All Chapters of BET ON LOVE : เดิมพันรัก: Chapter 51 - Chapter 60

เดิมพันรักครั้งที่ 172/3“น้องมินนี่” ฉันยิ้มให้พี่จ๋า เพื่อนของพี่เรย์ เธอวนรถมาจอดด้านหน้าพอดี วันนี้ฉันจะไปมหาลัยกับเธอเพราะว่าเธอจะทำธุระแถวนั้นพี่เรย์เลยฝากพี่จ๋าไปส่งฉัน “ยังจะไปกับพี่อยู่ไหมจ๊ะ แฟนมารับแล้วนี่”“ไปค่ะ” ฉันตอบพี่จ๋าไปอย่างไม่สนใจเกียร์ พี่จ๋าฟอลไอจีฉัน ย่อมรู้อยู่แล้วว่าแฟนฉันเป็นใคร“ไม่ไปกับแฟนแล้วเหรอ”“ไม่ค่ะ ไปกับพี่จ๋าดีกว่า” ฉันเดินวนไปขึ้นรถพี่จ๋าแล้วทำเหมือนเกียร์ไม่มีตัวตน และเกียร์ก็ดูไม่ดันทุลังเท่าไหร่ เขาคงรู้งว่าควรจะปฏิบัติตัวยังไงในเวลานี้พี่จ๋าเป็นเพื่อนตอนเรียนป.ตรีใบที่สองของพี่เรมี่ แต่เธอเด็กกว่าพี่เรย์ประมาณสี่ปีนะ แก่กว่าฉันสองปี ตอนพี่ชายฉันกลับมาเมืองไทยแล้วก็เลยหาอะไรทำด้วยการเรียนปริญญาตรีอีกใบเพื่อประชดพ่อน่ะ เพราะถึงแม้ตอนนั้นมิกกี้จะเข้าเตรียมทหารไปแล้วแต่พ่อก็หวังให้พี่เรย์เรียนตำรวจอยู่ดีพี่ชายฉันจบปริญญาโทไปแล้วแต่ก็ยังมาเรียนปริญญาตรีอีกใบที่เป็นบริหาร ทำให้เพื่อนที่เรียนที่ไทยของเขาจะเด็กกว่าอย่างพี่เตอร์ พี่ไปร์ท พี่ชมพู พี่พลอย พี่จูน แต่ทุกคนแก่กว่าฉันนิดหน่อยเอง ปีนี้พี่จ๋าก็อายุยี่สิบสี่ ส่วนพี่เรย์ก็อายุยี่สิแปดแล้ว ฉ

เดิมพันรักครั้งที่ 18Gear Sathiravich Talk“แก้วตาไม่มาเรียนเหรอวันนี้” ผมได้ยินเหมยกับมิวคุยกัน แต่ก็ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไรด้วย “ช่วงนี้นางขาดเรียนบ่อยเนอะ คลาสที่แล้วแพรวบอกว่าพรีฯ ความคืบหน้าวิจัยนางก็ไม่มา”“สงสารแพรวเลยอะ วิจัยคู่แต่เหมือนทำคนเดียว” มิวตอบไปผมไม่ค่อยรู้เรื่องแก้วตาหรอก ตั้งแต่ผมทะเลาะกับเธอที่ผับเธอก็ไปลงเรียนอีกกลุ่มเลยไม่ค่อยได้เจอกัน จะได้เจอแค่วิชาเดียวเท่านั้นในเทอมที่แล้ว ส่วนเทอมนี้ก็ไม่ได้เรียนด้วยกันเลยสักตัว อีกอย่างเหมยกับมิวก็ไม่ค่อยสนิทกับแก้วตาแล้วด้วยผมได้ยินสาว ๆ คุยกันแหละว่าได้ยินคนพูดว่าแก้วตาไปเป็นเมียน้อยของใครสักคน ซึ่งเหมยไปฟังมาจากคนอื่นอีกทีหนึ่ง แต่ผมก็ไม่สนใจนะ จะไปทำอะไรก็ทำไปแต่อย่ามายุ่งกับผมก็พอ“ล่าสุดนางไปเที่ยวมาเลฯ กับใครอะ ไปกับเสี่ยที่นางเป็นเมียน้อยอยู่หรือเปล่า คิก ๆ” เหมยหัวเราะออกมาตอนพูดจบ “ตอนแรกก็ว่าจะไม่เชื่อหรอกถ้าไม่เห็นกับตา”“แล้ววันก่อนโน้นนี่เห็นนางไปกับหนุ่มหัวเกรียนที่ไหนไม่รู้ แต่หล่อนะ วัยรุ่นด้วย” ผมไม่ได้ใส่ใจสองสามเท่าไหร่นัก แต่ที่ได้ยินก็เพราะเธอทั้งสองคนนั่งอยู่โต๊ะด้านหลังผมน่ะสิ แล้วผมก็นั่งฟุบห

