All Chapters of เปลี่ยนใจรัก ยัยตัวร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

หมอศัลยกรรมความงามคลินิกคลังน้ำย่านชานเมืองอันเลื่องชื่อมีสองหมอหนุ่มมากฝีมืศัลยกรรมตกแต่งที่มีรูปร่างหน้าตาอันหล่อเหลาราวกับเป็นไอดอลคู่หูดูโอ้ หน้าหล่อๆ ผิวพรรณผุดผ่องหุ่นล่ำกล้ามโตนามว่าหมอฟินและหมอแจ๊ะหนึ่งในสองคนนั้นยืนมองพยาบาลในเครือคลินิกชื่อดังลับฝีปากกันเรื่องของตัวเองด้วยสีหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์แต่ในใจกระหยิ่มยิ้มย่องระคนคิ้วกระตุก ประมวลคำที่ถูกชื่นชมว่าน่ายินดีสักเพียงไหนเมื่อก่อนก็ไม่ใช่แบบนี้ เมื่อก่อนแพรวพราวแข่งกับเพื่อนอีกคนเชียวล่ะ แข่งกันทำแต้มสูสีดู๋ดีมากแต่ตอนนี้แต่งงานแล้ว..ก็ไม่ได้อยากแต่งสถาณการณ์มันพาไปร้อยวันฉันมีเมียหมอหนุ่มนึกถึงวันวานแล้วยกแก้วกาแฟร้อนจัดกรุ่นกลิ่นขมรมควันขาวหอมฟุ้งอัดใส่ดั้งโด่งแบบของแท้แม่ให้มาเยอะพอๆ กับหำ..อยากอวดใครจะทำไม?ซู้ดดดด~จมูกโด่งนั่นสูดกลิ่นขมอมเปรี้ยวของเมล็ดคั่วบดอาราบิก้า โรบัสต้า ปาปริก้า? อัดทุกอย่างเข้าปอดอย่างแรงแล้วทำตาลอยเคว้งเคลิบเคลิ้มเหมือนเสพสิ่งเสพติด“อืมมมมมม”ณ ปัจจุบันอายุพึ่งจะยี่สิบแปด ผ่านเรื่องอย่างว่ามาอย่างโชกโชน ช่วยไม่ได้ก็คนมันเรียนหนักต้องการการปลดปล่อย สาวน้อยใหญ่เพื่อนร่วมคลา

"ว่าไงพ่อหนุ่มตั้งแต่มีเมียดูสุขุมขึ้นเย้อ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"เหี้ยนัมเบอร์ทูมมาแล้ว เกิดมาก็เหี้ยเลยเพื่อนสนิทคุณหมอหนุ่มร่างสุงหล่อเหลาเด้าเก่งแม้นจะเลือกเด้าแต่สาวทรงโตหากสวยตามธรรมชาติจะมักเป็นพิเศษ มักคืนเดียวเสียวๆ แล้วแยกทางถึงได้บอกไงว่าเหี้ยหมอศัลยกรรมนามว่าฟินถลาเข้ามากะแทกไหล่คนหล่อเคยร้ายที่ตอนนี้เหมือนเสือจำศีลเพราะถูกอำนาจมืดคุมประพฤติหมอแจ๊ะเชี่ยวชาญเรื่องทำหน้าภายนอกส่วนหมอฟินเชี่ยวชาญเรื่องทรวงอกและแปลงเพศ รวยทั้งคู่ เลวทั้งคู่ เรื่องเจ้าชู้คือที่หนึ่ง"ไอ้คุณหมอฟินห้องมึงไม่มีให้หัวเราะเหรอมาทำอะไรห้องชาวบ้าน "หมอหนุ่มเก๊กหล่อหน้านิ่งมุมปากเบะคว่ำกดสายตาลงต่ำมองชายโสดที่ไปไหนทำอะไรก็ได้ไม่มีพันธะเหมือนตน จ้างผู้หญิงมาจับมันทำผัวซะดีไหม หมั่นไส้จัง~"กูโสดจะทำอะไรที่ไหนก็ได้ไม่เหมือนมึงไงไอ้คนมีเมีย"(กูจรอดูจ้ะเพื่อน)"งั้นก็ขอให้ได้ขอให้โดน"(ข้าขอสาปเจ้า)"ไม่มีทาง เรด้ากูยังใช้งานได้ดี วันนี้ไปดริ๊งกัน"(ดูมันทาม แม่งก็รู้ว่ากูต้องผ่านอะไรในวันแต่งงานชวนกินแต่เหล้าเด้าแต่หญิงมึงเป็นหมอหรือเป็นพ่อเล้าเอาดีๆ เด้าเก่งไปสองคนได้เด้าคนเดียวกูไม่เคยได้ใ

