ไปไหนมา

และในคืนที่ผ่านมา เหตุการณ์ต่างๆ มันก็ได้เล่าเรื่องราวความรู้สึกสื่อผ่านถึงกันว่า ชัดเจนแล้วว่าเธอตัดปริญญ์ไม่ขาด เพราะความอ่อนโยนความเข้าใจ ที่ไม่ใช่ใครๆ ก็ทำกันได้แบบนั้น มันคือความรู้ใจที่ดึงดูดให้เธอหันกลับไปมองกันอีกครั้ง

รู้แก่ใจว่าพ่ายแพ้ยับเยิน กลืนเลือดตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า เจ็บไม่รู้จักจำ เพราะในที่สุดก็วนกลับไปเจ็บครวญครางอีกครั้ง ในยามที่เห็นเขายืนเคียงข้างคนอื่น

หัวใจของเธอไม่ได้แข็งแกร่งอะไรเลย เธอยืนหยัดที่จะต่อกรกันไม่ไหวแน่ๆ เลยเลือกที่จะหนีไปจากตรงนี้เสียเอง ทั้งที่แรกกลับมาพบกัน ยังมั่นใจเป็นหนักหนาว่าจะสามารถควบคุมทุกอย่างให้อยู่หมด เพราะคิดว่าหมดใจได้อย่างนั้นหรือ

ปริญญ์แค่ถูกซ่อนไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดต่างหากล่ะ แต่คนที่จะลงมือขุดลงไปค้นหา ก็จะมีแต่ปริญญ์เท่านั้นที่จะรู้ซอกมุมลึกลับนั้นได้ และเธอก็ทำได้ดีเสียด้วย

ป่วยใจพาลามไปป่วยกายให้หนักขึ้น เจ้าของร่างที่ร้อนขึ้นหลายองศา ถึงกับกระสับกระส่ายตื่นขึ้นมาในตอนค่ำ

กิดากานต์ไม่เคยกลัวความมืดในบ้านหลังนี้มาก่อนเลย แต่ทำไมครั้งนี้มันถึงได้สั่นคลอนความรู้สึกกันนัก นี่มันกี่โมงแล้ว