เดิมพันรักครั้งที่ 183/3“มินนี่ไม่สะดวกที่จะมาครับ ผมอยากคุยกับทุกคนที่นี่ก่อนเลยไม่ได้พาเธอมา” ผมบอกไปก่อนจะหันมองหน้าคนสี่คนที่อยู่ที่นี่ เรียงตั้งแต่ไอ้มิกกี้จนมาถึงแม่มินนี่ด้วย ผมมองท่านค้างเอาไว้อย่างเป็นกังวล เพราะพี่เรย์บอกว่าท่านป่วย “คุณแม่สะดวกที่จะฟังด้วยกันหรือเปล่าครับ”“ทำไมฉันจะไม่สะดวกล่ะ” ท่านเชิดหน้าขึ้นหน่อย ๆ ผมว่าท่านก็ดูคล้ายมินนี่อยู่ในบางมุม“เพราะเรื่องที่ผมจะพูดต่อไปนี้ กับสิ่งที่จะเอาให้ดูมันจะทำร้ายจิตใจคุณแม่ไงล่ะครับ” ผมหยิบมือถือของท่านมาวางเอาไว้บนโต๊ะ “นี่มือถือของคุณแม่ใช่หรือเปล่า”“ชะ ใช่ ใช่จริงด้วย นายไปเอามันมาจากไหน” ท่านรับไปก่อนจะหยิบไปดู และดูแปลกใจมากที่มือถือเครื่องนี้มันมาอยู่กับผม “ไปอยู่กับนายได้ยังไง”“แก้วตาขโมยมันไป” ผมพูดเสียงไม่ดังมากนัก ผมไม่มั่นใจหรอกว่าแก้วตาขโมยไปจริงไหม แต่ว่าถ้าเอาไปใช้หลอกมินนี่ไปหาก็แปลว่าขโมยล่ะ เพราะแม่มินนี่ไม่มีทางที่จะให้มือถือนี้ไปเด็ดขาด “มั่นใจนะครับว่าจะฟัง แล้วก็ดูสิ่งพวกนี้ มันเกี่ยวกับมินนี่แล้วมันก็อาจจะทำให้คุณแม่ตกใจ”“มึงอย่าเล่นลิ้นได้ปะวะ” ไอ้มิกกี้ดูใจร้อนมากจนพ่อมันยกมือขึ้นปราม“พูดมา

