All Chapters of นางร้ายมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 4

INTROเฮ้อ..หญิงสาวถอนหายใจออกมาด้วยท่าทางสุดเซ็ง คิ้วสวยที่ขมวดเป็นปมตลอดเวลายิ่งทำให้ใบหน้าที่ดูเหวี่ยงเป็นทุนเดิมดูเหวี่ยงขึ้นไปอีกหลายเท่าตัวความเบื่อหน่ายปกคุมไปทั่วห้องจนอึดไปหมด อยากจะออกไปชอปปิ้งแก้เซ็งก็ไม่มีเพื่อนไป จะไปโทรไปคุยกับเพื่อนคนอื่นๆ ก็ไม่มี เฮ้อ..พอนึกถึงคำว่าเพื่อน มือเรียวก็หยิบมือถือแบรนด์ดังราคาเกือบแสนขึ้นมาดูไอจีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของตัวเองทันที แต่ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย โพสต์ล่าสุดก็เมื่อสองเดือนก่อนโน่น“ไม่คิดจะโพสต์อะไรเลยหรือไง”หญิงสาวบ่นให้เพื่อนสาวคนสนิท ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเพียงพราวเพื่อนรักต่างชนชั้นนั้นไม่ค่อยมีเวลาเล่นโซเชียล เวลาเกือบทั้งหมดของชีวิตเพียงพราวหมดไปกับการทำงานหาเงิน หาเงิน แล้วก็หาเงิน จะไปไหนแต่ละทีก็ต้องบังคับไป ถึงอย่างนั้นทั้งสองคนก็รักและสนิทกันมาก มากจนคิดว่าเพียงพราวคือเพื่อนตายคาร่าลูกสาวมาเฟียที่ถูกเลี้ยงมาราวกับไข่ในหินกดปิดล็อกหน้าจอมือถือทิ้งตัวนอนลงที่เตียงนอนด้วยท่าทางเหนื่อยใจ เมื่อโดนเพื่อนรักปิดบังเรื่องที่แอบมีสัมพันธ์กับมาเวลล์พี่ชายแท้ๆ ของเธอ ความรู้สึกตอนที่ได้รู้ความจริงมันเหมือนโดนหักหลังจาก

EP2 คาร่าที่พึ่งจะได้ยินการเจรจาธุรกิจแบบจริงจังเป็นครั้งแรกก็ถึงกับหันไปมองใบหน้าของแทนคุณด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่ ใช่พนักงานร้านอาหารจริงๆ หรือเปล่า แล้วทำไมพนักงานร้านอาหารถึงได้ดูฉลาดและวางตัวดีขนาดนี้ เครื่องหมายคำถามเต็มหัวของคาร่าไปหมด แล้วเธอพึ่งจะสังเกตว่าแทนคุณแต่งตัวด้วยแบรนด์เนมทั้งชุด ไม่ใช่แค่เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ แต่รวมถึงนาฬิกาข้อมือและสมาร์ทโฟนที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อตรงหน้าอก ของทุกอย่างเป็นสินค้าแบรนด์เดียวกับที่เธอชอบซื้อ ถ้าจะให้คำนวนราคาในตัวของเขาตอนนี้น่าจะเกือบสิบล้านเลยหล่ะ ไม่ได้พูดเว่อร์วังเกินจนจริงหรอกนะ อิแค่นาฬิกาข้อมือก็ปาไปแปดล้านแล้วค่ะคุณขา มองทำไม? เป็นคำถามที่ส่งผ่านทางสายตาของเขาในตอนที่หันมาเจอว่าอีกฝ่ายกำลังมองเขาอยู่ คาร่ารีบหันไปมองทางอื่นแทนที่จะเอ่ยถามสิ่งที่อยู่ในใจ เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะต้องรู้จักเขาอยู่แล้ว ออกไปจากตรงนี้ได้ก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก “ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับ ถ้าวันไหนคุณพอจะมีเวลาว่าง ก็แวะไปทานข้าวที่บ้านผมได้นะครับ คุณท่านน่าจะดีใจที่ได้รู้จักคุณ” เป็นการจบการสนทนาที่ทำให้อีกฝ่