บททั้งหมดของ บ่วงปรารถนานายหัวเมฆินทร์: บทที่ 21 - บทที่ 24

ตอนที่ 21 บาร์ล่าเหยื่อแสงไฟสลัวสาดส่องไปทั่วบาร์หรูใจกลางเมือง เสียงเพลงจังหวะเร้าใจดังกระหึ่ม เมฆินทร์นั่งจิบวิสกี้กับเข้มเพื่อนสนิทที่โต๊ะมุมหนึ่งของร้านมาได้เกือบครึ่งชั่วโมง สายตาคมกริบกวาดมองไปรอบๆ บาร์อย่างเบื่อหน่าย เขาปรับทุกข์กับเพื่อนเกี่ยวกับเรื่องของปรายฟ้าอยู่ได้ไม่นาน ภรรยาของเข้มก็โทรตาม“เฮ้ย! เมฆกูไปก่อนนะ เมียกูโทรตามจิกแล้ว” เพื่อนของเมฆินทร์พูดพลางหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินออกไปจากบาร์ เมฆินทร์ยกวิสกี้ขึ้นจิบอีกครั้งแล้วลุกขึ้นตามออกไปส่งเพื่อน“แล้วเจอกันว่ะ เพื่อน!!”แต่ก่อนจะกลับเมฆินทร์เหลือบไปเห็นร่างคุ้นตาที่นั่งอีกฝั่งหนึ่งของบาร์ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจเขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ว่าไฮโซสาวที่เขาเพิ่งจะไปร่วมงานแต่งของเธอเมื่อช่วงหัวค่ำนี้จะมานั่งคนเดียวในบาร์มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย“หึ!!! มันจะเป็นไปได้ยังไง คืนนี้เธอต้องอยู่ในห้องหอสิ” เมฆินทร์พึมพำกับตัวเองด้วยความสงสัยระคนแปลกใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมชัญญาถึงต้องมานั่งอยู่ที่บาร์แห่งนี้คนเดียว ในเมื่อคืนนี้เธอควรจะอยู่ในห้องหอกับภูผาด้วยความอยากรู้ เมฆินทร์ตัดสินใจเดินเฉียดเธอไปอย่างช้าๆ เ

ตอนที่ 23 มนุษยธรรมกับความปรารถนาหนึ่งชั่วโมงต่อมาแสงไฟสลัวในบาร์สาดส่องร่างของทั้งคู่ที่นั่งคุยกันอย่างออกรส เมฆินทร์และชัญญาผลัดกันเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในงานแต่งงานของเธอ ชัญญาเล่าถึงความอึดอัดใจที่ต้องเผชิญกับสายตาของแขกเหรื่อในงาน และความรู้สึกโดดเดี่ยวที่เธอต้องนั่งรอภูผาในห้องหอ และความผิดหวังที่เขาไม่กลับมา“ชัญญ่าไม่รู้เลยว่าคุณภูผามีคุณอรปรียาอยู่แล้ว” เธอเล่าทุกอย่างให้เมฆินทร์ฟังโดยไม่ปิดบังเมฆินทร์มองชัญญาด้วยความเห็นใจ เขารู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่หัวอ่อนและน่าสงสาร เพราะถูกมารดาจัดแจงให้ทุกอย่างแม้กระทั่งคู่ครอง“คุณภูอาจจะมีเหตุผลที่ไม่ได้กลับมาหาชัญญ่าก็ได้นะ พี่ว่าชัญญ่าใจเย็น ๆ ก่อนเถอะ” เมฆินทร์พยายามปลอบใจเธอ“แล้วเหตุผลของเขาคืออะไรล่ะคะ เขาก็ไม่ควรทำแบบนี้กับชัญญ่าตั้งแต่แรก”“แล้วเค้ารู้มั้ยว่าชัญญ่าออกมานั่งดื่มคนเดียว”“เค้าไม่สนใจหรอกค่ะ โทรไปเค้าก็ไม่ได้รับ” แล้วเธอก็เปิดรูปของภูผาที่กอดกับอรปรียาที่สะพานให้เมฆินทร์ดู“น้องบุญธรรมของ ชัญญ่าอยู่ในที่เกิดเหตุ เค้าบอกว่าทั้งสองกลับไปพร้อมกัน ไม่ต้องเดาเลยค่ะ ว่าทำไมเขาถึงไม่กลับมา”“พี่เสียใจด้วยนะครับชัญญ