เดิมพันรักครั้งที่ 192/3ฉันกำลังงงอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมทุกคนถึงได้มาพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้แต่ว่าแม่กอดฉันแน่นมาก เหมือนท่านจะร้องไห้แล้วก็กอดฉัน ลูบหลังลูบแขนฉันไม่หยุดด้วย เอาแต่พร่ำบอกว่าขอโทษ และคิดถึงย้ำ ๆ อยู่นานกลายนาทีเลย“มินนี่ พ่อขอโทษที่เคยบังคับหนูนะคะ” พอแม่คลายกอดพ่อก็ดึงฉันไปกอดแล้วพูดอย่างนั้น ซึ่งบอกตามตรงว่าฉันก็ไม่ค่อยจะเข้าใจสถานการณ์นี้เท่าไหร่หรอก “พ่อขอโทษที่ไปช่วยมินนี่ไม่ได้ พ่อขอโทษที่มาหาหนูช้าไป แล้วพ่อก็ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่พ่อเคยทำผิดกับหนู”“ทุกคน...เป็นอะไรไปเหรอคะ” ฉันถามอย่างไม่เข้าใจเพราะเห็นว่าทุกคนดูหน้าเศร้าไปหมด รวมถึงแม่ก็ร้องไห้ด้วย มิกกี้ไม่พูดอะไรแต่ก็มองฉันด้วยแววตารู้สึกผิด“พ่อรู้เรื่องที่เปรมทำกับหนูหมดแล้ว เกียร์ไปบอกพวกเรา” ฉันหันไปมองเกียร์ที่เขาก็ส่งยิ้มให้ฉันอยู่ “มินนี่ พ่อกับแม่ขอโทษหนูจริง ๆ นะ”“ทุกคนรู้แล้วเหรอว่าเปรมทำอะไรกับมินนี่” ทุกคนพยักหน้าให้“พ่อกับแม่รู้สึกขอบคุณเกียร์มากจริง ๆ ที่ไปช่วยมินนี่เอาไว้ได้ทัน ไม่อย่างนั้นพ่อกับแม่คงไม่ให้อภัยตัวเองที่ปล่อยให้หนูต้องเจอเรื่องแย่ ๆ” แม่มากอดฉันอีก พ่อก็ด้วย กลายเป็น

เดิมพันรักครั้งที่ 201/3หลายเดือนผ่านไป ฉันกับเกียร์เรียนจบแล้ว แล้วก็รอรับปริญญาในช่วงต้นปีหน้าฉันยังอยู่บ้านกับเกียร์ เพียงแต่ว่าต้องแบ่งเวลากลับไปนอนบ้านด้วย พ่อกับแม่ฉันขอให้กลับไปอยู่บ้านเหมือนเดิม แต่หลัง ๆ มานี้เกียร์ก็ไปนอนด้วยบ้าง ฉันไปนอนบ้านพ่อแม่เกียร์บ้าง เราทำแบบนี้แม้ว่าเราจะยังไม่แต่งงานกันก็ตามที แต่นี่มันก็ยุคไหนแล้วเนอะปีใหม่นี้ ฉันกับเกียร์เลือกที่จะไปเคาท์ดาวน์ที่จะโรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่งจะมีจุดพลุในช่วงนับถอยหลังด้วย เราก็แค่อยากมาชมพลุกันน่ะ แล้วก็เปลี่ยนบรรยากาศเฉย ๆ หรอก“ที่รัก” ฉันเลิกคิ้วมองแฟนที่มองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้ว“ว่าไงเอ่ย” ฉันเอียงคอกลับไปอย่างสงสัย เพราะอยู่ ๆ เขาก็เรียกขึ้นมาน่ะ“เธอมีอะไรอยากบอกเกียร์ไหมคะ” คำถามของเขาทำให้ฉันมุ่นคิ้วเลย ดูเหมือนว่าแฟนของฉันกำลังสงสัยบางอย่างในตัวฉันอยู่นะ แบบว่ามันก็งง ๆ อยู่หรอกที่เขาอยู่ ๆ ก็พูดขึ้นมา“ทำไมเธอถามแบบนั้นคะ?”“ก็เกียร์คิดว่ามินนี่คงจะมีเรื่องอะไรในใจ ช่วงนี้เธอดูไม่เป็นตัวของตัวเองเลยนะ” เกียร์มองฉันค้างเอาไว้อย่างนั้น ซึ่งฉันก็ยอมรับว่ามันไม่ผิดหรอกหากเกียร์จะคิดอย่างนั้นมีช่วงหนึ่งฉันเกิดอะไ