ดังนั้นกิดากานต์จึงต้องตามมาประกบ เพราะไม่อยากให้ปริญญ์ทำงานไปด้วยความประหม่า ซึ่งมันอาจจะส่งผลผิดพลาดได้สูงนั่นเองและในเวลาต่อมา ทางที่ค่อยๆ ชันสูงขึ้น ก็เปลี่ยนเป็นทางราบเล็กน้อย พอให้มีลำธารไหลผ่าน แต่ก็ยังไร้ซึ่งวี่แววของพลายบุญเกิดอยู่ดี“สะโพกเป็นไงบ้างคะ” ปริญญ์ถามคนจ้ำอ้าว ขณะเดินผ่านลำธารสายเล็กที่เย็นเยียบ“ได้อยู่”“พี่เคยออกมาแบบนี้บ่อยมั้ย”“สามสี่ครั้ง”“ว้าว มันไกลมาก เดินกันเหมือนสิ้นหวังสุดๆ”สิ้นคำครวญครางในลำคอ ควาญช้างที่เดินนำหน้า และชำนาญเส้นทางที่สุดก็ส่งสัญญาณว่าพบก้อนอึมหึมา“ยังใหม่ๆ อยู่เลยครับหมอ” พี่ควาญบอกด้วยรอยยิ้มดีใจ และจากสภาพของก้อนอุจจาระที่เห็น หมอกิดากานต์ก็รีบเตือนกันว่า “น่าจะไม่ไกลแล้วค่ะ ระวังกันด้วยนะ เงียบๆ ด้วย”ท้ายประโยคเธอตั้งใจหันไปบอกคนที่ยืนตัวติดกัน เพราะพอเห็นก้อนอึ ปริญญ์ก็ร้องว้าวเสียงดังหลักฐานแรกเปิดเผยให้เห็นในช่วง 3 กิโลเมตรแรก แต่ทีมต้องใช้เวลาปีนขึ้นมากว่าสองชั่วโมงครึ
Terakhir Diperbarui : 2025-11-26
