนั้น ชาวเน็ตก็ไม่ยอมปล่อยไว้เหมือนกันเบอร์โทรศัพท์ของเขาถูกเปิดเผย ข้อมูลส่วนตัวก็ถูกเผยแพร่ต่อสาธารณะเขาถูกบังคับให้ปิดโทรศัพท์ เขาตัดขาดจากโลกออนไลน์ทั้งกายและใจแต่เมื่อเป็นแบบนี้ไปนานเข้า สภาพจิตใจของเขาก็เริ่มมีปัญหาอย่างรวดเร็วจากตอนแรกที่ไม่กล้าออกจากบ้าน จนถึงขั้นหลัง ๆ กลัวแม้แต่จะเจอผู้คนแม้ว่าพ่อเฉินแม่เฉินจะรีบจัดการกดข่าวเหล่านั้นอย่างรวดเร็วที่สุด แต่เหล่าชาวเน็ตที่เก่งกาจก็ขุดข้อมูลของทั้งสองคนออกมาได้ในเวลาไม่นานแม้แต่เรื่องที่เธอเคยรับสินบนและให้สินบนก็ยังถูกชาวเน็ตขุดขึ้นมา หลายคนพากันเข้าไปคอมเมนต์ในช่องทางทางการทำให้เธอกับพ่อเฉินถูกหน่วยงานต้นสังกัดไล่ออกในวัยที่ใกล้จะเกษียณส่วนบริ