All Chapters of โซ่รักคาซาร์: Chapter 31 - Chapter 40

วิฬาร์เบิกตาโพลงเมื่อเขาพูดออกมาแบบนั้น พร้อมกับการกระทำของคนตัวโตที่ทำอย่างที่พูดจริงๆเขาโหมกระหน่ำแก่นกายยักษ์เข้ามาใส่ในกลีบเนื้อสีแดงของเธออย่างเร็วและแรงตามความต้องการดิบเถื่อนที่มีของเขา ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเกาะร้างแห่งนี้มันทำให้ความต้องการของเขาเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น เขาไม่เคยทำอะไรในที่โล่งแจ้งแบบนี้มาก่อน นี่เป็นครั้งแรกและถึงแม้ว่าจะรู้ดีว่าไม่มีใครมาเห็นแน่ๆแต่มันก็อดเสียวสันหลังไม่ได้ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!" อ๊ะ!.....อ๊ะ....อื้อ...คาซาร์ เจ็บหลัง " ร่างเล็กร้องบอกออกมาเมื่อแผ่นหลังของเธอเสียดสีกับพื้นทรายมากจนเกินไป เพราะเขาทำรักกับเธออย่างรุนแรงโดยที่ไม่มีอะไรมารองเลยสักนิดแม้แต่เสื้อผ้าเพราะมันเปียกชุ่มไปหมดแล้ว ร่างสูงเมื่อเห็นว่าเธอเจ็บหลังจึงยกตัวเธอขึ้นมาพร้อมกับตัวเขาที่นั่งลง ทำให้ตอนนี้วิฬาร์อยู่ในท่านั่งที่กำลังคร่อมตักของเขาอยู่" เจ็บมากไหม " คาซาร์กอดคนตัวเล็กเอาไว้พร้อมกับสำรวจแผ่นหลังของเธอที่ตอนนี้มันแดงไปหมด เธอเป็นคนผิวสวยผิวใสและขาวมากๆทำให้เมื่อมีอะไรมากระทบแผ่นหลังเพียงนิดเดียวก็ทำให้มันระคายเคืองแล้วร่างเล็กส่ายหัวเป็นคำตอบไ

วิฬาร์ที่ตอนนี้เธอสั่งห้ามให้คาซาร์เดินอีก แผลของเขามันเริ่มปริแตกจนน่ากลัว อาจจะเป็นตอนที่เขาใช้แรงกับเธอมากเกินไป ในตอนนี้เธอเลยให้เขานั่งนิ่งๆห้ามไปไหน ไม่ต้องไปสำรวจแล้วว่าที่นี่จะปลอดภัยหรือเปล่าอะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิดไปเถอะ" ใกล้มืดแล้ว ไม่มีกองไฟ ลมจากทะเลอาจจะทำให้หนาวหน่อยๆอยู่นะ เอาสูทไปใส่เอาไว้ " คาซาร์บอกคนตัวเล็กทั้งๆที่ตอนนี้เขารู้สึกหนาวจนตัวสั่นไปหมดแล้วเพราะพิษไข้อีกทั้งแผลของเขาที่มันไม่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีมันเริ่มจะติดเชื้อลุกลามแล้วล่ะ ตอนนี้เขาเจ็บแผลไปจนถึงขั้วกระดูกแล้ว" ไม่ต้องพูดแล้ว คุณนั่นแหละที่ต้องใส่เอาไว้ ฉันไม่เป็นไร คุณหน้าซีดไปหมดแล้วนะรู้ตัวหรือเปล่า ไม่ต้องพูดแล้วรีบใส่เสื้อแล้วนอนพักผ่อนซะ "" ไม่ได้ " คาซาร์ที่ไม่ยอมแพ้ เขารู้ว่าเธอเองก็หนาว วิฬาร์ก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน " อย่าดื้อได้ไหม รีบใส่ไปเถอะน่า เดี๋ยวก็ได้ปอดบวมตายหรอก ฉันยังไม่อยากอยู่ที่นี่คนเดียวนะคุณ คุณดูแลตัวเองให้เอาชีวิตรอดถึงพรุ่งนี้เช้าเถอะฉันดูแลตัวเองได้อย่าห่วงเลย " ร่างเล็กบอกออกไปพร้อมกับบังคับให้เขาใส่สูทนั่น แล้วก็สำเร็จเมื่อคาซาร์ไม่อาจโวยวายหรือต่

