All Chapters of หัวใจจำยอม: Chapter 71 - Chapter 80

“คุณเกื้อ”“คะ...”“เรียกฉันว่าคุณเกื้อ”“เอ่อ...ค่ะคุณเกื้อ” เธอเรียกตามอย่างว่าง่าย“เธอล่ะมีชื่อเล่นไหม ใช่โลตัสหรือเปล่า”หญิงสาวหัวเราะเสียงใส ก่อนโบกมือปฏิเสธ “ใครที่ไหนจะชื่อโลตัส ฉันชื่อเล่นว่าบัวเฉยๆ ค่ะ”“ไม่รู้นี่” เขายักไหล่ ก่อนว่าน้ำเสียงนั้นทอดอ่อน เมื่อผสานกับใบหน้าอ่อนโยนก็ทำให้ใจดวงน้อยไหวเอน “แทนตัวเองว่าบัว...ได้ไหม”“ได้ค่ะ”“ว่าง่าย ฉันชอบ” เขายิ้มบางๆ จับจ้องใบหน้าเรียวด้วยสายตาพึงพอใจ“แล้วคุณเกื้ออยู่ที่กรุงเทพ แต่บัวอยู่สมุทรปราการแบบนี้เวลาจะ...เอ่อ...ให้บัวทำหน้าที่จะทำยังไงล่ะคะ” เธอถามอย่างผู้หญิงตรงไปตรงมา ทุกอย่างต้องชัดเจนเท่านั้น“หึ! นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉันหรอก เธอนั่นแหละ...ระหว่างนี้บำรุงร่างกายให้ดี ระวังว่าตอนเช้าจะไปฝึกงานไม่ไหว!”“คุณเกื้อ!” เธอเบิกตาโต นึกขยาดกลัวไม่น้อย เธอไม่เคยจึงคาดเดาไม่ออกว่าทำอย่างว่าจะหนักหน่วงถึงขนาดไปฝึกงานไม่ไหวเชียวหรือ หรือที่เขาว่ากันว่าคางเหลืองจะเป็นเรื่องจริง“ตอนนี้เธอพักผ่อนให้หายดีก่อนเถอะบัว” เขาทำท่าจะลุกกลับ ทว่าหญิงสาวรั้งเอาไว้“เดี๋ยวก่อนค่ะ บัวมีเรื่องต้องตกลงกับคุณ”“เธอ...จะตกลงกับฉัน หมายถึงมีเง

หนึ่งสัปดาห์สำหรับสถานะที่เปลี่ยนไป บัวบูชายังไม่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงมากนักนอกจากความเป็นอยู่ที่สุขสบายมากขึ้น เงินที่เขาโอนเกินมาให้ เธอใช้แค่ซื้อข้าวและสั่งของออนไลน์เล็กๆ น้อยๆ ตามความจำเป็นเท่านั้น และที่ว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเพราะเกื้อคุณหายเข้ากลีบเมฆไปเลยนับจากวันนั้น เขาไม่โทรหา ไม่ไลน์มา และที่สำคัญคือไม่ได้มาหาเธอด้วยซ้ำก็ดีนะ...จะได้มีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจระหว่างนี้ หญิงสาวใช้เวลาในการหัดเดินลงน้ำหนักเบาๆ ตามที่คุณหมอแนะนำ และศึกษาเรื่องเทคนิคการเอาใจสามีบนเตียงเอาไว้ อ่านไปก็สยิวไป ขนลุกขนพองกับท่วงท่าแปลกๆ ที่เธอไม่คิดจะทำ ได้แต่หวังว่าเกื้อคุณคงไม่ชอบเซ็กซ์ที่พิลึกพิลั่นนักหรอกนะบัวบูชาจ่ายค่าเทอมเรียบร้อยแล้ว เหลือแค่รอเวลาให้สามารถถอดเฝือกออกแล้วไปฝึกงานตามที่ตั้งใจเอาไว้เท่านั้น ซึ่งช่วงเวลาที่ได้ถอดเฝือกตรงกับวันเริ่มต้นฝึกงานพอดิบพอดี ถือว่าโชคชะตายังเข้าข้างเธอบ้าง ขืนไปฝึกงานทั้งเฝือกมีหวังเจ้าของบริษัทคงไล่เปิดออกมาแน่เวลาว่างนอกจากนั้น หญิงสาวก็ยังรับแปลงานภาษาอังกฤษเหมือนที่เคยทำมาตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยเพื่อจะได้ไม่ต้องขอเงินคุณแม่ชลธารมากนักระหว่างท

บัวบูชาลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับภาพเพดานที่ประดับด้วยโคมระย้าเล็กๆ กะพริบตาถี่ๆ จนสติสัมปชัญญะครบถ้วนก็รับรู้ถึงสัมผัสอบอุ่นที่แผ่ซ่านมาจากเรือนกายแข็งแกร่งโอบล้อมกายบางเอาไว้ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองปลายคางขาวสะอาดสะอ้านแล้วก็หน้าแดงก่ำเมื่อคืนเธอกับเขา…หญิงสาวไม่คาดคิดมาก่อนว่าความสัมพันธ์แบบนั้นจะทำให้รู้สึกมีความสุข ไม่ใช่แค่เซ็กซ์แต่บัวบูชากลับรู้สึกถึงความผูกพัน เธอไม่ควรผูกพันกับเขา เกื้อคุณเป็นของต้องห้ามสำหรับหัวใจบอบบางดวงนี้เพราะเขาคงคิดกับเธอแค่คู่นอนเท่านั้น“ตื่นแล้วหรือ”น้ำเสียงทักนุ่มนวลทำให้บัวบูชาตื่นจากภวังค์ความคิด เกื้อคุณกำลังดูโทรศัพท์ในขณะที่หัวเธออิงอยู่บนไหล่ด้านในจึงราวกับว่าเขากอดเธออยู่ก็มิปาน“คุณเกื้อตื่นนานแล้วหรือคะ” เธอถามเสียงหวาน“สักพัก หิวหรือยัง”เธอเหลือบมองนาฬิกาเห็นเป็นเวลาแปดโมงเช้าซึ่งสายมากสำหรับตัวเอง ปกติตื่นไม่เกินเจ็ดโมงด้วยความเคยชินทุกที เมื่อคืนเธอคงเพลียมากจริงๆ“หิวพร้อมคุณเกื้อค่ะ คุณหิวไหมคะ บัวจะไปทำอาหารเช้าให้”“ทำให้ด้วยหรือ ทำอะไรได้บ้าง” เขาเอ่ยอย่างแปลกใจ ก่อนจะถามต่อด้วยน้ำเสียงสบายอารมณ์“ได้ทุกอย่างค่ะ บัวอยู่คนเดียวมาตั้

“แฟนเหรอ”บัวบูชารีบสั่นหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ดวงตาเบิกโต ดูตื่นๆ ราวลูกกวางน้อยมองเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ“เปล่าค่ะ บัวยังไม่มีแฟน”มีเสียงถอนหายใจออกมาจากร่างหนา เกื้อคุณปรับสีหน้าให้เรียบตึงราวกับไม่รู้สึกอะไร ทว่าที่ปิดไม่มิดเห็นจะเป็นดวงตาพราวระยับยินดี“ดี เธอมีแฟนไม่ได้ถ้ายังเป็นผู้หญิงของฉันอยู่ เข้าใจไหม”“เข้าใจค่ะ”“เข้าใจให้ตลอดด้วย เห็นว่านายนั่นจะมารับเธอไปฝึกงานด้วยนี่”“ไม่ได้เหรอคะ” เธอขมวดคิ้ว ก่อนจะรีบบอกเมื่อรู้ตัวว่าคำพูดนัยๆ นั้นหมายถึงว่าเขาสั่งห้าม “ตอนนั้นขาบัวคงหายแล้ว เดี๋ยวบัวนั่งรถโดยสารไปเองค่ะ”“เดี๋ยววันแรกฉันจะให้นิธิมารับเธอกับเพื่อนเอง หมายถึงฮันนี่นะ”“ขอบคุณค่ะ”หญิงสาวพนมมือไหว้ เกื้อคุณเพิ่งสังเกตว่ามือของเธอเรียวสวย ดูอ่อนช้อยน่ามอง แม้แต่มือของเธอเขาก็ชอบงั้นหรือ...เกื้อคุณกลับไปทำงานในช่วงบ่าย กรุงเทพกับสมุทรปราการไม่ไกลกันมากนัก ขับรถเพียงชั่วโมงกว่าก็กลับไปหาบัวบูชาที่คอนโดได้ ถึงจะเหน็ดเหนื่อยกับการทำงาน แต่เมื่อคิดถึงเซ็กซ์ใสๆ เมื่อคืนนี้แล้ว เขาก็ร้อนรุ่มไปทั้งตัวจนอยากจะแล่นกลับไปหาแม้จะเพิ่งหย่อนก้นลงกับเก้าอี้ผู้บริหารได้ไม่ถึงสองชั่วโมง

“อื้ม...”บัวบูชามิอาจสะกดกลั้นเสียงหวานได้เลย มันล่วงพ้นกลีบปากที่ถูกจู่โจมอย่างหนักหน่วงเป็นระยะๆ จนท้ายที่สุดร่างเล็กก็อ่อนระทวยจนทรุดลงไป เกื้อคุณกระตุกยิ้มมุมปาก เมื่อนิ้วร้ายได้ส่งเธอไปถึงฝั่งภายในเวลาไม่นาน เขานับราวกับต้องการทำสถิติ ชายหนุ่มไม่เพียงประคอง เขาอุ้มเธอออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว“หนาวจังเลยค่ะ” บัวบูชาห่อกายขาวผ่องเมื่อร่างเปียกชื้นสัมผัสไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ริมฝีปากแดงจัดสั่นระริกจนชายหนุ่มอดใจไม่ไหวจึงรีบถอดถุงกันน้ำที่ขาเธอออกไปแล้วลงไปคลุกเคล้ากับเรือนร่างงามเพื่อสร้างความร้อนรุ่มให้อีกครั้ง“ทนนิดเถอะเด็กดี เดี๋ยวเธอก็ร้อนจนเหงื่อตก”เขายิ้มตาเยิ้มหวาน บัวบูชารับรู้ได้ว่าเกื้อคุณกำลังเมาหนักเอาการ ท่าทางของเขาเหมือนกำลังเพริดกับร่างกายของเธอจนขาดสติยับยั้งเพราะเพียงพูดจบชายหนุ่มก็เข้ามาเติมเต็มอย่างรวดเร็วจนหญิงสาวร้องอุทานออกมาด้วยความเจ็บ“อุ๊ย!”“เจ็บเหรอ ไม่มั้ง เธอร้อนจะตายไป” เขาว่าอย่างเอาแต่ใจพลางเดินเครื่องต่อหนักหน่วงความเจ็บอันตรธานหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อความรู้สึกอื่นแล่นเข้ามาแทนที่ราวกับถูกไฟฟ้าช็อกไปทั่วเรือนร่าง ใช่! สัมผัสนั้นแนบสนิท ลึกซ