นางร้ายมาเฟีย

INTRO

เฮ้อ..

หญิงสาวถอนหายใจออกมาด้วยท่าทางสุดเซ็ง คิ้วสวยที่ขมวดเป็นปมตลอดเวลายิ่งทำให้ใบหน้าที่ดูเหวี่ยงเป็นทุนเดิมดูเหวี่ยงขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว

ความเบื่อหน่ายปกคุมไปทั่วห้องจนอึดไปหมด อยากจะออกไปชอปปิ้งแก้เซ็งก็ไม่มีเพื่อนไป จะไปโทรไปคุยกับเพื่อนคนอื่นๆ ก็ไม่มี เฮ้อ..

พอนึกถึงคำว่าเพื่อน มือเรียวก็หยิบมือถือแบรนด์ดังราคาเกือบแสนขึ้นมาดูไอจีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของตัวเองทันที แต่ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย โพสต์ล่าสุดก็เมื่อสองเดือนก่อนโน่น

“ไม่คิดจะโพสต์อะไรเลยหรือไง”

หญิงสาวบ่นให้เพื่อนสาวคนสนิท ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเพียงพราวเพื่อนรักต่างชนชั้นนั้นไม่ค่อยมีเวลาเล่นโซเชียล เวลาเกือบทั้งหมดของชีวิตเพียงพราวหมดไปกับการทำงานหาเงิน หาเงิน แล้วก็หาเงิน จะไปไหนแต่ละทีก็ต้องบังคับไป ถึงอย่างนั้นทั้งสองคนก็รักและสนิทกันมาก มากจนคิดว่าเพียงพราวคือเพื่อนตาย

คาร่าลูกสาวมาเฟียที่ถูกเลี้ยงมาราวกับไข่ในหินกดปิดล็อกหน้าจอมือถือทิ้งตัวนอนลงที่เตียงนอนด้วยท่าทางเหนื่อยใจ เมื่อโดนเพื่อนรักปิดบังเรื่องที่แอบมีสัมพันธ์กับมาเวลล์พี่ชายแท้ๆ ของเธอ ความรู้สึกตอนที่ได้รู้ความจริงมันเหมือนโดนหักหลังจากคนไว้ใจ เธอไม่ได้รังเกียจหรือไม่อยากให้เพื่อนคบกับพี่ชาย มันเป็นความรู้สึกที่อยากจะอธิบายจริงๆ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนอื่นสำหรับเพื่อน

ครืดๆๆ

คาร่ารีบหยิบมือถือขึ้นมาดูทันที ในใจแอบหวังว่าจะเป็นเพียงพราวที่โทรมาขอโทษ หรือโทรมาอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง แต่เธอก็คิดผิด เบอร์ที่โชว์อยู่บนหน้าจอคือเบอร์ วีณา รุ่นพี่สาวสวยที่มาเวลล์พี่ชายของเธอแอบชอบ

คาร่าถึงกับกุมขมับเมื่อนึกสถานะอันคุมเครือระหว่างพี่ชายกับวีณา แล้วยังมีความสัมพันธุลับๆ ของเพียงพราวกับพี่ชายของเธออีก มันลึกลับซับซ้อนจนคาร่าไม่รู้จะมองหน้าทุกคนยังไง จะเชียร์ให้วีณาคบกับพี่ชายเหมือนก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้เพราะห่วงความรู้สึกเพื่อน

“ค่ะพี่วีณา”

คาร่ารับสายด้วยน้ำเสียงต่างจากเดิมจนคนในสายรู้สึกได้ จึงได้หาเรื่องที่คิดว่าคาร่าจะชอบมาเสนอ แน่นอนว่าพ้นเรื่องของพายุ ผู้ชายที่คาร่าแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก จะเรียกว่าชอบก็คงไม่พอกับสิ่งที่คาร่าแสดงออกต่อพายุ เรียกว่าคลั่งรักน่าจะเหมาะกว่า

“ตกลงค่ะ คืนนี้เจอกันนะคะ”

คาร่าอารมณ์ดีขึ้นมาทันทีที่วีณาจะมารับไปงานปาร์ตี้ที่มีพายุไปด้วย ร่างสวยพุ่งไปยังตู้เสื้อผ้าเลือกชุดสวยสำหรับคืนนี้ทันที โอกาสดีๆ แบบนี้ไม่ได้หาง่ายๆ

แล้วเวลาที่คาร่ารอคอยก็มาถึง รถของวีณาขับเคลื่อนเข้ามาจอดตรงเวลาที่นัดหมาย คาร่ารีบวิ่งขึ้นรถไปทันทีก่อนที่พ่อแม่จะเปลี่ยนใจไม่ให้ไป

สองสาวสวยต่างสไตล์ก้าวมาถึงผับหรูพร้อมกับการ์ดรักษาความปลอดภัยที่รัดกุม ยังไม่รวมคนของตัวเองอีกหลายสิบคนหรืออาจจะมากกว่านั้นตามคำสั่งของเควินผู้เป็นพ่อ เฮ้อ...คาร่าได้แต่ถอนหายใจออกมาด้วยท่าทางเบื่อหน่ายที่ชีวิตไม่เคยได้รับอิสระเลย

“ไม่ต้องตามหรอกค่ะ โซนนี้คนนอกเข้าไม่ได้อยู่แล้ว”

คาร่าหันไปบอกคนดูแลที่ตามติดอย่างกับปลิง แน่นอนว่าพวกเขาไม่ยอมไปไหน คาร่าเบื่อจะเถียงเลยให้คนตามเข้ามา คาร่ากอดแขนวีณาเข้ามาในห้องวีไอพีด้วยความตื่นเต้น ดีใจที่ได้เจอพายุหลังจากที่ไม่ได้เจอมาหลายวันเพราะมัวแต่เครียดเรื่องพี่ชายกับเพื่อนสนิท

ก่อนที่สองสาวจะถึงห้องอยู่ๆ สายตาของคาร่าก็เหลือบมองไปเห็นใครบางคนเข้าพอดี คิ้วสวยขมวดเป็นปมเมื่อคนที่กำลังเดินเคียงคู่ไปกับสาวสวยคือแทนคุณ ผู้ชายที่เธอเคยคิดว่าเป็นแฟนของเพียงพราว และเป็นพนักงานในร้านอาหารของตระกูลเธอ