Semua Bab เกิดมาร่าน NC20+: Bab 21 - Bab 30

ทรงพลเหมือนคนขาดสติ กระแทกรูเสียวของเด็กสาวอย่างบ้าคลั่งราวกับขาดเซ็กส์มานานแรมปี ไม่ได้เอากับหนูแพรแค่คืนเดียว ไม่อยากจะเชื่อว่าจะทำให้เขารู้สึกอดอยากได้มากขนาดนี้เขาอยากจะบดขยี้รูเสียวของเธอให้แหลกคาลำใหญ่ของเขาเหลือเกิน!“อะ อ๊ะ อ๊ะ ผัวขา...ซี้ดดด อะ อ๊าส์...ไม่ไหว...อะ อื้ออ หนูจะ...อ๊ะ! หนูจะไม่ไหวแล้ว!” ลูกแพรครางแทบไม่ได้ศัพท์ เพราะถูกเขากระแทกอย่างเอาเป็นเอาตาย สองขาขาวอวบเกี่ยวสะโพกสอบไว้แน่น เด้งเนินเสียวอวบอูมของตัวเองเข้าหาลำใหญ่อย่างรุนแรงไม่แพ้กันจนทรงพลครางลั่นอย่างเสียวสุดใจ“อ่าส์...อย่างนั้นแหละเมียจ๋า...ซี้ดด โอ้ววว ทูนหัวของผัว...ซี้ดด อ่าส์ผัวก็จะแตกแล้วเหมือนกัน!”“อะ อ๊ะ อ๊าส์ แตกเข้ามาเลยค่ะ...อะ อ๊อย แตกเข้ามาให้เต็มรูของหนูเลย...อ๊ะ อ๊าส์ หนูจะไม่ไหวแล้ว! อะ อู้ววว”สิ้นเสียงหวาน ทรงพลก็ไม่รอช้าเร่งส่งแรงกระแทกกระทั้นเข้าไปในรูเสียวฉ่ำแฉะสุดแรงเกิด จนน้ำคาวสวาทสีใสแตกกระเซ็นเต็มหน้าขา ทำให้เกิดเป็นเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นบ้านปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!“ไม่ไหวแล้ว!...ซี้ดด โอ้ววว ผัวจะแตกแล้ว! อึ้! อึ้! อ๊ากกกก~”“อะ อ๊ะ คุณป๋า...อะ อ๊าาาส์ ผัวขา...อะ อ๊ะ อร

“อ้าว…วันนี้ไม่ได้ไปที่ร้านเหรอจ๊ะหนูแพร”เสียงของสร้อยน้าข้างบ้านเอ่ยทักลูกแพร เมื่อเห็นว่าเด็กสาวเดินถือถุงขยะสีดำออกมาทิ้งนอกบ้าน ซึ่งเธอบังเอิญเข้าไปเห็นพอดีปกติแล้ววันนี้เป็นวันนี้ลูกแพรไม่ค่อยจะอยู่บ้านเท่าไหร่เพราะเป็นวันอาทิตย์ซึ่งลูกค้าจะมาเยอะกว่าวันปกติ แต่ตอนนี้กลับเห็นเธอใส่ชุดนอนออกมาทิ้งขยะหน้าบ้านอยู่เลย จึงเอ่ยถามเพราะความสงสัย“อ๋อ...วันนี้แพรเหนื่อยๆ น่ะค่ะ เลยว่าจะพักที่บ้านเอาแรงสักหน่อย” ลูกแพรพูดยิ้มๆ ก่อนจะยกถุงขยะสีดำขนาดไม่ใหญ่มากนักทิ้งลงในถังขยะหน้าบ้านความจริงเธอไม่ค่อยอยากจะคุยกับน้าสร้อยเท่าไหร่ เพราะเธอยังจำได้ดีว่าไม่นานมานี้หล่อนชอบมาอ่อยคุณป๋าของเธออยู่หน้าบ้านถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงไม่ได้ว่าอะไรเพราะคุณป๋าก็ไม่ได้มีใคร ส่วนน้าสร้อยก็ไม่แย่นักแต่ว่าตอนนี้มันไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว...คุณป๋าเป็นของเธอ ซึ่งเธอจะไม่ยอมให้ใครมายุ่งกับคุณป๋าเด็ดขาด!มันอาจจะฟังดูเห็นแก่ตัวที่เธอไม่อยากให้มีผู้หญิงคนไหนเข้ามาในชีวิตของคุณป๋า แต่ตัวเองกลับยังคงไปนอนเอากับผู้ชายคนอื่นอยู่บ่อยครั้ง...แต่แล้วยังไงล่ะ?เธอก็ไม่เคยบอกว่าเธอเป็นคนดีอะไรนี่...“…งั้นเหรอ...แล

