All Chapters of คุณหนูอวี้ข้ามาเก็บดอกท่านแล้ว: Chapter 51 - Chapter 60

จางม่านอวี้ได้ฟังเรื่องที่ซูหมิงเล่าพลันใบหน้าซีดอยากจะเป็นลม ดีเท่าไหร่ที่นางเป็นสตรีของหานอ๋อง หาไม่นางไม่อยากจะคิดว่าตัวเองเกิดดวงซวยเดินหลงมาในตำหนักอ๋องจะมีชะตาเช่นไรอีก ยิ่งเป็นตัวซวยอันดับหนึ่งอยู่เป็นทุนเดิม “พี่อวี้ท่านไม่รู้อะไร ท่านอ๋องน่ะร้ายกับคนทั้งใต้หล้าแต่รักพี่อวี้ของข้าคน

จางม่านอวี้กลืนข้าวอย่างฝืดคอเมื่อเห็นความเจ็บปวดในแววตาของสวามี ในนั้นมันเต็มไปด้วยความเหงาและอ้างว้างจนนางต้องยื่นมือไปกุมมือสามีที่ใต้โต๊ะ แล้วเขาก็บีบมือนางแน่นเช่นกัน เดาว่าราชสำนักน่าจะมีเรื่องเกี่ยวกับการส่งท่านอ๋องมายังต่างเมืองและห้ามกลับเข้าเมืองหลวงเพื่อความมั่นคงของการสืบบัลลัง

กว่าซูหมิงจะมาถึงตำหนักอ๋องก็เที่ยงพอดี ดังนั้นเขาจึงเร่งรีบวิ่งไป แต่เมื่อจะเลี้ยวไปทางห้องบรรทมท่านอ๋องเสียงน่ากลัวพลันดังขึ้น “กงกงไปจับเด็กสามหาวผู้นั้นมาตัดขา” ซูหมิงไม่คิดว่าจะพบกับไทเฮากำลังนั่งจิบชาที่สวน แค่เขาเดินเร่งรีบไปหน่อยถึงขนาดตัดขาเลยหรือ ไม่ได้เขาต้องสู้ตาย

“ขออนุญาตเจ้าค่ะ...ข้าเฟยลี่เจินให้เด็กนำอาหารที่ท่านชอบและสุราเหมาไถชั้นดีมาให้เจ้าค่ะ” ใบหน้าของสตรีผู้นี้ยังคงงดงามมาก ๆ นางไม่ได้พบหลายวันได้พบอีกครั้งก็รู้สึกว่านางน่ามองเสียจนไม่อาจจะละสายตาได้เลย ขนาดนางเป็นสตรีด้วยกัน แล้วสวามีคนดีของนางเล่า! “อื้ม...ขอบใจมาก” เยว

เยว่เค่อไท่ได้ฟังแล้วกลับรู้สึกหวานละมุนละไมไปทั้งอกราวกับกำลังดื่มน้ำผึ้ง จนไม่อาจเอาโทษนางได้ คราแรกคิดจะสั่งสอนนางที่คิดว่าเขาเป็นคนไร้ยางอาย แต่ตอนนี้โทษเดียวที่นางควรได้รับก็คือ...อุ่นเตียง! มือใหญ่เริ่มเคล้นคลึงเนื้อนุ่มแต่ทว่าปากเล็ก ๆ ช่างเจรจากลับทำให้เขาต้องหยุดชะงัก