"อรุณสวัสดิ์จ้าสาวๆ คุณหญิงแม่ก็อยู่ด้วย รู้สึกเหมือนมีแม่สองคนเลย"ถ้าไม่ใช่หมอที่กวนบาทาหน้าตายที่สุดก็คงไม่ใช่หมอแจ๊ะ ความลามกบวกทะลึ่งที่อาจเกิดจากร่ำเรียนมากไปจนเพี้ยนหรือไม่ก็อาจเป็นสันดานส่วนลึกของคนหล่อแต่แปลก"อย่ามาทำหน้าระรื่นนะคุณหมอแจ๊ะ เมื่อคืนไปไหนมาเราโตแล้วแต่งงานแล้วนะยังจะไปเที่ยวที่แบบนั้นอยู่อีก"(ทีตัวเองไปเที่ยวโฮสลูกยังไม่ถามเลย แม่ลำเอียงนี่นา)"แม่รู้ได้ไงเมื่อคืนเป็นคนพาผมกลับมาเหรอ?""ทุกวันนี้แม่สบายแล้วค่ะ ดิฉันไม่ต้องทำอะไรแบบนั้นอีกแล้วเพราะฉันมีนี่ ลูกสะพร๊ายยย~"(เซอไพรส์มากปะละเมียแต่งตัวแต่งหน้าแก่กว่าแม่ผัวอีก นั่นใส่ชุดอะไรคอบัวกระโปรงยาวทรงสูงไปขุดจากไหนมาอีกเนี่ย)"อะไรเนี่ย นี่เล่นตลกคาเฟ่กันอยู่เหรอครับ แล้วนั่นอาหารเช้าของคุณหญิงแม่คือ..""กาแฟดำกับครัวซองร้านโปรดไงคะคุณลูก"(แหม เอาตัวรอดเก่งเหลือเกินแค่บอกว่ามีของชอบที่ต้องกินทุกเช้าก็ไม่ต้องกินอาหารที่ลูกสะใภ้ทำแล้ว เธอมันร้ายคุณนายจ๋า)"เจริญล่ะทั้งแม่ทั้งเมียทำอาหารไม่เป็นสักคน""คุณหมอจะบ่นทำไมคะ ลูกสะใภ้ของดิฉันกำลังเรียนทำอาหารอยู่ไง ใจเย็นๆ ซี้~"(เรียนโรงเรียนไหนเดี๋ยวลู