วิฬาร์ตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่ของวันใหม่ ซึ่งวันนี้เธอกะจะออกไปสมัครงานที่เดิมที่ร้านสะดวกซื้อ แม้ว่าจะออกมาโดยไม่ได้บอกกล่าวแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังเป็นที่รักของคนที่นั่นอยู่เพราะทำงานดีมาโดยตลอดและเพื่อนๆก็รักและคิดถึงเลยคิดว่าจะกลับไปซบอกบริษัทเดิมนั่นแหละ แต่ทว่าเช้านี้ที่ตื่นมากลับรู้สึกแตกต่างออกไปเพราะเธอชินเสียแล้วกับการตื่นมาแล้วเจอผู้คนมากมายในครอบครัวใหญ่ แต่สำหรับเช้านี้ตื่นมามองซ้ายขวาแล้วไม่เจอใครมีแค่ตัวเองก็เลยรู้สึกเหงาอยู่พอสมควรมันเคว้งคว้างแปลกๆ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็คิดว่าอีกไม่นานก็คงจะปรับตัวได้ตามสถานการณ์นั่นแหละ วิฬาร์พยายามไม่นึกถึงเขาคนนั้นที่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอีกครั้ง เธอรู้สึกว่าการอกหักในครั้งก่อนเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยไปเลยหากเทียบกับเรื่องที่เธอเพิ่งผ่านมา ใช่แล้วเธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังอกหักเพราะเธอรู้สึกกับเขาเข้าเต็มๆ แต่ที่หน้าเสียใจมากที่สุดคือเขากลับไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย แม้ในตอนที่เรื่องราววุ่นวายจบสิ้นลงเขาก็ไม่แม้แต่จะบอกลาเธอสักคำ ยอมรับนะว่าโกรธมากเหมือนกันที่เขาทำอย่างกับเธอเป็นของเล่น แต่ต่อจากนี้ไปจะไม่มีอีกแล้ว เธอภาวนาขอให้ตัวเองไม่ต้องเจ

ในช่วงกลางดึกของวันนั้นที่วิฬาร์ปิดไฟทุกดวงลงแล้วเพื่อเตรียมตัวจะนอน คาซาร์เองเขายังรอเธออยู่ที่หน้าบ้านอยู่แบบนั้น จนเมื่อถึงเวลาเขาก็ไล่ลูกน้องของเขาทั้งสองคนกลับไป ซึ่งทั้งสองคนก็ทำตามแต่โดยดีเพราะอยากได้คุณวิฬาร์กลับมาเป็นนายหญิงของตัวเองเหมือนเดิมแกร่ก! แกร่ก! แกร่ก! เสียงดังมาจากทางหน้าต่างนั่นจึงทำให้วิฬาร์ที่ยังไม่ได้หลับไหลตกใจกลัว เธอคิดว่าเสียงนี้คงไม่ใช่เสียงที่มาจากธรรมชาติเป็นแน่ ต้องเป็นเสียงคนแน่ๆ แล้วตอนนี้เธอก็เข้าใจว่าโจรกำลังจะปืนบ้านเธอ ซึ่งมันน่าจะมาจากทางหน้าต่างและเข้ามาในห้องเธอ" โจร? แย่แล้ววิฬาร์ " ร่างเล็กบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆในความมืดพร้อมกันนั้นเธอก็พยายามมองหาอะไรที่สามารถป้องกันตัวได้ จึงเหลือบมองไปเห็นเตารีดซึ่งตอนนี้มีแค่อันนี้อย่างเดียวจริงๆที่จะสามารถเป็นอุปกรณ์ป้องกันตัวเองให้เธอได้ เธอรีบคลานไปหยิบมันอย่างเบามือที่สุดจนตอนนี้เธอมาถึงริมหน้าต่างเรียบร้อยแล้วเตรียมตัวที่จะทุบหัวโจรแล้วด้วย แล้วก็เป็นแบบที่เธอคิดจริงๆเมื่อมันโผล่หัวขึ้นมาแล้วเธอก็จัดการมันเลยทันทีปึก! ตุ๊บ!" โอ้ย!!!! เจ็บชิบ " คาซาร์ร้องออกมาเมื่อตอนนี้เขาตกบันไดล

ร่างเล็กซบลงที่อกแกร่งของเขาหลังจากที่เขาพาเธอมาถึงห้องนอนของตัวเองแล้วก็วางเธอลงบนเตียงเบาๆ พร้อมกันนั้นก็กางขาของเธอออกกว้างถึงได้เห็นน้ำรักของเขาและเธอที่มันผสมปนเปกันไปหมดจนเหนียวเหนอะหนะ เขาจ้องมองภาพนั้นพร้อมกับยิ้มออกมาอยู่สักพัก หลังจากนั้นก็ทำในสิ่งที่คนตัวเล็กไม่คาดคิด คาซาร์ก้มลงปาดเลียร่องรักของวิฬาร์อย่างไม่รังเกียจ เขาทำความสะอาดมันอย่างอ่อนโยนจนสะอาดหมดจดด้วยปากหยักของเขา พร้อมกับมือหนาที่ลูบไล้เบาๆอย่างต้องการปลอบประโลม วิฬาร์ที่เห็นแบบนั้นเธอก็ตกใจแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ห้ามเอาไว้ไม่ทัน เขาชอบทำแบบนี้กับเธอพร้อมกับทำในแบบฉบับที่เธอยังไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำ ต่อให้เธอจะไม่มั่นใจขนาดไหนแต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเขาชอบทำแบบนี้กับเธอเสมอๆ" หวานจัง " ร่างสูงครางออกมาเมื่อใช้ลิ้นของตัวเองไล้เลียจนร่องรักของเธอสะอาดหมดจดราวกับไม่เคยผ่านอะไรมาสักนิด ถ้าไม่นับความบวมเป่งอ่ะนะ" ทะลึ่ง! " ร่างเล็กยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดหน้าของตัวเองเอาไว้ด้วยความเขินอาย แต่ถึงอย่างนั้นคนตัวโตก็ยกมือหนาขึ้นมาเปิดตาของเธอออกอีกครั้งเพราะยังอยากให้เธอเห็นทุกการกระทำที่เขาทำกับเธอ"