ลูกแพรหลับตาปี๋เอามือปัดป้องทรงภูมิที่กำลังพยายามจะดึงเสื้อออกจากตัวเธอ มือไม้เรียวสวยปัดป่ายเป็นพัลวันเมื่อคนหื่นตัณหากลับอย่างเขาไม่ยอมลดละในการฉีกเสื้อของเธอง่ายๆเธอรู้สึกเสียใจกับตัวเองเหลือเกินที่เลือกที่จะติดรถมากับเขา เพราะถ้าเธอยอมรอรถที่ป้ายรถเมย์ต่อไป เรื่องมันอาจจะไม่ได้เป็นแบบนี้จริงอยู่ที่ว่าเธอมันเป็นเด็กสาวร่านสวาทที่หื่นอยู่ตลอดเวลา และเผลอจินตนาการถึงเรื่องเสียวๆ ระหว่างเธอกับน้าภูมิบนรถแต่นั่นมันก็แค่คิด...เพราะเธอไม่ได้อยากจะให้มันเป็นแบบนั้นจริงๆ เสียหน่อย!“ฮืมมม...หนูแพรอย่าดิ้นสิ...น้ากำลังจะช่วยให้เรามีความสุขกันนะ” ภาคภูมิเอ่ย พร้อมกับมือหนาที่ยังคงพยายามดึงมือเล็กออกจากร่างกายเพื่อที่จะถอดเสื้อผ้าของเธอออก แต่เธอกลับกอดและกำเสื้อไว้เสียแน่นไม่ยอมให้เขาได้ถอดมันออกได้ง่ายๆ แต่ท้ายที่สุดแล้วแรงผู้หญิงตัวเล็กๆ หรือจะสู้แรงของผู้ชายอย่างเขาได้ในที่สุดเขาก็สามารถถอดเสื้อตัวบางของเธอออกได้สำเร็จ จนหน้าอกหน้าใจขนาดใหญ่ล้นทะลักดีดผึงออกมาล่อตาล่อใจเขา“อ๊ะ! ไม่นะ...อะ อื้มมมมม”คำพูดของลูกแพรถูกกลืนหายไป เมื่อริมฝีปากหนาของภาคภูมิประกบจูบลงมา ก่อนจะสอดแทรกลิ้นหน

หลังจากที่คุณป๋ากลับมาที่บ้านเราก็มีงานฉลองวันเกิดเล็กๆ โดยที่มีพี่ๆ ที่ทำงานในร้านและเพื่อนๆ ของคุณป๋ามาร่วมสนุกด้วยกัน พอทุกคนกลับบ้านกันหมดคุณทรงพลก็จัดการทำโทษเมียสาวที่แอบไปกินกับผู้ชายคนอื่น ด้วยการจับกระแทกรอบบ้านอย่างหนักหน่วงจนเธอนอนจมเตียงไปหลายวันที่เขาจับได้ก็เป็นเพราะว่าเขาเลี้ยงลูกแพรมากับมือ ทำไมจะไม่รู้ว่าเธอมีนิสัยเป็นยังไง และเธอก็เป็นคนที่โกหกไม่เก่ง ดังนั้นเขาจึงรู้เรื่องราวทุกอย่างได้อย่างง่ายดายยอมรับว่าแรกๆ เขาก็เสียใจที่เธอไปมีคนอื่น แต่เขาก็เข้าใจดีว่าเธอยังเด็ก อยู่ในช่วงที่ฮอร์โมนกำลังพลุ่งพล่าน ซึ่งเป็นวัยที่อยากรู้อยากลองมากที่สุดถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่ชอบใจเท่าไหร่แต่เขาก็จะไม่ห้ามเธอ เพราะเขาจะรอวันที่เธอสุขสมใจ ได้เรียนรู้ด้วยตัวของตัวเองและพร้อมที่จะมาเป็นเมียและแม่ของลูกให้เขาอย่างเต็มใจ“คุณป๋าคะ เอ่อ...คือ...คืนนี้หนู” ลูกแพรพูดอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้าเอ่ยออกไปเสียทีว่าคืนนี้จะไปหาลุงสิงห์ ถึงแม้ว่าคุณป๋าจะบอกว่ารับได้กับเรื่องนี้ แต่เธอก็กลัวว่าคุณป๋าจะโกรธอยู่ดี“หนูจะไปหาไอ้สิงห์มันใช่ไหม” ทรงพลเอ่ยขึ้นเพราะเห็นลูกแพรทำหน้าหนักใจไม่ยอมพูดเสียที ความ

เสียงของสิงหนาทพูดแหบพร่า นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยตัณหาที่ลึกล้ำเสียจนคนถูกมองใบหน้าแดงซ่านเพราะความเขินอาย“ละ...ลุงสิงห์...” ลูกแพรพูดเสียงแผ่ว หัวใจดวงน้อยเต้นตึกตักอย่างรุนแรง เมื่อเขาค่อยๆ ถอดกางเกงของตัวเองออกอย่างเชื่องช้า ราวกับว่ากำลังยั่วยวนเธออยู่ซึ่งก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าที่เขาทำมันได้ผลสุดๆ เพราะยิ่งเห็นท่าทางเชื่องช้าของเขาที่กำลังเลื่อนกางเกงในสีขาวที่โอบอุ้มท่อนเนื้อยักษ์ลงอย่างช้าๆ เธอก็แทบอยากจะกระโจนไปฉีกกระชากมันออกให้รู้แล้วรู้รอด“มองตาไม่กะพริบแบบนี้...ลุงคงน่ากินมากเลยล่ะสิ หึหึ” เขาจงใจยั่วยวนหลานสาวคนสวย และเมื่อเห็นว่าสิ่งที่เขาทำนั้นได้ผลเกินคาด ก็ยิ่งยิ้มร้ายออกมาอย่างคนเจ้าเล่ห์“ปะ เปล่านะคะ...”ใบหน้าหวานเสมองไปทางอื่นอย่างเขินอาย แต่กระนั้นเธอก็แอบลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ เพราะรู้สึกว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นไม่ได้ผิดไปเสียทีเดียวลุงสิงห์ถึงแม้จะอายุมากแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เป็นหนุ่มใหญ่หล่อเหลา เรือนร่างเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื่องจากการดูแลตัวเองอย่างสม่ำเสมอ หน้าตาถึงไม่ได้หล่อเหลาเอาการ แต่ก็มีเค้าโครงของบุรุษเพศแสนบึกบึนชวนให้ใจสั่นได้ง่ายๆ ดังนั้นจึงไม่ผิ