All Chapters of คุณหนูอวี้ข้ามาเก็บดอกท่านแล้ว: Chapter 31 - Chapter 40

นางโดนเขาจับกินไปหนึ่งวันเต็ม ๆ แต่ไม่ได้สอดใส่แต่กระนั้นก็ทั้งดูด ทั้งกัด ทั้งจับหน้าอกนางแนบชิดกันแล้วยัดแท่งหยกมาตรงกลางขยับเข้าออก ทำเอานางไม่เหลือแล้วยางอายเป็นอย่างไร ทั้งบ่าวไพร่ในเรือนก็เป็นใจวางสำรับทิ้งไว้ก็อันตรธานหายไปจนหมด แต่คนที่รังแกนางก็ดูแลนางดีทั้งอุ้มนางไปแช่น้ำอุ่นโดยให

ใช่แล้วเสด็จพี่ไม่ต้องเสียเวลาคิด เพราะคนของเขาหากไม่ย้ายเขาก็มีวิธีทำให้เหมินเซี่ยะกลับมาดูแลเมืองฉางเหอของเขาจนได้ เดิมเพราะเสด็จพี่ขอร้องเขาจึงส่งยอดฝีมือของตัวเองไปช่วย เพราะไม่อยากกลับเมืองหลวงหากไม่จำเป็น เหมินเซี่ยะมีเหยี่ยวตัวหนึ่งที่เลี้ยงและฝึกไว้อย่างชาญฉลาด แต่เมื่อเห็นจากที่ไก

“ฝ่าบาทใส่ร้ายเพคะ...สายตาของอวี้เอ๋อร์มีไว้เพื่อมองท่านผู้เดียว ในใต้หล้านี้สามีของอวี้เอ๋อร์แสนดีและหล่อเหลาที่สุด ” ไม่พูดเปล่านางยังซบลงที่หน้าอกแกร่งหัวเราะคิก ๆ ในใจแล้วจูบหน้าอกเขาหนัก ๆ สูดกลิ่นหอมเข้าปอดอย่างคิดถึง เยว่อันคังบีบขมับ...นี่เขาเป็นฮ่องเต้แต่กลับแพ้ให้สตรี นี่น้องชายของเขาลุ่ม

พรวด!นี่นางถึงกับแต่งตัวมายั่วยวนบุรุษ!หานอ๋องหันมองสตรีตัวน้อยของตนเอง จากนั้นหรี่ตามองชุดของนางพลันขัดอกขัดใจ แต่นางก็งามจริง ๆ ในชุดนี้จนต้องข่มใจเอาไว้ไม่ดุนาง แต่ทว่าส่งสายตาไปดุคนที่ไม่รู้จักเก็บอาการเลยสักนิดอย่างพี่ชาย “นี่อย่ามองข้าเช่นนั้น...เจ้าต้องโทษสตรีของเจ้าที่ทำให้ข้าสำลักน้ำเกือ

แน่นอนว่าหากไม่ได้เชยชมเรือนร่างนี้ เขาเองก็คงหงุดหงิดและไปทำอะไรไม่ไหว เสด็จพี่โยนงานใส่หัวเขามากมายแต่เขาปฏิเสธไปแล้วว่าไม่ทำ เพราะในหัวเอาแต่คิดถึงเรือนร่างที่ตีตราจองเอาไว้ เมื่อวานเสร็จงานจะค้างกลางป่าสักคืนก็ไม่เสียหาย แต่เขาไม่ค้าง!เพราะรู้ดีว่ามีใครบางคนที่รออยู่ และโชคดีที่เขากลับมาทัน ไม