เช้าวันทำงาน⁠⁠⁠⁠⁠ขยะค้าบ รถขยะ~ครืดดด บรื้นนนเสียงรถขยะขับผ่านหลังคุณหมอสองคนที่เดินมาจากที่จอดรถพยักหน้าทักทายกันด้วยสภาพอิดโรย หมอแจ๊ะมองเพื่อนหน้าหล่อดูดีกว่าตนเล็กน้อย..อาจจะโบกครีมผสมรกแกะมาสองกระปุกยืนดูดเอเนจี้ดริ๊งเลิกคิ้วเข้มถามหน้าตาขี้เสือกของเพื่อน“เป็นไงไอ้หมอแจ๊ะ”“กูไม่รู้...กูเมา กลับบ้านได้ไงวะ”หมอแจ๊ะเสยผมชี้เด่ลงตอบกลับเพื่อนเสียงแหบแห้ง หมอฟินหาวปากกว้างจะฉีกถึงหู ทั้งคู่เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่หมอแจ๊ะจะเหลือบไปเห็นรอยบางอย่างที่คอเพื่อนเพลย์บอย“เฮ้ย!”“อะไรของมึง”“มี...รอยดูดที่คอ”“หื้ม?” หมอฟินทำท่านึกแต่หมอแจ๊ะเริ่มสำรวจไปทั่วทั้งตัวทันที “หันหลังมาดิ้”“ไอ้หมอออออ!!”“อะไรของมึงอีกวะ หมอแจ๊ะ!”“มีรอยข่วนเต็มเลย มึงไปเอากับสาวที่ไหนมา! ทำไมกูได้มานอนกับเมียแก่แต่มึงหนีไปขึ้นสวรรค์อยู่คนเดียวไอ้เพื่อนชั่ว!”ทั้งคู่เดินเถียงกันเรื่องเมื่อคืนจนมาถึงในห้องก็ยังคุยไม่จบกระทั่งมาจะสะดุ้งกับเสียงหน้าประตูก๊อก ๆ ๆ“หมอฟินคะ~” เสียงหวานของพยาบาลสาวทำลายสงครามระหว่างคุณหมอหนุ่มให้หันมองเป็นตาเดียว“ว่าไงครับ?” หมอฟินจับคอเสื้อบังรอยแดงถามขึ้นเสีย

ติ๊งๆๆๆๆๆ เสียงแจ้งเตือนจากไลน์ดังรัวตั้งแต่เช้าแทนที่จะเป็นข่าวดีจากใครสักคน กลับเป็นรูปเมียสูงวัยของเพื่อนที่ยืนหลังตรงในครัว ควันดำโขมงลอยคลุ้งเหมือนจะเผาอะไรสักอย่างไปไหวบรรพบุรุษเพียงแต่มันดูทุเรศทุรังกว่านั้นเยอะ "ฮ้าว~ใครส่งข้อความมาก่อกวนตั้งแต่เช้าเนี่ย" (หมอฟินมึงตื่นหรือยังถ้ามึงยังเมาขี้ตามึงดูนี่) "ไอ้หมอแจ๊ะ ทำไมมึงต้องส่งข้อความระบายอารมณ์มาตั้งแต่เช้าด้วยวะคนมีเมียนี่มันน่ารำคาญจริงๆ" หมอหัวกรวยส่งรูปภาพให้คุณ ในรูปเจ๊โอ๋ยืนหันหลังอยู่หน้าเตา ชุดเดรสลายดอกเล็ก ๆ ยาวลากพื้นกับผ้ากันเปื้อนสีขาวสะอาดตัดกับควันคลุ้งที่ลอยวนรอบหัวอย่างน่าขัน มวยผมแน่นเปรี๊ยะจนดูเหมือนพร้อมจะออกไปตีกับใครสักคนมากกว่าทำอาหาร ผมมองแล้วเผลอหัวเราะในลำคอ นี่มันศิลปะเหนือจริงของคนแต่งงานชัด ๆ นั่นทำกับข้าวหรือระเบิดครัว? "ฮ่าฮ่าฮ่า สีสันในชีวิตมึงสินะหมอแจ๊ะ" เสียงห้าวระเบิดขำขันเพียงลำพังจนต้องงอตัวพิมพ์ตอบกลับเพื่อนรัก คุณส่งข้อความถึงหมอหัวกรวย หมอฟิน: บ้านมึงยังอยู่ดีมั้ย หมอฟินพิมพ์ตอบกลับไปอดจิกกัดไม่ได้ ร่างสูงเดินไปกดกาแฟแคปซูลรอน้ำใสไหลรินลงบนแก้วเซรามิกสีขาวล้วนใบ